Zelfverklaard kinderpornojager Marcel Vervloesem overleden: “Mijn vader heeft geen gemakkelijk leven gehad”

“De man die van zijn hobby zijn beroep maakte.” Zo zou je enigszins cynisch de strapatsen van Morkhovenaar Marcel Vervloesem (65) kunnen beschrijven. In het post-Dutroux-tijdperk haalde fantast Vervloesem ooit de internationale pers – van CNN, de Nederlandse en Duitse tv tot zelfs de Japanse tv – tot bij zijn voordeur in de wijk Koninkrijk in Morkhoven, met zijn spectaculaire verhalen over pedofielennetwerken alom. Zijn reputatie van ‘witte ridder’ gaf hem echter vooral de kans om van over heel de wereld afbeeldingen van hem toegezonden kinderporno te verzamelen: de boswachter bleek een stroper.

Lang daarvoor was Vervloesem, ooit geïnterneerd wegens zedenfeiten, al in aanraking gekomen met het Turnhoutse parket. Uit onvrede met zijn behandeling door het gerecht liet hij in de gerechtszaal in Turnhout ooit een volle doos sprinkhanen los. Een andere keer ketende hij zich bij het gerechtshof vast aan een torenkraan. Eerder was hij al een eerste keer in de kranten verschenen toen hij als zelfstandig ambulancier met loeiende sirenes vanuit Morkhoven friet ging halen in een frietkot in het naburige Noorderwijk. Beide zijn deelgemeenten van Herentals.

Werkgroep Morkhoven

Bij zijn latere acties tegen kinderpornografie kreeg hij steun van de infame Werkgroep Morkhoven – door hemzelf opgericht in 1989 – die hem steunde en voortstuwde. Vervloesem zelf bestookte iedereen die zijn uitleg in twijfel trok met strafklachten en gerechtszaken. Ook journalisten ontsnapten er niet aan.

Maar aan zijn rijk kwam een einde toen hij, na een juridische strijd van tien jaar, op 6 februari 2008 door het hof van beroep in Antwerpen werd veroordeeld tot vier jaar effectieve celstraf voor seksueel misbruik van minderjarigen, het verspreiden van pornografische affiches en afpersing. De slachtoffers, allen tussen 10 en 16 jaar, kampten op het ogenblik van de feiten met allerlei problemen en hadden bij Vervloesem een thuis gevonden. In mei 2010 werd hij onder voorwaarden vrijgelaten.

In 2012 kwam Vervloesem een laatste keer in aanraking met het gerecht. Hij zat toen drie maanden in voorarrest voor de vermeende aanranding van een neef. Voor die feiten werd hij in december 2014 door het hof van beroep vrijgesproken.

“Goede opa”

“Mijn vader was al geruime tijd ziek. Hij moest drie keer per week aan de nierdialyse, is al jaren hartpatiënt en in september vorig jaar moest nog een voet worden geamputeerd”, zegt dochter Wendy Vervloesem (43), die in het naburige Herenthout woont. “Toen we maandagochtend opstonden om met hem naar de nierdialyse te gaan, lag hij beneden dood in bed. Het doet pijn dat ik niet persoonlijk afscheid heb kunnen nemen.”

Marcel Vervloesem woonde al jaren op een appartement in Turnhout. “Maar de jongste tien maanden verbleef hij bij ons in Herenthout. Samen met een verpleegster verzorgde ik hem”, vertelt Wendy. “De laatste maanden waren zeer intens. Zo wil ik hem ook herinneren. Hij was een goede opa voor onze drie kinderen.”

Aan de duistere kant van Vervloesem wil de dochter niet worden herinnerd. “Mijn vader heeft geen gemakkelijk leven gehad. Hij is meermaals negatief in het nieuws geweest. Maar aan die periode wil ik niet denken. We zijn nu volop bezig met de voorbereiding van de begrafenis.”

De afscheidsplechtigheid voor Marcel Vervloesem heeft zaterdag om 10u plaats in de kerk van Herenthout.