Thuisverplegers en thuiszorg staan in voor allerlei taken. Ze wassen, ze helpen met aan­kleden, en voeren allerlei karweien uit in het huishouden. In 2013 konden ze gemiddeld nog 2,6 uur per patiënt per week spenderen. Drie jaar later is dat nog maar 2,3 uur. Dat blijkt uit cijfers die Vlaams Parlementslid Elke Van den Brandt (Groen) opvroeg bij Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V). Bovendien stijgt het aantal verplaatsingen per werkdag, wat volgens Van den Brandt hoge werkdruk en stress meebrengt. “Ons zorgsysteem holt zichzelf voorbij”, zegt ze. “Zorg geven betekent tijd ­geven, en het mag onder geen beding bandwerk worden.”

De redenen van de tijdsdruk zoekt Groen onder meer bij de besparingen, en de weinig efficiënte organisatie. Daarom stelt de partij voor om wijken op te delen, zodat elke hulpverlener een vaste wijk en een aantal patiënten heeft.

Ook bij vzw Familiehulp zien ze de zorgbeurten steeds korter worden. “Zorg op maat en meer flexibiliteit leiden inderdaad tot een toename van de werkdruk”, zegt San Cooreman. “Vaak werken onze ­medewerkers in situaties die emotioneel belastend zijn. In onze sector lopen stress en ziekteverzuim dan ook op.” Hetzelfde klinkt bij Familiezorg West-Vlaanderen. “We merken dat er minder en minder tijd is voor de cliënten”, zegt directeur Zorg Paul Deltour. “Het aantal zorgvragen neemt bovendien toe. We bedienen ondertussen een mengelmoes aan groepen, ­zoals kraamzorggezinnen, jongeren en volwassenen die psychisch en sociaal kwetsbaar zijn.”

Minister Vandeurzen erkent dat het gemiddeld aantal uur daalt. “Maar dat gaat niet noodzakelijk ten koste van de kwaliteit”, zegt hij. “Er is vraag naar kortere hulpbeurten. Toch zal het aantal uren in 2018 sowieso stijgen. Door een extra investering komen er in totaal 410.000 uur bij.”

Daarnaast kijkt Vandeurzen naar samenwerkingsmodellen tussen de verschillende organisaties, om het aantal verplaatsingen te beperken.