"Zijn naam is Klein, zijn droom is groot": wie is Joost Klein?

Joost Klein begint zijn carrière als 10-jarige op zijn eigen YouTubekanaal EenhoornJoost. Daar deelt hij grappige filmpjes over zijn dagelijkse leven. Prettig gestoorde sketches zonder rode draad, gaande van tandpasta eten tot verslag uitbrengen van schoolreizen.

Klein zal de middelbare school verlaten zonder diploma: hij wordt naar huis gestuurd van Romereis, omdat hij de boel te hard op stelten zet. Via YouTube bereikt hij dan al 200.000 abonnees. De meeste filmpjes uit die beginperiode zijn intussen vakkundig verwijderd.

Na de eerste muzikale experimenten online tekent Klein in 2017 zijn eerste platencontract bij het Nederlandse label TopNotch, dat vooral Nederlandstalige hiphop uitgeeft. Een jaar later strandt hun samenwerking en richt Klein zijn eigen platenlabel op: Albino Sports.

Zijn eerste album krijgt dezelfde titel als zijn eerste boek dat hij in die periode uitbrengt: "Albino", een verwijzing naar zijn witblonde kapsel. Het is een verzameling van korte teksten, stukjes poëzie en hersenspinsels. Net als in zijn muziek gaat het in zijn teksten alle kanten op. Klein is een creatieve stuiterbal, om de woorden "ongeleid projectiel" niet te gebruiken. 

Zijn muziek is een mix van elektronica, nederhop in de stijl van De Jeugd van Tegenwoordig, ouderwets hakken, spoken word met af en toe een sample (zoals de "Crazy frog"-tune) en computerstemmetjes.

Snoeiharde kitsch aan een razend hoog tempo, waarmee Klein enorm populair is bij tieners en jonge twintigers omdat hij elke vorm van hokjesdenken doorbreekt. Je kan pas écht vatten wat hij doet, als je hem live aan het werk ziet. Klein treedt vaak op in een wit hemd en zwarte das: dezelfde dresscode waartoe hij zijn publiek aanspoort.

Klein creëert zijn absurde universum schijnbaar altijd met de glimlach. Dat betekent niet dat zijn nummers nergens over gaan: "Wachtmuziek" is een aanklacht tegen de lange wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg. "Mensen denken al van in het begin dat het een grap is, een soort parodie. Maar voor mij is het geen grap. Dit is wat ik doe. Er is niks anders", zei hij daarover in Knack Focus.

Joost Klein is als jonge tiener zijn beide ouders verloren: zijn vader is op zijn 12e overleden aan kanker, zijn moeder amper een jaar later. Zijn rouwproces beleeft hij via zijn muziek, erover praten in interviews doet hij minder graag.

"Dat is niet iets waar je elke keer opnieuw over wilt praten alsof het een of ander sad boy-promoverhaaltje is", zei hij daarover eerder in Knack Focus. "Ik heb mijn gedachten en gevoelens omgebogen naar iets gezonds, iets waar ik mijn brood mee verdien en andere mensen gelukkig mee kan maken", vertelde hij aan Het Nieuwsblad.

Over het gemis heeft hij het nummer "Florida 2009" geschreven: een ode aan zijn ouders van iets meer dan 2 minuten en het enige rustpunt tijdens zijn wervelende liveshows. Klein zingt het meestal gehurkt en starend naar de grond, om zijn emoties onder controle te houden. In het publiek wordt vaak een traan weggepinkt.

Klein werd destijds opgevangen door zijn oudere broer, die hem ook zakelijk heeft begeleid. Uit dankbaarheid heeft hij het geboortejaar van zijn broer "1983" prominent laten tatoeëren op zijn rechterhand. Het getal komt vaak terug in Kleins werk. Een vaste verblijfplaats heeft hij trouwens niet: hij logeert bij vrienden, van wie de meeste deel uitmaken van zijn vaste entourage.

"Natuurlijk heeft het me beschadigd, maar ik ben ook maar een mens. Je kan niet altijd verdrietig zijn, toch? (...) Het is vooral beter om leuke dingen te maken, want als je alleen maar zware dingen maakt, kom je in een neerwaartse spiraal terecht", aldus Klein bij Vice.

