© Victoriano Moreno

Tieners blijken niet echt fan te zijn van ‘dissen’ en ‘cringe’: “Mijn ouders hebben geen flauw idee”

Jongeren hebben hun taalgebruik uitgebreid met heel wat nieuwe woorden zoals ‘ewa’, ‘dissen’, en ‘cringe’. Maar welke jongeren gebruiken die woorden, en wanneer? Een korte rondvraag op de Meir leert dat er ook tieners zijn die niet echt fan zijn, of de hippe woorden enkel via de digitale weg gebruiken. “Luidop zou ik het nooit zeggen.”

Britt Peeters

Zoals elke generatie heeft ook de jeugd van tegenwoordig haar eigen taaltje. Woorden zoals ‘kifesh’, ‘lit’, en ‘fam’ hebben ouders van tieners en pubers wellicht wel eens aan de keukentafel gehoord. Maar hoe ingeburgerd de woorden ook lijken, lang niet alle jongeren hebben ze opgenomen in hun dagelijks vocabularium.

Willem en Laura bijvoorbeeld, beiden 19 jaar oud, hebben hun hart niet verloren aan de nieuwe jongerentaal.

“Misschien zijn wij daar al een tikkeltje te oud voor”, vertellen ze. “Zulke woorden zijn eerder voor middelbareschoolleerlingen. Hoewel er toch enkelen bij zijn die wij soms ook voor de grap gebruiken”, geven ze toe.

“En ‘cringe’ of ‘lit’ durf ik soms ook wel echt te zeggen, hoor. Vooral onder invloed van het internet, en bepaalde muziekstijlen zoals hiphop, ben ik daarmee begonnen”, vertelt Laura.

En of hun ouders de taal kennen? “Absoluut niet”, volgens Willem. “Zij hebben geen flauw idee wat dat betekent.” En ook Laura’s ouders zijn niet helemaal mee.

“Al wil mijn mama wel graag weten wat die woorden betekenen. Als ze ziet dat ik op Facebook bij een foto ‘lit’ schrijf, komt ze meteen vragen wat dat woordje juist wil zeggen”, lacht ze.

“Afhankelijk van diversiteit”

De 19-jarige Qëndrim uit Zandvliet zegt volmondig ‘ja’ op de vraag of hij jongerentaal gebruikt. “Ik ken alle woorden uit die lijst. Ik leerde ze kennen in het eerste middelbaar op school in Ekeren. Het waren vooral klasgenoten met een allochtone achtergrond die de woorden gebruikten. Alle andere leerlingen namen ze al snel over”, zegt hij.

“Daarom begrijp ik ook dat er heel wat leeftijdsgenoten zijn die de woorden niet kennen of er niet mee in contact komen. Thuis, in Zandvliet, hoor ik ze namelijk ook niet. Veel hangt af van hoe divers je vriendenkring is.”

Maar ook leeftijd en omgeving speelt volgens de jongeman een rol. “Ondertussen studeer ik farmaceutische wetenschappen aan de universiteit hier in Antwerpen.

Daar zal je niet snel ‘kifesh’ in de wandelgangen horen, want in het middelbaar wel heel normaal was. Ikzelf ben ook ‘properder’ beginnen te praten sinds ik verder studeer.”

En ook het digitale aspect speelt een grote rol. “Sommige woorden gebruik ik, maar dan enkel via Whatsapp of Messenger. Ik zou ze nooit luidop zeggen”, vertelt de 16-jarige Lisa uit Antwerpen. Ook vriendinnen Jacqueline en Marthe bevestigen dat.

De woorden met een Arabische tint, zoals ‘ewa’ en ‘floes’, gebruiken de meisjes helemaal niet. “Ik zou het een beetje raar vinden mochten wij die gebruiken. Heel soms zeg ik het wel eens voor te lachen, maar zeker niet voor echt. ‘Cutie’ is wel een woord dat ik luidop gebruik. En dat hebben mijn ouders zelfs overgenomen!”