Zo kende een al bij al matige voetbalavond op het Lisp toch nog een beetje een happy end. Zowat een hele tweede helft grossierde Lierse Kempenzonen in balbezit, maar waren kansen een bijzonder schaars goed. En toch verzoende een karaktersterke thuisploeg zich op geen enkel moment met een tweede opeenvolgend verlies in eigen huis. Toen Simon ­Vermeiren in minuut 94 dan toch nog de Brusselse code kon kraken, voelde het gelijkspel aan als een overwinning.

“We kregen net voor de pauze een klap in het gezicht met die erg on­gelukkige 1-2. Maar deze groep is niet klein te krijgen en staat mentaal heel sterk. Op inzet en karakter zijn we er na de pauze vol ­tegenaan gegaan en ook ­beloond geworden”, verklaarde de aanvaller na afloop.

Meer strijd dan kwaliteit, ­inderdaad. Ook al schuwde Lierse de noeste arbeid niet, deftig ­knutselwerk hadden de Pallieters zelden of nooit in hun aanvallen steken. Vaak te traag, te stereotiep, te voorspelbaar. Niet toevallig kwam de bevrijdende 2-2 er dan ook na een rommelige fase.

“Een typische fase in blessuretijd”, vond Vermeiren. “Zo’n actie van alles of niets waarbij je moet hopen dat de bal goed valt. Dat deed hij twee keer, maar Wils vond eerst de doelman nog op zijn weg en gelukkig kon ik ­nadien als eerste bij het leer. Met dit gelijkspel krijgen we ook wat ons toekomt, denk ik. Het zou sneu en heel zuur geweest zijn om met ­lege handen te blijven.”

Probleem in eigen huis

Al schiet Lierse in het klassement niet echt veel op met zijn puntendeling. Dat weet ook Vermeiren.

“We hadden een uitstekende zaak kunnen doen. Dat is niet ­helemaal gelukt, maar anderzijds blijven we een plaats bij de eerste vier wel in het vizier houden. We moeten de komende weken verder trachten aan te klampen en onze ambitie overeind houden. En we moeten daar ook vol in ­geloven. Lang niet alles is ­negatief, hé. Kijk maar eens naar onze resultaten tegen de betere clubs uit de reeks. Gewonnen in Virton, niet verloren van Deinze en RWDM. Toch ploegen die ­bovenin zullen meedraaien. ­Enkel tegen Thes Sport lieten we het afweten.”

En toch. Wil Lierse echt bovenaan een rol van betekenis spelen, dan zal het op het eigen Lisp met hoogdringendheid beter voor de dag moeten komen. Van hun ­zeven thuiswedstrijden wonnen de Lierenaars er slechts eentje. Vijf keer al speelden de ­Pallieters gelijk.

“We winnen inderdaad te weinig op eigen grond”, geeft Vermeiren toe. “Maar vraag me niet naar een verklaring. We doen er echt alles aan om thuis de drie punten te pakken en je kan ook niet zeggen dat we met de daver op het lijf spelen. En toch is het telkens net niet. Een overtuigende zege op het Lisp zou wel heel veel deugd doen. Als is onze eerstvolgende focus nu de verplaatsing naar Châtelet-Farciennes. Daar de drie punten pakken moet de opdracht worden.”

Doelman zorgt voor assist: “De trainer joeg me mee naar voren”

Lierse zette helemaal op het einde alles op alles om alsnog een punt uit de brand te slepen tegen RWDM. Zelfs doelman Bo Geens werd voorin mee in de weegschaal gegooid. En met succes. De goalie lag met een halve omhaal aan de basis van de late gelijkmaker van ­Simon Vermeiren.

“Uiteraard was er wat geluk mee gemoeid”, reageerde Geens. “De trainer joeg me mee naar voren en dan probeer ik daar nuttig te zijn. Ik trok het leer over mijn hoofd de zestienmeter in en dan moet je wat mazzel hebben dat die bal goed valt. Al dwongen we dat ook wel af, vond ik. De hele tweede helft hadden we de bal en bleven we geloven. Daar zijn we beloond voor geworden.”

Halfweg die tweede periode ­leken de Pallieters goed weg te komen, toen een vrijschop van Geoffrey Cabeke door Bo Geens ogenschijnlijk al achter de doellijn werd weggebokst. “Of dat doelpunt was? Ik weet het niet”, ­knipoogde Bo Geens. “Laten we het erop houden dat deze 2-2 ­billijk is.”

Coach De Herdt: “De mentaliteit zat goed, maar het spel moet véél beter”

Coach Dave De Herdt zat met gemengde gevoelens na het treffen met RWDM. Best wel tevreden dat een tweede thuisnederlaag op rij werd afgewend, maar toch ook ontgoocheld omdat er misschien wel meer had ingezeten.

“Het is positief dat de groep nog beloond is geworden voor zijn inspanningen”, vond De Herdt. “We hebben heel veel risico’s genomen, maar die gasten zijn er met behulp van het publiek blijven in geloven. Het is die perfecte mentaliteit die uiteindelijk nog een punt over de streep heeft getrokken.”

Mentaliteit genoeg, maar aan kwaliteit durfde het opnieuw wel eens te ontbreken zaterdag op het Lisp.

“Mja, onze pijnpunten werden inderdaad blootgelegd en op ­bepaalde posities mag het ­duidelijk wat meer zijn. We ­hebben een hele tweede helft de bal, maar creëren nauwelijks kansen. Dat heeft met kwaliteit en scherpte te maken. Het ontbreekt wat aan vista, we moeten ook slimmer en meer volwassen voetballen. Maar deze groep weet veel met een fantastische inzet te compenseren. En uiteindelijk blijven we een stek bij de eerste vier in het vizier houden.”