© Kris Van Exel
STANDPUNT. “Hoe bitter de scheiding ook was, het ziet ernaar uit dat Groen en sp.a samen strijd zullen blijven voeren”
Een dag na de breuk met Groen en het opheffen van de lijst Samen blijft de sp.a niet bij de pakken zitten. Het moet blijkbaar vooruitgaan. Hoewel ze woensdag nog wat tijd had gevraagd om alles op een rijtje te zetten, kondigde Jinnih Beels gisteravond al aan dat ze als onafhankelijke op de sp.a-lijst zal staan. Precies om 20u, zodat het nieuws meteen in de opening van Terzake op Canvas zat. Wie dacht dat de ex-leden van Samen zich na het drama van woensdag zouden terugtrekken om hun wonden te likken, had het mis. De sp.a kiest de vlucht vooruit.
Het kan een succesvolle strategie zijn, maar het dreigt ook redelijk arrogant over te komen. Sp.a heeft zijn partner Groen een lelijke pad in de korf gezet en staat nu te pronken met de enige onafhankelijke kandidaat die Samen rijk was. Dat houdt een zeker risico in. Toch blijkt uit alles dat sp.a zijn voormalige partner zo weinig mogelijk tegen de haren wil strijken. Op de persconferentie stak Jinnih Beels haar ontgoocheling en kwaadheid over het mislukken van Samen niet onder stoelen of banken. Haar keuze voor sp.a is een tweede keuze, liet ze duidelijk verstaan. En haar respect voor Groen blijft groot.
Dat wordt nu duidelijk de strategie van sp.a. Gisteren heeft Tom Meeuws ook al een brief geschreven aan zijn partijleden waarin hij hen vraagt om in hun communicatie met de pers niet uit te halen naar Groen of naar leden en mandatarissen van die partij. Meeuws drukt zijn mensen op het hart om het uiteenvallen van Samen te blijven betreuren, maar om niemand iets kwalijk te nemen. Sp.a heeft volgens hem gekozen voor een propere campagne. “Laten we dat beeld vasthouden”, schrijft hij.
Of er ook zo’n brief bestaat binnen de groene partij weten we niet, maar de Tweets van Meyrem Almaci en Wouter van Besien op de beslissing van Jinnih Beels waren van een in de politiek zelden geziene hartelijkheid. “Goede zaak voor het politiek debat in Antwerpen”, schrijft Van Besien. En Almaci is nog duidelijker: “Straffe progressieve madam, aanwinst voor Antwerpse politiek.” Het klinkt alsof Groen ook een beetje van Beels’ talent hoopt te kunnen profiteren.
En misschien kan de partij dat ook wel. Hoe bitter de scheiding ook was, het ziet ernaar uit dat Groen en sp.a samen strijd zullen blijven voeren. Hun project is immers niet gestrand op verschillen in hun programma’s (hoewel die er wel zijn), maar op het verschil in cultuur en op hun eigen politieke onkunde. De kopstukken beseffen heel goed dat ze tot elkaar veroordeeld zijn. Hoe meer kiezers ze elk apart kunnen overtuigen, hoe meer kans ze maken om toch nog in het stadsbestuur terecht te komen.
Het is na het hele politieke circus van de voorbije weken een beetje cynisch, maar wat een halfjaar geleden waar was, klopt vandaag nog altijd: alleen Samen maken sp.a en Groen een kans om in Antwerpen iets te veranderen. Al is die kans nu enorm veel kleiner geworden.
