In het Radio 1 programma De Wereld Vandaag getuigde maandag een kenner van de Belgische hooliganscene anoniem over de rellen na afloop van de voetbaltopper Club Brugge - Antwerp. Dat er veel Nederlanders betrokken waren bij die vechtpartijen was al geweten, maar de insider had exacte cijfers van het aantal hooligans dat naar Brugge was gekomen om keet te schoppen. “De Brugse zware jongens had voor de verhoopte veldslag met Antwerp massaal gerekruteerd in het buitenland. De cijfers die ik gekregen heb zijn hallucinant: 80 jongens van ADO Den Haag, 30 hooligans van het Franse Lille, 16 hooligans van Beerschot Wilrijk, 5 mannen uit York City (noorden van Engeland) en 10 Sloveense hooligans van Olimpija Ljubljana. Vooral dat laatste is verrassend. Niet alle buitenlanders kwamen om te vechten. Sommigen zijn gewoon reltoeristen die komen kijken voor de sensatie. Uiteindelijk werden er 120 hooligans opgepakt, maar het is nog niet duidelijk welke nationaliteit die allemaal hadden.”

Geen harde kern Antwerp

Tot een clash met de harde kern van Antwerp kwam het zondag niet. En dat was blijkbaar geen verrassing. “De harde kern van Antwerp had vooraf al laten weten aan de Brugse hooligans dat ze niet naar Brugge zouden komen. De reden hiervoor is de aanval in augustus van Antwerp-fans op enkele bussen met supporters van Beerschot Wilrijk. De Antwerpse politie tilde héél zwaar aan dat incident en de harde kern van Antwerp beseft dat de recherche hen op de hielen zit.”

Toch werd er zondag stevig gevochten in Brugge. Er was een stevige clash met de politie en een raid op een café. “De jonge hooligans van ADO Den Haag waren twee à drie uur onderweg geweest naar Brugge en wilden niet onverrichter zaken naar huis terugkeren. En die raid op dat café, dat was een vergissing. De Nederlandse ADO-hooligans dachten dat in dat café fans zaten van het Nederlandse Willem II, bevriend met Antwerp. Maar dat klopte niet. Het ging om Brugse supporters, die verkeerdelijk werden aangepakt.”

Zo’n openlijke veldslag tussen hooligans en de politie is in België een zeldzaam fenomeen geworden. “Dat was hooliganisme van de oude school, met grote troepenbewegingen. De jongste jaren komt dat nog weinig voor door de vele stadionverboden, zware geldstraffen en celstraffen die werden uitgedeeld. Daarom nemen de hooligans nu veel meer hun toevlucht tot de zogenaamde freefights: gevechten tussen twee groepen van enkele tientallen getrainde vechters tegen elkaar. In een afgelegen bos of op een industrieterrein. Zeer gevaarlijk want de politie heeft daar geen weet van en heeft momenteel andere prioriteiten. De twee clubs vechten dan tegen elkaar tot één van de twee groepen het opgeeft. Soms is er een scheidsrechter die erop moet toezien dat de regels gerespecteerd worden, maar die worden niet altijd even goed gerespecteerd.”