“Ik loop hier met alle honneurs weg, maar dit is het resultaat van de 25 mensen die met mij op de lijst staan. En het werk van veel mensen achter de schermen. Mensen die vandaag vijf uur op een stoeltje hebben gezeten om controle uit te voeren bij het stemmen. Met een gemeente­secretaris zoals hier in Middelkerke is dat ook nodig. Hier moet je áltijd kijken of álles klopt.”

20 uur gisteravond, bierbrouwerij Jus de Mer in Middelkerke. Jean-Marie Dedecker kan het niet laten om zijn politieke tegenstanders nog een kleine sneer te geven. Hij glundert vanuit het portaal wanneer hij zijn vele, trouwe aanhangers toespreekt.

Zijn monsteroverwinning is zonet een feit. Met 44,1 procent van de stemmen de absolute meerderheid, goed voor 14 van de 25 zetels. Een gigantische uppercut voor Open VLD in Middelkerke, die na lange tijd aan de macht met één rake klap van de troon wordt gestoten. Of Dedecker met een andere partij in zee wil, zegt hij nog niet. “Ja, ik ben bereid om één zetel af te geven. Maar laat me alstublieft eerst genieten van vanavond.”

Genieten doet hij zichtbaar. Kussen, omhelzingen, selfies, ... er komt geen einde aan. Maar los van zijn triomftocht zie je aan Dedecker dat het hem emotioneel oprecht veel doet. “Vertrouwen krijgen van de helft van de mensen van de gemeente waar je geboren bent. Dat is uniek”, zegt hij. “Ik had dit totaal niet durven te dromen. Ja, ik wilde altijd de grootste zijn. Maar met zo’n strike – om het in ­bowlingtermen uit te drukken – de boel opkuisen … Hier heb ik twintig jaar op moeten wachten. Altijd heb ik in de oppositie gezeten, maar nu kan ik éindelijk iets teruggeven aan de mensen.”

Zoete wraak

Op zijn 66ste – met zijn eigen partij – nog de sjerp pakken: het is de zoete wraak van Jean-Marie Dedecker. De gewezen judocoach is altijd al een buitenbeentje geweest. Pas na zijn sportcarrière eind jaren 90 is hij in de politiek gestapt, bij het toenmalige VLD. Binnen die partij groeide hij uit tot een van de beruchtste politici, die in 2004 zelfs meedong naar het voorzitterschap. Maar twee jaar later werd hij uit de partij gezet. Zijn tegenstanders vonden hem een ongeleid projectiel. Dedecker maakte daarna de overstap naar N-VA, maar ook daar moest hij vertrekken omdat CD&V – toenmalig kartelpartner van N-VA – niets van Dedecker wilde weten. Dus richtte hij zijn eigen Lijst Dedecker op. “Ach, ik heb altijd spe­ciale dingen gedaan”, kijkt hij daar nu zelf op terug. “Ik was de tweede mens sinds de Tweede Wereldoorlog die rechtstreeks werd verkozen in de Senaat. Toen ik met mijn eigen partij in het parlement zat, beleefde ik mijn eerste toppunt. Maar nu vanavond: dit is een absoluut toppunt.”

De moeilijke jaren met LDD – zijn partij leek op gegeven moment op sterven na dood – liggen definitief achter hem. De overwinning gisteren lijkt een comeback van formaat. Al wil Dedecker dat zelf zo niet noemen. “Neen, ik ervaar dit niet als een comeback”, zegt hij nuchter. “Veel mensen beginnen al tegen mij over de verkiezingen in 2019. Maar daar denk ik geen seconde aan. Ik ben 66 jaar nu. Weer vijf uur per dag in de auto naar Brussel zitten: geef toe, op het vlak van levenskwaliteit is dat ook niet alles, hé? Neen, hier in Middelkerke zal ik werk genoeg hebben, denk ik. Het enige wat nu telt voor mij is iets terugdoen voor de mensen hier.” En weg is hij. Richting de tap van de brouwerij. Want – zo verzekert patron Dedecker – het feest zal nog tot in de vroege uurtjes duren. “De brouwer zal hier vanavond nog extra bier moeten brouwen.” (lacht)