© Hans Otten
Tweehonderd jongeren stappen op in eerste Herentalse klimaatmars
Omdat in de hele wereld vrijdag de tweede Global Strike for Future plaats vond, besloten enkele Herentalse scholieren om ook een middagje te spijbelen en zo hun inzet voor het klimaat te tonen. Ze kregen flink wat navolging, onder wie de Grootouders voor het Klimaat.
Een groepje van een dertigtal mensen – de helft jongeren op het gras, de helft volwassenen op een bankje – zit een kwartier voor de start van de allereerste Herentalse klimaatmars verzameld in het Begijnhofpark. “Op Facebook had maar een veertigtal mensen zich aangemeld om deel te nemen. Ik hoop dat er toch meer volk opdaagt. Tweehonderd man zou fantastisch zijn, maar ik ben al tevreden met honderd.”
Aan het woord is de 17-jarige Tist Liekens, lid van De Natuurvrienden en de Jeugdbond voor Natuur en Milieu (JNM). Hij wist enkele kameraden warm te maken om ook in de Keizerstede op te stappen voor het milieu tijdens de Global Strike for Future. “Ik had bij de eerste editie gezien dat er in de hele Kempen geen enkele klimaatbetoging was. Dat wou ik veranderen door dan zelf maar een mars voor het milieu in elkaar te steken.”
Wanneer de groep zich vrijdag om 13u in beweging zet, is hij aangegroeid tot goed tweehonderd scholieren die even ongewettigd afwezig zijn. Voorwaarde was wel dat zij van hun ouders de expliciete toestemming hadden gekregen om met dit doel te spijbelen. De jonge meute krijgt ook de steun van een twintigtal Grootouders voor het Klimaat.
“What do we want? Climate justice! When do we want it? Yesterday!”, scanderen ze. Even later: “Je suis plus chaud que le climat.” Helemaal thuis in de wereld, die tieners. Ook de spandoeken zijn meestal in het Engels: ‘You will die of old age, we will die of climate change’, of ‘what we stand for is what we stand on’ bij een tekening van onze planeet.
Beangstigend
“Er moet echt iets veranderen en heel dringend”, zegt de 16-jarige Iris. “We horen iedere dag berichten over een nieuw record dat is gebroken in de maandtemperatuur of in de hoeveelheid ijs die op de poolkappen is gesmolten. We beginnen echt schrik te krijgen van wat er binnenkort van de aarde overblijft, maar de politici lijken zich er helemaal niet om te bekommeren. Dat is beangstigend.”
Tijdens de optocht houdt de groep op enkele plaatsen een kortstondige sit-in, om na een goed uur te eindigen op de Grote Markt. Tist is tevreden met de respons en het verloop. Hij wil zich via zijn verdere studies blijven inzetten voor de goede zaak. “Ik wil blijven proberen om de mensheid nog maar eens wakker te schudden en die klimaatramp proberen tegen te houden. Als het maar niet te laat is.”
