Het tekort nam in 2023 toe door de stijgende overheidsuitgaven, als gevolg van de beleidsmaatregelen, de kost van de vergrijzing en de oplopende interestlasten. Daarbij merken INR en NBB op dat de “sterke stijging” van de schulden van de deelstaten blijft aanhouden.

Voor de federale overheid is sprake van een tekort van 3,5 procent van het bbp en voor alle gemeenschappen en gewesten samen is dat 1,2 procent. Bij de lagere overheden is er sprake van een nulcijfer en de instellingen van de sociale zekerheid noteren een overschot van 0,3 procent. Het gaat alles samen om een tekort van 25,97 miljard euro. Bij de deelstaten dikte het tekort 2 miljard euro aan tot 7,1 miljard euro.

Het tekort nam vorig jaar toe, ondanks de lagere impact van “tijdelijke factoren” verbonden aan corona-, energie- en Oekraïnecrisis, bijvoorbeeld steunmaatregelen. De stijging van de overheidsuitgaven situeert zich bij besliste maatregelen, zoals de verhoging van de minimumpensioenen. Bovendien nemen de uitgaven aan de vergrijzing structureel toe is en is de rentelast om de schulden te financieren gestegen nu de rente niet meer op de bodem kampeert. Ook zorgde de indexering van uitkeringen en overheidslonen voor een stijging.

De overheidsschuld bedroeg eind vorig jaar 614,9 miljard euro tegenover 577,9 miljard euro twaalf maanden eerder. Daarvan zit 101,3 miljard euro bij de deelstaten, 24,8 miljard euro bij de lagere overheden en 504,3 miljard euro bij de federale overheid - de sociale zekerheid draagt negatief bij aan de schulden. Vlaanderen droeg bij de deelstaten 35,3 miljard euro bij aan de schulden.

Op vijf jaar tijd steeg de Vlaamse schuld 90 procent. Daarbij noteert Vlaanderen een verhouding van de schulden tot de ontvangsten van 52 procent, terwijl in Wallonië en Brussel de schuld meer dan het dubbele van de ontvangsten bedraagt. In de Frans Gemeenschap is dat 50 procent.