KUURNE-BRUSSEL-KUURNE RETRO: Apocalyptische raid van de man die reed voor een ezeltje

In de wielrennerij durft men soms al eens overdrijven. Maar wat op 28 februari 2010 gebeurde, is amper met woorden te vatten. Tijdens de 63ste editie van Kuurne-Brussel-Kuurne knijpen niet minder dan 169 renners de remmen dicht. Het regent, het hagelt, het sneeuwt. Slechts 26 moedige onverlaten keren totaal verkleumd op de fiets terug naar Kuurne. Met op kop een eigenaardige Nederlander, maar hoe ging dat nu ook alweer?

Xynthia, een Europese storm met een eigen Wikipedia-pagina. Sla de online encyclopedie er maar eens op na en je weet dat de weergoden eind februari 2010 lelijk huishouden. Felle windstoten, koude temperaturen en bakken neerslag. Kortom, geen weer om een hond door te jagen. Toch wagen de organisatoren van Kuurne-Brussel-Kuurne het er op. Koersen, heren! Een peloton trekt zich in Kuurne op snelheid voor een tocht naar de hoofdstad en terug.

Terwijl de wedstrijd langzaamaan op gang komt, wordt snel duidelijk dat Moeder Natuur steeds harder tekeergaat. Eén dag eerder won Juan Antonio Flecha een uitgeregende finale van de Omloop. In de buurt van Geraardsbergen besluit de Spanjaard het daarbij te laten. Flecha knijpt de remmen dicht en ook Tom Boonen en Filippo Pozzato geven er de brui aan. "Geen zin om de rest van het voorjaar te hypothekeren", luidt het bij de topfavorieten.

Halfweg heeft ook Iljo Keisse het gehad. "Dit heb ik nog nooit meegemaakt en ik wil het ook nooit meer meemaken", laat Keisse optekenen. Zuid-Vlaanderen lijkt plots op een strafkamp in Siberië. De smurrie blijft door de koude temperaturen aan de rand van het wegdek hangen. Gesmolten sneeuw of hagel, wie zal het zeggen? Op een grote honderd kilometer van de aankomst is er van een "echte" wedstrijd hoegenaamd geen sprake meer. Iedereen wil zo snel mogelijk de warmte opzoeken. Zij die toch verderzetten hangen op dat moment wellicht vastgevroren aan hun fiets. 

Een van hen is Arnoud van Groen. De Nederlander rijdt namens Vacansoleil vooraan en ziet vanuit die positie ploeggenoot Bobbie Traksel opdoemen. Lang duurt het allemaal niet voor Van Groen, want zijn kaars dooft helemaal uit. Traksel begint met 100 kilometer te gaan aan een wel heel ijzige onderneming. "Ik had het in mijn eentje nooit gehaald", zou de Nederlander achteraf zeggen. "Dat Flens en Stannard mij plots kwamen bijbenen was achteraf gezien mijn grote geluk."

Zonder de aanwezigheid van echte topfavorieten tekent het trio Flens-Stannard-Traksel voor een steeds groeiende voorsprong. De drie zijn de beteren in de wedstrijd. Het zijn bovendien de enigen die de gure weersomstandigheden zo goed het hoofd weten te bieden. "Vooraan reden wij zelfs in korte broek. Een slimmere optie, want bij een lange broek trekt het vocht in de kledij en dan ben je er bij dit weer aan voor de moeite. Kleine details, maar ze maakten die dag wel eht verschil", volgens Traksel. 

Eén favoriet die zich in de achtergrond niet gewonnen geeft: Thor Hushovd. De kopman van Cervelo laat luitenant Hunt werken. Samen met Hayden Roulston wordt het een strijd van drie tegen drie. De beteren zitten vooraan en dat komt vooral de Brit en de Noor duur te staan. Hunt geeft er in zesde (!) positie plots de brui aan. Opgave in de wedstrijd. De tank is helemaal leeg. 

Ook bij Hushovd kraakt het aan alle kanten. De bonkige Noor zuigt al het ijswater uit zijn kledij op tot het lichaam helemaal protesteert. De 'Beer van Grimstad' laat concurrent Roulston zomaar rijden. "Ik kreeg twee snickers uit de volgwagen om mijn honger- en koudeklop te verwerken. Ik ben een Noor en vandaag was het zelfs voor mij te koud."

Weer over naar de spits van de wedstrijd. Traksel, Stannard en Flens blijven samenwerken en in tegenstelling tot zowat alle anderen raakt hun krachtenarsenaal niet uitgeput door de helse weersomstandigheden. De terugtocht naar Kuurne zit er op. Er rest de drie enkel nog één plaatselijke ronde. Daarin gaat Traksel ostentatief een schijnmanoeuvre opzetten. De Nederlander lijkt weg te springen, maar veinst dan een kramp. Genoeg om Flens en Stannard het vertrouwen te geven om de zogezegd kansloze Traksel mee naar de streep te nemen.

Aan de meet in Kuurne dienen zich drie afgepeigerde lichamen aan. Stannard is compleet onderkoeld en Flens lijkt over de beste papieren te beschikken om een stilaan legendarische Kuurne-Brussel-Kuurne op zijn naam te schrijven. Niets van aan. Niet Flens, maar Traksel is de enige die nog over een versnelling beschikt. De Vacansoleil-man moet amper harder rijden om weg te springen in de sprint. Stannard en Flens zijn allang blij dat ze de meet hebben gehaald. Traksel wint na een tocht van meer dan 100 kilometer in Siberische weersomstandigheden. "Elk jaar was ik hier jaloers op de winnaar die met een ezel-knuffelbeer naar huis mocht. Nu mag ik dat eindelijk ook."

Van de 26 renners die acht jaar geleden de streep haalden in Kuurne starten er vandaag 4 opnieuw in West-Vlaanderen: Yoann Offredo, Sebastian Langeveld, Gregory Rast en Matthew Hayman. Gelukkig zit het zonnetje morgen wél uit.