Het eerste interview na de triomf: "Ik had mijn beste dag van het seizoen, ik wou iedereen een dreun geven"

"Het plan was om rustig te starten, de benen een beetje op spanning te zetten vooraf aan die klimmetjes, maar ik voelde meteen dat ik in supergoede doen was en na 10 km ben ik voluit gegaan. Ik hoorde al snel dat ik een halve minuut voorsprong had en aan het tussenpunt na 18 kilometer zelfs één minuut. Ik wist ook de tijden van Ilan Van Wilder en zat daar ook ver onder. Het draaide gewoon super. In de laatste 500 meter vertelde Carlo Bomans me dat ik tijd had om te vieren aan de finish en dat is toch wel bijzonder, dat je in een tijdrit je zege kan vieren voor en op de meet."

Nu wacht nog de wegrit op donderdag waar hij opnieuw topfavoriet is. "Die komt al snel, maar gelukkig recupereer ik ook snel en dat is mijn tweede doel. Ik wil graag die dubbel, maar we zullen zien hoe het loopt. In een tijdrit heb je het zelf in de hand, de wegrit wordt nog andere koek."

Evenepoel wordt vaak de nieuwe Eddy Merckx genoemd. Op de persconferentie na afloop werd hem de vraag gesteld hoe hij daar mee omgaat. "Het is geen vergelijking die ik graag hoor", sprak hij. "Het bezorgt me trouwens geen druk of zo, ik ben niet de nieuwe Merckx, je kan die koersperiodes ook niet vergelijken met elkaar. We rijden met ander materiaal, de koersen zijn anders. Ik ben de nieuwe ik, niet de nieuwe Merckx en ik wil gewoon aan mijn eigen carrière timmeren."

"Ik heb alleen naar mezelf gekeken, niet naar de anderen en ik moet al langer dan deze week omgaan met die favorietenrol. Al sinds de Vredeskoers (3-6 mei, hij won er twee ritten en het eindklassement) zegt iedereen dat ik met gemak wereldkampioen zou worden, met de vingers in de neus, maar zelf bleef ik rustig. Als ik hier na 2 km lek rijd, is de regenboogtrui weg. Ik bleef met de voetjes op de grond."

Evenepoel was ook emotioneel na afloop. "Ik wilde deze week in superconditie verkeren, heb er hard voor gewerkt om hier top te zijn en dat is me ook gelukt. Ik verkeer in supervorm en dat maakt me zo gelukkig, dat dit plan is gelukt, dat ik mijn beste week van het jaar rijd. Verder was ik ook emotioneel omdat ik wilde winnen voor Igor Decraene, ik wilde hem opvolgen en winnen voor zijn ouders. Twee weken geleden reed ik de Memorial Igor Decraene en toen had ik een gesprek met zijn ouders en broers. Zij zeiden dat als er iemand nog wereldkampioen tijdrijden mocht worden bij de junioren, ik het was. Net voor de start van de wedstrijd kreeg ik nog een smsje van de broer van Igor. Het is het enige dat ik heb beantwoord. Ik had tijdens de tijdrit een beeld in mijn hoofd dat hij aan de finish stond. Ik heb het gevoel dat hij van boven heeft kunnen meekijken en trots op mij kan zijn."

"Ja, volgend jaar word ik prof", zei hij nog. "Maar we gaan het heel rustig aanpakken, want de overstap van junior naar prof is groot. Ik zal niet te veel koersen rijden, veel op hoogtestage gaan, veel klimmen en me verder ontwikkelen als ronderenner. Dat is mijn droom. En af en toe zal ik eens een kleine rittenkoers rijden, van zes of zeven dagen, wellicht als eerste de Ronde van Colombia (Colombia Oro y Paz begin februari). Ik ga niet meteen grote rittenkoersen rijden, maar me via die koersen ontwikkelen tot ronderenner."

Tijdens het persmoment kwam ook het hoofd Toerisme even tussenbeide en stelde een vraag over het parcours en Oostenrijk. Evenepoel, op en top professioneel, gaf het perfecte antwoord en loofde de wegen, het landschap en de regio. Dat stemde de man zo tevreden dat hij de Vlaams-Brabander meteen een vakantie aanbood in Tirol.