© REUTERS

Duitse ruzie stort EU in crisismodus

Angela Merkel heeft nog twee weken om haar regering te redden. Daarvoor rekent ze op haar Europese partners. Vandaag ziet ze Emmanuel Macron.

kdr

Even zag het er gisteren naar uit dat de twee Duitse christendemocratische partijen hun hoogoplopende ruzie over het asielbeleid zouden bijleggen. De Beierse CSU van minister van Binnenlandse Zaken Horst Seehofer bleek bereid Angela Merkel nog twee weken respijt te geven om een akkoord te vinden over een nieuw Europees asielbeleid. Lukt dat niet, dan begint hij vanaf 1 juli migranten die zich al in een ander EU-land als asielzoeker hebben laten registreren terug te sturen vanaf de Duitse grens.

Wat Merkel absoluut niet wil. Zij liet hem weten dat de beslissing om mensen aan de grens terug te sturen, alleen haar toekomt. Volgens de Duitse grondwet tekent de kanselier immers de principiële krijtlijnen uit waarbinnen de ministers moeten opereren.

Het gebakkelei over de bevoegdheden toont aan dat er ten gronde niets is opgelost. Angela Merkel heeft alleen wat extra tijd en ademruimte gekregen om de Europese oplossing te vinden, die ze altijd al wilde. Zij vreest dat de sluiting van de Duitse grenzen kan leiden tot een domino-effect. De Oostenrijkse minister van Binnenlandse Zaken, Herbert Kickl (FPÖ), bevestigde gisteren die vrees: als Duitsland mensen terugstuurt naar Oostenrijk, zal Oostenrijk “gelijkaardige stappen” zetten. Migranten terugsturen naar Italië, dus. Waardoor alle migranten uiteindelijk dreigen te worden teruggestuurd naar de al overbelaste landen waar ze zijn aangekomen in de EU.

Diplomatieke marathon

Merkel zal de komende twee weken een diplomatieke marathon moeten lopen om uit de impasse te geraken. Gisteravond ontmoette ze de Italiaanse premier Giuseppe Conte, vandaag de Franse president Emmanuel Macron. Er volgen allicht nog andere ontmoetingen met Europese regeringsleiders en staatshoofden, in de aanloop naar de Europese top van 28 en 29 juni waar migratie het hoofdthema zal worden.

Merkel weet dat niet alleen haar eigen politieke toekomst, maar ook die van haar partij op het spel staat. Ze zal dus maximale druk proberen uit te oefenen op haar Europese partners.