Wat die betogende tieners van hun ouders meekregen, hoe het offensief van de N-VA zo snel kon vastlopen, en hoe u kan proberen nooit nog lucht van slechte kwaliteit in te ademen

© rr

© rr

© rr

© rr

thumbnail:
thumbnail:
thumbnail:
thumbnail:

Ook deze week bleek hoe lang een week in de politiek kan zijn. Maandag was de N-VA-strategie stoutmoedig en geniaal. Dinsdag voelde de douche voor Theo Francken ijskoud. Dit zijn tien van de interessantste artikels.

Karel Verhoeven

1.

Wie zijn die tieners die zich zo hoopvol manifesteren als een generatie van betrokken, goed geïnformeerde, met politiek begane burgers die het algemeen belang dienen? Dochters en zonen toch vooral van ouders die kranten lezen, over politiek discussiëren, begaan zijn met de wereld, kortom mensen zoals u.

2.

Misschien zijn die kinderen wel zo slim en betrokken omdat hun slimme moeder de juiste man koos om vader te worden. Zo gaat het bij grasparkieten: de vrouwtjes kiezen niet het mooiste of het sterkste maar het slimste mannetje. Nieuws waar alle nerds zich kunnen aan optrekken.

3.

Toch nog even terug naar maandag, toen de N-VA de verrassingsaanval inzette en met een boude troepenbeweging het verkiezingsoffensief leidde. Iedereen naar het front, zei toekomstig minister-president Bart De Wever. De vijand keek beduusd en uit het lood geslagen toe. Ook al leiden die manoeuvres intern bij de N-VA tot gevaarlijk ver uitgerekte linies.

4.

Dinsdagnamiddag liep het offensief al vast. Een fixer voor Theo Francken, tevens gemeenteraadslid in Mechelen, wordt beschuldigd van fraude met humanitaire visa. Dit schandaal leidt naar de essentie van het beleid van Francken, die een vage gunstmaatregel inzette als politiek instrument.

5.

Een burgemeester die na tweeënhalve week aankondigt te vertrekken. Het confederalisme dat plotseling weer vooraan staat alsof we al meer weten wat het echt is. Al die oorlogsretoriek. Wat is er aan de hand? Marc Reynebeau stelt vast dat kennelijk niet meer uitmaakt wie bij welke verkiezing op welke lijst met welk programma staat.

6.

Terwijl ik door de krant zit te bladeren en deze Blikopener tik, adem ik lucht van ‘zeer goede’ kwaliteit in. ‘Black carbon’ is aan het pieken, maar ozon is verdwenen. Ik weet dat dankzij de nieuwe app Belair van de Vlaamse Milieumaatschappij. Dat de overheid haar burgers zo concreet en handig informeert, verdient een pluim. Van pluim gesproken: Curieuzeneuzen Vlaanderen wordt gelauwerd met een gouden erepenning van het Vlaams Parlement.

7.

Bant u op uw sociale media ook de meningen die u tegen de borst stuiten? Zo hoeft u er niet mee in discussie te gaan. Dat cancelen slaat stilaan over naar de echte wereld. Bijvoorbeeld aan universiteiten. Zo ontstaat de bubbel.

8.

In China is het concept van de ‘woedekamer’ of de ‘sloopkamer’ doorgedrongen. Klanten mogen zich in zo’n kamer een halfuur uitleven met de voorhamer. Is dat niet een uitvinding die we dringend moeten importeren ter afkoeling van de woede die zo alomtegenwoordig lijkt?

9.

Recensente Vicky Vanhoutte kreeg de smeekbede van een boekhandelaar om Normale mensen van Sally Rooney vooral niet in haar eindejaarslijstje te zetten. Die roman is nu al voortdurend uitverkocht. Dat maakt nieuwsgierig natuurlijk. Dit is haar enthousiaste recensie.

10.

Hoe ruikt de zeep waarmee Jean-Marie Dedecker voortaan zijn mond zal wassen mocht hij ooit nog iets gemeens willen zeggen over de N-VA? Mediawatcher Bart Dobbelaere moest het allemaal lezen.