Trouw - Drie sterren
"Jammer dat Taal is zeg maar echt mijn ding toch weer een romantische komedie moet zijn. Tuurlijk, dat stond allemaal al in het boek van Paulien Cornelisse, dat van die bink en dat eiland en die cabrio, maar toch jammer. De film is namelijk op z'n best op de kleine momenten, in de kleine doorkijkjes die je krijgt in het leven van de personages. (...) Een film die naar oprechte woorden zoekt, zou zich niet moeten verliezen in valse beelden."
De Volkskrant - Twee sterren
"Taal is zeg maar echt mijn ding blijkt dan toch vooral een vlakke romkom: de nadruk van bijna alle dialogen ligt op de woorden, niet op de betekenis. Er is geen enkele ruimte voor spontaniteit. Hierdoor bijt de film zichzelf in de staart: het uitgangspunt, de taalbeleving van Anne (Ouwerkerk, red.), gaat tegen de film werken."
De Telegraaf - Drie sterren
"Geestig hoe modern taalgebruik en hipstercultuur worden uitgeplozen, maar intussen leunt Taal is zeg maar echt mijn ding ook veel op stereotypes die oprecht drama in de weg staan. Aangevoerd door de aanstekelijk vrolijke Fockeline Ouwerkerk, is deze romkom dus vooral leuk in de gevatte voetnoten die bij het dagelijks leven worden geplaatst."
NRC - Twee sterren
"Het lijkt alsof de makers niet goed wisten wat ze wilden: een geestige komedie maken over taalgebruik, een romkom óf een film over hoe erg het is als je je taalvermogen verliest (zoals Annes dementerende vader). Die laatste verhaallijn zit ook, iets te weinig uitgewerkt, door het geheel geweven. Het resultaat is een mix van overdreven typetjes met veel stopwoordjes en een hoofdpersoon en love interest die vrij nietszeggend lijken naast zoveel gekte. Weinig wow-factor dus."
AD - Twee sterren
"De makers kozen slim genoeg dezelfde titel, bedachten een nogal tuttig plot en gaven een chaotisch personage de hoofdrol. (...) Het scenario is flinterdun en zit vol met clichés. Vooral het homopaar dat een kind adopteert en daar nogal paniekerig mee omgaat, wordt tenenkrommend neergezet. Deze film is zeg maar niet echt mijn ding."