Open Wervendag ook in Antwerpen groot succes: “Dit kan bij jongeren interesse opwekken voor een job in de bouw”

Blue Gate Antwerp is een van de prestigeprojecten aan de zuidrand van Antwerpen. Ooit was de kade een druk bedrijventerrein voor de petroleumindustrie, maar die trok intussen naar het noorden. In de plaats komt er nu een 63 ha groot bedrijventerrein voor “duurzame bedrijven”.

Om dat te bewerkstelligen, moet de grond wel grondig worden gesaneerd en moet bijna 600.000 m³ zand worden aangevoerd om het terrein op te hogen. Die klus wordt uitgevoerd door het Zwijndrechtse bedrijf Deme. Hoe dat alles in zijn werk gaat, kon zondag in de praktijk worden gezien.

Wie zijn kans heeft gemist, kan nog terecht op de Herenpolderbrug over de sporen in Hoboken, waar de krijtlijnen voor het toekomstige bedrijventerrein ook goed zichtbaar zijn, maar voor een verbluffend zicht was het toch op de Open Wervendag zelf te doen. Een gigantische kraan stuurde een bakje voor benji-jumpers de lucht in. De elastiek was er niet bij, maar een vijftiental geïnteresseerden werd tot op 40 meter hoogte gebracht.

“Van de hele site schiet hier niet veel meer over, alleen nog enkele gebouwen van bijvoorbeeld Avia. De site is wel heel vervuild geweest. Gelukkig is er nog altijd een kleilaag, die de vervuiling tegenhoudt om dieper door te dringen”, zegt gids Dave. “Er zijn allerlei werkzaamheden tegelijk bezig. Je ziet de wagens druk bezig, al is het vandaag vooral kwestie van een berg zand van de ene naar de andere kant te verplaatsen”, zegt Dave, wat door het publiek op gelach wordt onthaald.

Onze gids vertelt ook over de site aan het begin van de Eerste Wereldoorlog, toen vele installaties bewust werden vernietigd om niet in Duitse handen te vallen. “De Britten hebben toen ook bevolen de olievaten in brand te steken. De Schelde stond echt in brand.”

We stappen uit en spreken Frans Heylen aan, uit Hulshout. “Elk jaar bezoeken we de Open Wervendag, met de hele familie. Het is interessant om te zien hoe de sanering hier gebeurt, en welke historiek het gebied heeft.”

Een ander lid van de familie, Jos Heylen, kent als interieurontwerper ook een en ander van de bouw. “Maar dit is wel het zwaardere werk, totaal buiten mijn comfortzone. Wel zeer interessant. We bezochten de afgelopen jaren al het Sint-Maartenziekenhuis, de Deurganckdoksluis en de torens op het Eilandje. Het is leuk om eens binnen te kijken. Ik vind het ook goed omdat het de interesse van jongeren kan opwekken voor een job in de bouw.” Marleen Heylen heeft nog een eigen reden: “Zelf vind ik het geweldig om te zien hoeveel jonge mensen er zijn die bezig zijn met het verleden.”

Projectmanager Ederic Keirsebelik: “Mensen hebben vooral interesse in de geschiedenis van de site, maar toch ook in hoe zo’n sanering in zijn werk gaat en welke technische oplossingen er daarbij mogelijk zijn”, zegt hij, terwijl hij een aantal potjes met vuiligheid toont.