© Koen Luts

OPINIE. “Vurig enthousiasme van jongeren aanwakkeren en niet uitblussen”

Vrijdag was het dag van de jeugdbeweging. Een terechte feestdag voor meer dan tweehonderdduizend kinderen en jongeren in Vlaanderen. Toch gaan er stemmen op over ‘de jeugd van tegenwoordig’. Jongeren zouden zich steeds minder inzetten, steeds meer afgeleid zijn door sociale media en zich terugtrekken uit het verenigingsleven.

An Christiaens, schepen van Jeugd (CD&V) Tongeren

Het is niet altijd rozengeur en maneschijn in jeugdbewegingsland. De voorbije zomer was gevuld met doemberichten over kampen waar spelletjes niet altijd zonder risico zijn of waar vraagtekens rijzen bij de gezondheid. Dat vraagt om gepaste maatregelen en dat is niet meer dan logisch. De leiding heeft immers het beste voor, maar soms loopt het toch nog mis. Uit vergissingen kunnen ze leren en die leerschool moeten we hen gunnen. Ook vandaag is de berichtgeving soms pessimistisch. Jeugdbewegingen kampen, vooral in grote steden, met een tekort aan leiding. Jongeren zouden zich bovendien liever eenmalig inzetten dan te kiezen voor een langdurig engagement. Als schepen kom ik elke dag jongeren tegen die het tegendeel bewijzen. Ze zetten zich in voor diverse verenigingen, acties en projecten en dat maakt ons sociale landschap rijk.

Jonge inzet moeten we aanmoedigen. Laten we niet vergeten dat een engagement niet altijd een gemakkelijke keuze is. Ook als je er eigenlijk geen zin hebt moet je er staan. Uiteraard denkt elke jongere al eens dat Netflix een fijner alternatief is, of dat dat ene feestje net iets leuker is dan de vergadering. Zijn we zo niet allemaal? Het is onze opdracht om deze jongeren te ondersteunen. Niet alleen financieel maar ook met de nodige cursussen, kennis en goede voorbeelden. Of het nu gaat om regelgeving bij fuiven, een cursus voor animatoren, het beheer van gebouwen of de kennis van EHBO, jongeren kunnen dit niet alleen. Een engagement is een kans om te leren en daarbij is ondersteuning vanuit de koepelorganisaties, de lokale besturen en Vlaanderen wenselijk. Als een goede huisvader moeten we jongeren bijstaan maar het stiefmoederlijk vingertje laten we beter achterwege.

Laten we een pluim op de hoed, pet of muts steken van elke jongere die zich inzet. De jongeren die tappen in het jeugdhuis, die fuiven of optredens organiseren in de buurt, die helpen op de eetdag van de vereniging of de sportclub, die een actie op poten zetten voor het goede doel, die kinderen animeren op speelpleinwerking of elke week spelen bedenken in de jeugdbeweging. Het is dankzij hun betrokkenheid dat het sociale weefsel in Limburg en Vlaanderen hecht blijft.

Laten we hun vurig enthousiasme aanwakkeren en niet uitblussen. Wie weet slaat de vlam wel over en kan hun inzet anderen motiveren om hetzelfde te doen. Aan al dat jonge enthousiasme, bedankt.