Esdoornplein is eerste klimaatstraat van Mechelen: “Ik zie er geen 86 uit omdat het hier een aangename buurt is”

Het Esdoornplein ligt in de Mechelse wijk Coloma. Samen met een aantal andere boomstraten (Wilgenstraat, Dennenstraat, Cederstraat) ligt de straat in de driehoek die gevormd wordt door de Tervuursesteenweg, de Jubellaan en de Abeelstraat. Ondanks de naam is slechts een klein gedeelte van de straat gebouwd rond een plein. 44 identieke rijwoningen staan er. Allemaal met beigebruine vierkante gevelplaten zoals die in de mode waren in de jaren vijftig. Zelfs de elektriciteitscabine kreeg hetzelfde uitzicht. Het zijn geen grote huizen, maar wel ideaal voor gezinnen met twee kinderen. Wanneer ik de straat inrij schijnt de zon door de kruinen van de bomen op het plein. Net als de woningen staan ze hier al meer dan een halve eeuw.

Zavel en paardenhaar

Ik bel aan bij het eerste huis in de straat. Daar woont Bram Van Genabet (31) met zijn vrouw Julia en hun eenjarig dochtertje Helena. Hij woont sinds 2013 op het Esdoornplein en is een van de initiatiefnemers van het renovatieproject. “We konden de woning vrij goedkoop kopen omdat ze onbewoonbaar was verklaard. De vorige bewoners verzamelden van alles en heel het huis was volgestouwd met rommel. We hebben alles gestript en de woning gerenoveerd volgens de nieuwe energienormen.” Alle woningen in de straat dateren uit 1958. In die tijd was er van isolatie nog geen sprake maar gelukkig werd er wel al gebouwd met een spouwmuur. “De bepleistering bestond uit een soort zavel gemengd met paardenhaar”, legt Bram uit. “Een chape was er niet. Onder de vloer lag gewoon aarde.” Het idee om de woningen gezamenlijk te renoveren groeide tijdens een buurtfeest. Er was meteen interesse. Ongeveer een kwart van de bewoners zagen dat wel zitten. In maart werden de eerste vijf woningen geïsoleerd. Tegen de zomer wordt fase 2 van het project afgerond. “Door de werkzaamheden met de hele buurt aan te pakken worden een aantal twijfelaars mee over de streep getrokken en het bevordert bovendien de sociale cohesie. Voor mij was het de ideale manier om mijn buren beter te leren kennen”, zegt Bram.

Honkvast

Het Esdoornplein is een sociale mix van oorspronkelijke honkvaste bewoners, gezinnen met kinderen en jonge mensen die voor het eerst een eigen huis hebben. “Dat zorgt voor een goeie interactie”, zegt Van Genabet. “De oudere bewoners nemen onze pakjes aan en als we ze ’s avonds gaan afhalen doe we al eens een ‘klapke’. Zo is er veel contact met de buren en kent iedereen bijna iedereen.”

Naast Bram wonen René en zijn vrouw Joske (86). Ze wonen al 61 jaar in deze straat. “Ja, het is hier goed wonen en ja, we hebben goeie buren. Nee, liever geen foto want ik loop er nogal onverzorgd bij.” Twee huizen verder bel ik aan bij de broer en schoonzus van Joske. Gustaaf en Suzanne Boon (86) wonen hier ook al 61 jaar. “Hoe het komt dat ik er geen 86 uitzie? Omdat het hier aangenaam wonen is. Het is een rustige buurt”, lacht Suzanne. “Er komen wel steeds meer jonge mensen wonen. De contacten zijn iets afstandelijker dan vroeger. Ze hebben allemaal veel hobby’s en weinig tijd. En als ze op hun smartphone bezig zijn kan je ze ook niet storen.”

Alles dichtbij

Lien Moons en Vicky Verlinden zijn relatief nieuw in de straat en toch ook niet. “We wonen hier ongeveer een jaar. Maar we kennen de buurt goed want de grootouders van Vicky wonen in deze straat. Het bevalt ons hier goed, niets dan toffe mensen in de buurt. Of er hier veel te doen is? In mei is er een rommelmarkt en ieder jaar is er in de straat een buurtfeest.”

Ondanks zijn 35 jaar woont Jean-Philippe Van Bogaert al 34 jaar op het Esdoornplein. “Eerst hier aan de overkant bij mijn ouders en daarna heb ik zelf een huis gekocht. Het is hier een aangename buurt en alles is kortbij. We zitten op wandelafstand van het station, vlakbij de oprit van de autostrade en niet ver van het centrum.” Jean-Philippe kent iedereen die hier woont. Om dat te tonen noemt hij ze een voor een op met naam en toenaam. Victorine komt erbij staan. Zij trok 3 jaar geleden bij Jean-Philippe in. Ze is niet uit Mechelen afkomstig maar met een stralende glimlach zegt ze: “Bien sur que j'aime ce quartier.”