Direct naar artikelinhoud
Fotografie

De net-niet-Marilyns: deze vrouwen zaten bij hetzelfde modellenbureau als Marilyn Monroe

Elaine DuPont (85), toen en nu. Ze had een minirolletje in ‘How to Marry a Millionaire’, met Marilyn Monroe in de hoofdrol.Beeld RV © Van Osch Films

Toen verzamelaars stuitten op de fotocollectie van het modellen­bureau waarvoor de piepjonge Marilyn Monroe werkte, was filmmaker Frank van Osch geïntrigeerd: hoe zou het die andere schoonheden zijn vergaan?

Het begon met een doos die fiftiesverzamelaars Ben en Astrid Franse uit Den Haag vonden op speurtocht in Los Angeles. Of nee: het begon met een krantenberichtje over die doos, vol foto’s, catalogi en nega­tieven van en met beeldschone Amerikaanse pin-upmodellen uit de jaren 40 en 50.

De jonge Marilyn Monroe. ‘Haar haar is onhandelbaar en haar gezicht een beetje te rond’, vond Miss Emmeline Snively van The Blue Book Modelling Agency.Beeld RV © Ben & Astrid Franse

Het bleek het complete archief van The Blue Book Modelling Agency, gedreven door Miss Emmeline Snively. Haar naam en die van haar modellenbureau doen geen bel meer rinkelen. Maar de naam van een van haar modellen zeker wel. 

Dat model betaalde 25 dollar inschrijfgeld en werd op 2 augustus 1945 geregistreerd als Norma Jeane Dougherty, getrouwd, 1.71 meter, 54 kilo en met maten 91-61-86. “Haar haar is onhandelbaar”, schreef Miss Snively erbij, “en haar gezicht een beetje te rond. Ik adviseer blondering en permanent.” Mevrouw Dougherty werd wereldberoemd als Marilyn Monroe. Van juffrouw Snively’s modellen­imperium rest niet veel meer dan het opgedoken archief.

Alyce Morris Winston (88) werd geen filmster, wel oprichter en CEO van The Jeffrey Foundation, een organisatie die zich inzet voor kinderen die speciale hulp nodig hebben.Beeld RV © Van Osch Films

Totdat een collega van documentairemaker Frank van Osch (56) op een ochtend met dat krantenknipsel wapperde. Of Van Osch hier niks in zag? En óf! Ze besloten op zoek te gaan naar overlevende modellen uit Miss Snively’s Blue Book. Ze kregen hulp van de Marilyn Monroe-fanclub, doorploegden de Yellow Pages en belden net zo lang rond tot ze beet hadden.

Ze traceerden vijf oud-modellen – een zesde was kort daarvoor overleden, geen tijd te verliezen dus – vlogen halsoverkop naar LA en sloegen aan het filmen. En daarna nog twee keer. De documentaire die dat opleverde, The Mother of Beauty, is nu af, een kleine zes jaar na de verschijning van het krantenberichtje. Wie verwacht een stelletje fletse of zure oude vellen in beeld te krijgen, die vergist zich lelijk. Het zijn stuk voor stuk heerlijke types, die de Golden Girls overtreffen in levensvreugde en zelfspot.

Lydia Bodrero Reed (90) heeft nog steeds de oogopslag van een tiener.Beeld RV © Van Osch Films

De vijf vrouwen en twee mannen uit de Blue Book-catalogus lachen wel schamper als ze zichzelf vergelijken met foto’s van hun jonge zelf, maar ze zijn nog steeds beeldschoon. Lydia Bodrero Reed heeft op haar 90ste de oogopslag (en de paardenstaart) van een tiener, en de even oude Sue Casey heeft zelfs met een looprek nog sexappeal en présence. De 86-jarige Steve Hayes gaat zes nachten (!) per week naar de sportschool en crosst door de Hollywood Hills in een witte Porsche.

“Het gaat over vergankelijkheid en ouder worden”, zegt documentairemaker Frank van Osch aan de telefoon, “en hoe je daarmee om­gaat. Maar dan wel op een mooie locatie, waar alles draait om schoonheid.”

Zonder onderbroek

Marilyns echo klinkt, zij het onnadrukkelijk, door in de hele docu. De rossige, rondborstige Elaine DuPont (85) vertelt dat ze een ‘uncredited role’ had als achtergronddanseres van Marilyn, Lauren Bacall en Betty Grable in How To Marry a Millionaire (1953), maar niet mocht lachen, laat staan praten. Sue Casey zag Monroe rondhangen op de set van There’s No Business like Showbusiness (1954). Ze herinnert zich vooral hoe Marilyn aandacht probeerde te trekken door te heupwiegen in een witte broek zonder ondergoed eronder, vertelt ze in een verrukkelijke scène. Daarin wordt Casey, omringd door portretten van Monroe, bibberig gekapt door Marilyns laatste kapper, de stokoude James Morrissey, getooid met een gouden bril, een grijze mannenknot en een Toon Hermans-snorretje. “Toen mijn kinderen later foto’s van Monroe op hun kamers wilden hangen heb ik ze dat verboden”, sist Sue quasi-boos: “Ze was een slet.”

Sue Casey (92): ‘Ik verbood mijn kinderen later om foto’s op te hangen van Monroe. Ze was een slet.’Beeld RV © Van Osch Films

Al kwamen de geïnterviewde werknemers van Blue Book niet gek veel verder dan modellenklussen (en escortwerk, werd er gefluisterd – Van Osch heeft die hardnekkige geruchten niet kunnen noch willen bewijzen), naamloze bijrolletjes als ‘zonnebaadster’ in Rear Window en een enkele hoofdrol in B-films, jaloers op de roem van Monroe zijn ze geen van allen. “Die modellentijd ligt ook al zeventig jaar achter ze, ze hebben hele levens geleefd, zijn moeder geworden, advocaat en makelaar”, zegt Van Osch. “Mijn documentaire gaat over meer dan uiterlijke en innerlijke schoonheid. Het gaat over trots zijn, en jezelf blijven. En ik heb sterk het gevoel dat deze mensen dik tevreden zijn met wie ze zijn.”

De documentaire The Mother of Beauty is te zien op filmfestival DocFeed, 21-24/2, Eindhoven.