Tijdens optredens zwaait Joost Klein geregeld met de vlag van Friesland, al heeft hij een dubbele verhouding met zijn afkomst. Klein is opgegroeid in Britsum, een dorp met 1.000 inwoners vlak bij Leeuwarden. Zijn ouders zijn niet afkomstig uit Friesland, waardoor hij de typische taal niet spreekt en hij zich in zijn kinderjaren een buitenbeentje voelt.

"Als je in een vaag dorp woont en er niet bij hoort, kun je alleen maar op het internet terecht. Ik ben een kind van het internet", aldus Klein in Knack Focus. "Mijn klasgenoten kwamen op klompen naar school, en ik op glitter-Nikes", vertelt hij aan De Volkskrant. 

Over zijn Friese afkomst heeft hij het Duitstalige nummer "Friesenjung" gemaakt, een bewerking van Stings "Englishman in New York" waarmee hij zijn status als buitenbeentje definitief omarmt. Na een radiohit in Duitsland ligt de weg naar de rest van Europa wagenwijd open. In 2024 speelt Joost Klein zijn eerste shows in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. 

Joost Klein is enorm populair in België en die liefde is wederzijds. In de Lotto Arena speelt hij voor een kleine 8.000 mensen. Meer dan in Nederland, waar hij met 2 shows in AFAS Live in totaal 12.000 mensen heeft bereikt. Een symbool voor zijn Belgische succes: in oktober mocht Klein 'De slimste mens ter wereld' op zijn kop zetten.

Op Pukkelpop was hij zowel in 2019 als 2022 en 2023 één van de smaakmakers. Zijn eerste boeking op het festival versierde hij via zijn eigen songtekst in het nummer "Albino": "Ik ben in België met vrienden voor een show, op Pukkelpop 2019, let's go!". Iets wat de organisatie zo charmeerde, dat ze de Nederlander effectief programmeerde in Kiewit.

Klein heeft ook enkele bekende Belgische vrienden. Met Walter Grootaers heeft hij een nieuwe versie opgenomen van 'Ik wil je'. Dat gebeurde op initiatief van Grootaers, die Klein heeft leren kennen via zijn dochter. Resultaat: een live duet op Rock Werchter 2022. Met YouTuber Acid, die voor Klein kwam supporteren in 'De slimste mens', heeft hij het nummer 'Go, Acid!' gemaakt.

Zijn liefde voor België is vereeuwigd met een tattoo op zijn bovenbeen. "Ik heb nog nooit zoveel kaarten verkocht als in België. Zodra er vraag is in België kom ik. Ik heb zelf België geplaatst op mijn been. Leuk toch?", aldus Klein in de Krant van West-Vlaanderen.

Hoewel Klein zichzelf niet echt serieus lijkt te nemen, is hij ambitieus. "Z'n naam is Klein maar z'n droom is groot", is de tekst van 'Droom groot'. Hij droomt letterlijk van het allergrootste podium: Klein wil Nederland vertegenwoordigen op het Songfestival in 2024. 

Via zijn sociale media voert Klein zelf campagne en de Nederlandse radiozender 3FM steunt zijn kandidatuur via een petitie met duizenden handtekeningen. En dat loont. In december maakt AVROTROS bekend dat Klein Nederland zal vertegenwoordigen in Zweden. 

Zijn nummer "Europapa" - een ode aan Europa en zijn vader - is meteen een hit in de Lage Landen na de release in februari. Ondertussen is het het meest gestreamde nummer op Spotify van alle deelnemers van het Songfestival. 

Afgelopen donderdag plaatste Joost zich voor de finale. Maar aan zijn droom komt dus abrupt een einde. De EBU besloot zaterdagmiddag om Nederland te diskwalificeren na "een incident" eerder deze week. 

De Zweedse politie onderzoekt een klacht die een "vrouwelijk lid van de productieploeg heeft ingediend na een incident na zijn optreden in de halve finale van donderdagavond", aldus de organisatie. "Terwijl de juridische procedure loopt, zou het ongepast zijn voor hem om deel te nemen aan de wedstrijd."