Het stadje waar de inwoners 65 dagen lang geen zon gaan zien

© ISOPIX

De inwoners van Utqiagvik, de meest noordelijke bewoonde plaats van Noord-Amerika, hebben afgelopen weekend hun laatste zonsopgang en - ondergang meegemaakt. Of toch voor ruim twee maanden. Nu leeft de Eskimo-gemeenschap er voor maar liefst 65 dagen in complete duisternis.

evdg

Het stadje Utqiaġvik, voorheen bekend al Barrow, ligt in het noorden van Alaska en is tevens de meest noordelijke bewoonde plaats van Noord-Amerika. De minimumtemperatuur is er 324 dagen onder het vriespunt. Maar dat kan de 4.000 inwoners die er leven, voornamelijk Inupiat Eskimo’s, niet deren. En ook de poolnacht kennen ze als geen ander: het verschijnsel waarbij de zon minstens 24 uur lang niet boven de horizon uitkomt.

© Google Maps

65 dagen zonder zon

Een poolnacht van 24 uur verdwijnt in het niets in vergelijking met wat de inwoners van Utqiaġvik nu meemaken: zij zullen maar liefst 65 dagen lang geen streepje zon zien. “Het gebeurt hier elk jaar”, zegt meteoroloog Judson Jones. “Als je boven de poolcirkel leeft, komt er een dag dat de zon ondergaat voor de rest van de winter. Het goede nieuws? De zon komt altijd terug en zal in de zomer ook gedurende een periode níet onder de horizon zakken. Dan is er altijd licht.”

De zon ging afgelopen zondag officieel onder om 13.43 uur, pas op 23 januari zal er opnieuw zonlicht zijn.

Jacht op walvissen

De aangrenzende Tsjoektsjenzee is enkel tussen half juni en oktober ijsvrij. Een belangrijke periode, aangezien de Eskimo’s voornamelijk leven van de jacht en de visserij. Onder meer de Groenlandse walvis is een van hun doelwitten, al is die jacht wel onderhevig aan quota. In heel Alaska zijn er maar tien gemeenschappen die er elk jaar een aantal mogen vangen.

© ISOPIX

Hoewel Utqiaġvik niet de enige stad is in Alaska die dit fenomeen ervaart, is het wel de eerste in rij op de lijst van poolnachtlocaties. Ook in Noorwegen, Spitsbergen en Lapland-Finland is er de middernachtzon.

Bezorgdheid

Utqiaġvik baart ook zorgen. Het is een van de plekken waar de verandering van het klimaat het meest zichtbaar is. Het leefmilieu wordt er erg aangetast door de opwarming van de aarde, en dat heeft ook gevolgen voor de Inupiat.

De gemiddelde temperatuur in oktober ligt de laatste jaren veel hoger dan pakweg 50 jaar geleden, daardoor neemt de ijsvorming meer tijd in beslag en duurt het dus ook langer om bepaalde gebieden te bereiken. Gebieden waar het voedsel zich normaal gezien bevindt voor deze gemeenschap.