De Standaardhit & run Stien Bekaert (38) · Kunstenaar

Kunstenaar Stien Bekaert: “Ik zie schoonheid in banale dingen”

© Johan Jacobs

De solotentoonstellingSoft fronts, splits parted loopt tot 12 mei in Rufus Gallery, Land Van Waaslaan 58, 9040 Gent, rufus.gallery.

Wat is uw vroegste herinnering?

Als klein meisje was ik onbevreesd en ging ik vaak alleen op pad. Ik was me van geen kwaad bewust.

Welke levende persoon bewondert u het meest, en waarom?

Mijn mama. Ze verloor haar eigen moeder op jonge leeftijd, maar ze is een rots voor ons, haar dochters, bij alles wat we doen.

Wanneer was u het gelukkigst?

Vorige week op de vernissage van mijn soloshow, toen familie, vrienden en mijn lief binnenwandelden en het plaatje klopte.

Wat is uw onhebbelijkste karaktertrek?

Ik ben eigenwijs en perfectionistisch.

Welke eigenschap stoort u het meest bij anderen?

Opportunisme en egoïsme.

Wat is uw dierbaarste bezit?

Mijn laatste aanwinsten zijn de werktuigen van mijn grootvader en de stoelen die mijn lief maakt.

Kent u een gedicht uit het hoofd of een passage uit een boek?

De overzichtsshow van de Libanees-Amerikaanse Etel Adnan heb ik gezien in het Guggenheim New York (2021) op de dag dat ze stierf. “Even birds fly under the rain” en “The world needs togetherness, not separation. Love, not suspicion. A common future, not isolation”, die citaten herhaal ik luidop.

Wat is uw favoriete zintuig?

Mijn blik is mijn kracht. Mijn visuele geheugen helpt me snel vooruit en ik zie schoonheid in banale dingen.

Wat maakt u ongelukkig?

Wat er aan de hand is in de wereld. Ik maak me zorgen over onze natuur, maar nog meer over het extreemrechtse klimaat. En over hoe economische en politieke systemen ongelijkheid vergroten.

Als u iets dat uitgestorven is, zou kunnen terugbrengen, wat kiest u dan?

De fauna en flora die verdwenen zijn, allemaal samen, met de witte neushoorn voorop.

Wie of wat is de liefde van uw leven?

De mensen die me na aan het hart liggen weten wie ze zijn. Die onvoorwaardelijke liefde laat ik graag voelen.

Wat is uw foutste guilty pleasure?

Geef me een doek, een Swiffer en een stuk Côte d’Or met nootjes en alles komt goed.

Wie mag aanschuiven aan uw droomdiner?

Joan Didion, Robert Rauschenberg, Cyp­rien Gaillard, Andro Wekua en de krachtige kunstenaars Anna Bella Geiger en Rose Wylie. Bizar boeltje bijeen, maar ik heb het graag met een hoek af.

Welke stopwoordjes en zinnetjes gebruikt u te veel?

“Éé” aan het eind van mijn zin.

Wat was uw grootste teleurstelling?

Dat onze samenleving zo individualistisch is geworden.

Wat zou u veranderen in het verleden?

De alarmbellen over klimaat en natuur sneller doen afgaan, om de schade te beperken.

En in uw eigen verleden?

Ik zou sommige relaties sneller stopzetten. Niet iedereen die je pad kruist, is daar op zijn plaats. En tijd is in elke levensfase kostbaar.

Als u terug in de tijd kon reizen, waarheen zou u gaan?

Naar tien jaar geleden, een tijd van onderdompeling in muziek en dansen met vrienden. Ik zou het met andere ogen beleven en vasthouden. Ook werp ik graag een glimp op een gesprek met mijn grootouders. Die herinnering zit ver.

Noem één ding dat de kwaliteit van uw leven zou verbeteren?

Een grote, wilde tuin van mezelf.

Waar zou u het liefst zijn op dit eigenste moment?

Op roadtrip naar het Zuiden, dicht bij de zee.

Wat is uw favoriete geur?

Wilde tijm.

Tegen wie zou u het liefst sorry zeggen, en waarom?

Tegen niemand. Met de juiste intentie is het meestal goed genoeg.

De liefde, hoe voelt dat?

Alsof je een team vormt, ongedwongen en oprecht.

Van welke gewoonte zou u graag af willen?

Mijn tijdsoptimisme.

Wat zou uw superkracht zijn als vleesgeworden stripheld?

Als Spider-Woman wil ik me hoog boven de stad bevinden. En ik zou snel wegspringen uit benarde situaties.

Wat houdt u wakker ’s nachts?

De to-dolijst van de volgende dag.

Welke song mogen ze spelen op uw begrafenis?

Een nummer uit het album Blue sun van André 3000. De titels zeggen voldoende, bijvoorbeeld ‘I swear, I really wanted to make a “rap” album but this is literally the way the wind blew me this time’. Daarmee zijn we al 12 minuten zoet.