Ex-basketballer Tomas Van Den Spiegel: "Ik weiger nog steeds te geloven dat ik gestopt ben"

Tomas Van Den Spiegel, het is niet fair dat ik u als ’ex-topbasketballer’ omschrijf. Dat is refereren aan het verleden, terwijl u intussen een heel nieuw leven hebt opgebouwd.

“Topsporters worden altijd gewaarschuwd voor het zwarte gat zodra ze ermee ophouden. Ik denk dat ik dat gat nog altijd aan het ontwijken ben. (lacht) Ik zit nog in de ontkenningsfase en weiger te geloven dat ik gestopt ben met profbasketbal.”

U bent nu zakenman: rechterhand van Wouter Vandenhaute bij Flanders Classics, mede-investeerder bij sportmarketingbedrijf Sporthouse Group, voorzitter van de Europese basketbalbond, verbonden aan de Bakala Academy van de KU Leuven, basketbalcommentator…

“Wat er dus voor zorgt dat ik vergroeid ben met mijn smartphone. Tot mijn eigen scha en schande leef ik met mijn telefoon in de hand. Ik moet mezelf forceren om níét naar de telefoon te grijpen. Aangezien ik vaak in de auto zit, laad ik dat ding ook de hele tijd op.”

Is de smartphone het middel om al uw jobs met elkaar te verbinden?

“Die maakt dat mogelijk, ja. Ik heb gisteravond mijn to-dolijstje gemaakt voor vandaag. Nu wachten mij vijftien taken, maar soms zijn dat er vijftig. Simpel is het niet.”

Wordt u daar niet gek van?

“Nee, er zijn genoeg goede project-management-apps, zoals Basecamp, om het overzicht te bewaren. Ik heb wel alle meldingen uitgeschakeld, zodat de telefoon niet de hele tijd trilt en piept. Aangezien zeer veel professionele communicatie nu via WhatsApp verloopt, kijk ik na een vergadering op mijn telefoon en zie soms 200 nieuwe berichten over een compleet ander project.

“Ik houd van wat ik doe, wat het combineren gemakkelijker maakt. Na een leven op het basketbalveld, probeer ik nu het verschil te maken naast het terrein. Sport blijft de rode draad en de motivatie is even groot als vroeger. Dat moet ook als je met Wouter Vandenhaute samenwerkt. Hij is zestien jaar ouder dan ik, maar heeft nog altijd een enorme drive die aanstekelijk werkt.”

De telefoon zorgt ervoor dat je alles kunt combineren. Maar net daardoor neemt een mens ook bijzonder veel hooi op de vork.

’Ja, het is dubbel hè. Nu krijg ik 100 à 120 mails per dag waar ik een antwoord op moet formuleren. Dus is ‘oké’ vaak het antwoord (lacht), bij gebrek aan tijd om drie alinea’s te tikken.

“Ik heb ook geen last van fomo (‘fear of missing out, de vrees belangrijke momenten te missen, red.), maar als ik mijn telefoon een paar uur niet bij me heb, vrees ik wel de grote lading sms’en en mails die zijn binnengekomen. Dus probeer ik alles continu online te monitoren. Ook de content die we maken met Sporthouse Group (onder meer de social-mediakanalen van Rode Duivels Dries Mertens en Kevin De Bruyne, red.). Het is gewoon logisch dat de smartphone erg belangrijk is.”

Wanneer hebt u uw telefoon dan níét bij u?

“Op de koersfiets. Heerlijk gevoel. En vroeger bij het golfen: dan kon ik een rondje afwerken zonder naar mijn telefoon te kijken. Nu heb ik mijn vriendin beloofd om het toestel op vakantie drie dagen aan de kant te leggen. Dat wordt een grote uitdaging.”

Kunt u nog openlijk zeggen wat u denkt?

“Moeilijk. Ik ben vrij actief op Twitter, maar hoe meer projecten ik combineer, hoe meer ik op mijn woorden moet letten.

“Ik heb heimwee naar de tijd waarin ik ongebreideld kon zeggen wat ik maar wilde. Nu zijn er economische belangen, heb ik een sportpolitieke functie bij de basketbalbond… en kan ik dus niet zomaar belangrijke info delen met de buitenwereld. Het zij zo.”

Staan er ook niet-professionele apps op uw telefoon?

“Die van de NBA. ’s Ochtends kijk ik naar de hoogtepunten van de wedstrijden en houd de statistieken bij. Mijn liefde voor basketbal blijft groot. En Strava, een app die de statistieken van je eigen trainingen bijhoudt.”

U hebt ook streaming-apps.

“Ik ben en blijf sportverslaafd. Onlangs nog keek ik stiekem naar een voetbalwedstrijd tijdens een familiefeest. Niemand die het heeft gemerkt.”