Leefdje
Kinders dialek
Leefdje
W’ höbbe ammaol in vertrówwemieë vandoon es zelf gedachtj’t sjoeënste waas te den kóns kriegeis dae knuffel ónverwachtj
Fiene kwatsj is neet gelogemer verdreidj de weurd nao lachdiej ich den terwiel ich oetspraeksjeet ich zelf dèk inne lach
Zègke minse: gekke wuilisdiech bliefs altied bliejgezindjdet zeen weurd diej mich good aanstaonwant ich waer den mieë bemindj.
Kinders, Theo Van Dael.
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
