Een dag na de tijdrit stond er weer een belangrijke etappe op het programma voor de klassementsrenners: de eerste echte bergrit van deze Giro, met aankomst boven op de Prati di Tivo. Het peloton vertrok zonder Christophe Laporte: de Fransman van Visma-Lease a Bike was niet voldoende hersteld van zijn valpartij eerder op de week.

Heel wat renners wilden in de vlucht van de dag zitten en na een serieuze strijd ontstond er in verschillende schuifjes een kopgroep van veertien renners. De belangrijkste namen daarbij: Jhonatan Narváez, Magnus Sheffield, Valentin Paret-Peintre, Nairo Quintana, Pelayo Sáchez, Julian Alaphilippe, Romain Bardet en Michael Storer. Heel wat sterke renners in de kopgroep dus, maar Pogacar had z’n zinnen toch gezet op de ritwinst en dus liet hij z’n ploeg het verschil met de kopgroep beperkt houden. Sparen voor de Tour? Niks van!

Door het kopwerk van UAE begon de kopgroep nauwelijks met een halve minuut aan de slotklim, de Prati di Tivo. Op die klim nam Maximilian Schachmann in functie van Daniel Felipe Martínez de groep der favorieten op sleeptouw. Voor onder andere Luke Plapp, de nummer vijf in het klassement, Alexey Lutsenko (zesde) en Filippo Zanne (negende) ging het al op tien kilometer van de aankomst te snel. Paret-Peintre was op dat moment nog de enige overgebleven vluchter, maar besefte dat de overwinning er niet in zat.

Op vijf kilometer van de meet werd de Fransman ingelopen en nam Rafal Majke het heft in handen. De groep der favorieten was nog veertien renners groot en Pogacar vond het zo wel goed. Geen vroege aanval deze keer, de Sloveen wachtte af. Hij wachtte zelfs zolang dat het Tiberi was die versnelde. Pogacar reageerde zelf met Uijtdebroeks in z’n wiel, ook Rubio, Thomas, Martínez, O’Connor, Arensman en Storer sloten aan. Tiberi, Storer en Arensman probeerden het elk nog een keer, maar Pogacar liet niemand wegrijden.

Het tempo stokte wat en zo kon Majka nog terugkomen. Die zette z’n kopman op tweehonderd meter van de aankomst af, het afmaken was een koud kunstje voor Pogacar. Martínez werd tweede, O’Connor derde. Een sterke Uijtdebroeks miste wat explosiviteit en werd zevende, maar pakt wel de witte trui weer over van Plapp. Voor Pogacar is het al z’n derde ritzege na amper acht dagen. Pogacar is de koning van deze Giro.