Corjan Matsinger: Zo veel zen- en zinzoekers, kan de kerk ergens bij hen aansluiten?
In de afgelopen maanden kwam ik diverse voorbeelden tegen van jonge mensen die de zoektocht naar spiritualiteit voorzien van nieuwe woorden en een ander gezicht. Neem Nienke, die aan ‘spirosoferen’ doet, of Lisa en Shirah, die bezig zijn als ‘zen-zoekers’. Het zijn voorbeelden van twintigers die de grote levensvragen benaderen met een frisse blik. Jongeren die via hun levenskunst werken aan de beste versie van zichzelf.
Ik kwam via via terecht op de website van Nienke. Nienke is de initiatiefnemer van Goeroe.guru, een online magazine, dat net even anders is dan de meeste websites. Nienke vertelt enthousiast: ‘Wij zoeken met jou naar de betekenis van mens-zijn. We richten ons op vernieuwende vormen van praktische filosofie en down-to-earth spiritualiteit. Wij noemen dit: spirosoferen, wat het beste vertaalt als: “het continu verwonderen over het leven’’. Spirosoferen biedt een nieuwe manier van kijken naar vastgeroeste denkpatronen.’ ‘Goeroe.guru bevindt zich ergens tussen journalistiek, kunst, filosofie, spiritualiteit en het heelal. We kaarten wereldwijde taboes aan, maar ook basale onderwerpen die vergeten zijn. Soms kleuren we binnen de hokjes, vaak daarbuiten en heel af en toe bekijken we de wereld zonder hokjes. Maar altijd stellen we vragen.’
onthaasten
Ik surf wat over de site en kom vlogs tegen over haar avontuur tijdens het lopen van de eeuwenoude pelgrimsroute naar Santiago de Compostela in Spanje, en blogs over levensvragen, waarin Nienke geen genoegen neemt met clichés of kort-door-de-bocht-antwoorden.
Nienke is niet de enige twintiger die anderen inspireert in haar zoektocht naar een betekenisvol leven. Lisa en Shirah (25) vormen het duo De Zenzoekers. Het duo heeft via het onlineplatform van de gratis krant Metro een groot bereik. Ze helpen mensen met hun praktische tips rond zen, mindfulness en andere vormen van ‘onthaasten’. Of zoals ze het zelf zeggen: ‘Je hoeft om dichter bij jezelf te komen geen (zen-)boeddhist te zijn, naar een ashram te gaan of je huis te vullen met wierook en klankschalen. Nuchterheid en spiritualiteit gaan juist heel goed samen. Zenzoekers is de tegenhanger van de gehaaste wereld waarin we leven, waar ‘druk’ het antwoord is op iedere vraag en alles snel, sneller, snelst moet.’
Ik krab me achter de oren en vraag me af: sluiten we als kerken en christelijke organisaties wel aan bij jongeren als Nienke, Lisa en Shirah? Ons land bevat flink wat zenzoekers en spirosofen. Hoeveel mensen zijn er die het christinees van de kerk zat zijn of de tale Kanaäns überhaupt nooit hebben leren spreken? Hoeveel ruimte is er voor de lichaamstaal van deze generatie, die via yoga en mindfulness probeert te onthaasten? Pakken we de boodschap op van jongeren die willen spirosoferen over de grote vragen van het leven?
rijmen op het ritme van de tijd
Iets dichter bij huis waren daar een maandje geleden de christelijke elitetroepen van het Gracelandfestival met hun magazine Beeldenstorm. Op 31 oktober spijkerden ze het op de kerkdeuren. Het is volgens de initiatiefnemers de hoogste tijd om een nieuw soort christendom te ontwikkelen. Daarvoor zijn nieuwe beelden, woorden en praktijken nodig, om het geloof in de Eeuwige te beleven, te bespreken en te ervaren. Dat proces bestaat uit zoeken, experimenteren, vallen en weer opstaan. Failing forward, zoals de Engelse pioniers zo mooi zeggen.
Het lijkt mij dat de beeldenstorm ‘buiten’ de kerk al een flink tijdje aan de gang is. Het is de hoogste tijd om ook binnen de christelijke traditie tijd en ruimte te maken voor een interne verbouwing. Zo eentje waarbij de verkoop trouwens gewoon blijft doorgaan. Ja, ik weet het: dat betekent overlast en rommel voor de vaste klanten van het instituut. De vraag is: wie zijn de geestelijke beeldhouwers en schilders die het mysterie opnieuw weten te verbeelden? Welke dichters en woordkunstenaars weten het onnoemelijke te rijmen op het ritme van de tijd? Ik tuur in de verte en roep: ‘Spirosofen, zenzoekers en Gracelandliefhebbers: Kom over en help ons!’