© EPA-EFE

Gepest op school, zelfzeker achter de piano: wie is Songfestival-winnaar Duncan Laurence?

A small town boy in a big arcade, zo voelde Duncan Laurence zich toen hij zijn winnende nummer opnieuw mocht zingen aan het einde van de finale van het Eurovisiesongfestival. Een half jaar geleden was de 25-jarige zanger in eigen land nog een nobele onbekende, nu bezorgde hij Nederland zijn eerste zege op het Songfestival in 44 jaar.

Filip Tielens

“This is for dreaming big. This is for music first, always”, was dan ook de eerste reactie van Duncan Laurence nadat hij de Eurovisie-trofee kreeg uit handen van Netta, de Israëlische winnares van vorig jaar. De singer-songwriter uit Amersfoort verzamelde 492 punten en liet daarmee zangers Mahmood uit Italië (465 punten) en Sergey Lazarevuit uit Rusland (369 punten) achter zich.

Het Eurovisie-avontuur van Duncan Laurence begon op een zondagochtend in november 2018. Laurence (echte naam: Duncan de Moor) kreeg een sms”je van Ilse DeLange, die hij kende uit The voice of Holland en die met The Common Linnets in 2014 nog tweede werd op het Songfestival. DeLange kreeg net zijn lied ’Arcade’ doorgestuurd en was van haar sokken geblazen.

Laurence wist niet wat hij moest zeggen toen ze hem vroeg: “Wil je voor Nederland deelnemen aan het Eurovisiesongfestival?” In vergelijking met eerdere deelnemers voor Nederland zoals Anouk, The Common Linnets, Douwe Bob of Trijntje Oosterhuis was hij toch helemaal geen bekende artiest?

© EPA-EFE

Dat zou echter niet lang meer duren. Nadat Laurence zijn nummer ’Arcade’ voor het eerst aan de buitenwereld presenteerde tijdens talkshow ‘De wereld draait door’ ontpopte hij zich tot de lieveling van de devote Eurovision community en de bookmakers. De rest is na zaterdag geschiedenis.

Gepest op school

Voor Duncan Laurence is zijn Songfestivalzege een droom die in vervulling komt. Hij is afkomstig uit Hellevoetsluis, een stadje aan de kust in de provincie Zuid-Holland, niet ver van Rotterdam. Al van jongs af aan was hij gebeten door muziek. Bij zijn ene grootouders hoorde hij Elvis en The Rolling Stones, bij zijn andere grootouders leert hij pianospelen.

Achter de piano voelde Laurence zich veilig. Net zoals winnares Netta vorig jaar, werd hij als tiener immers behoorlijk gepest. De puberende Laurence had een buikje, een bril en een beugel. Het maakte hem tot mikpunt van spot op zijn middelbare school.

Maar het gymnasium was ook de plek waar hij zich voor het eerst toonde als zanger, tijdens een schoolfeest. Ook toen kon Laurence al uitstekend zingen, bewijzen beelden uit die tijd. Hij is 18 wanneer hij zijn eerste wedstrijd wint: Brielle”s got talent, in het nabijgelegen dorpje Brielle.

Daarna trekt Laurence naar de Rockacademie in Tilburg. Voltijds bezig zijn met muziek is voor hem een droom die uitkomt. In Tilburg voelt hij zich een kleine jongen in de grote kermisstad. “A small town boy in a big arcade” dus, zoals hij zo mooi zingt in ’Arcade’, waaraan hij de eerste hand legde in een repetitieruimte op school.

Pupil van Ilse DeLange

In 2014 hoopte Laurence door te breken via The voice of Holland. Tijdens de blinde audities zong hij ’Sing’ van Ed Sheeran. Marco Borsato was de eerste die zijn stoel omdraaide, gevolgd door Ilse DeLange die later zijn coach zou worden in het televisieprogramma. Veel succes oogstte Laurence echter niet: hij vloog er uit in de halve finale.

© AP

Maar het eerste zaadje was geplant voor de samenwerking met DeLange. De twee hielden contact, Laurence stuurde haar nummers door. DeLange tipte niet alleen zijn song ’Arcade’ aan het selectiecomité van de Nederlandse omroep AvroTros, maar was er in Tel Aviv ook bij om haar pupil te coachen. Samen met de Belg Hans Pannecoucke is ze ook verantwoordelijk voor zijn sobere, maar dwingende act met de zwevende lamp en de epische luchten in de achtergrond.

De engelachtige zang aan het begin en eind, de donkere drums waarboven Laurence zijn verdriet uitschreeuwt en de zalvende strijkers: “Arcade” speelt knap met zacht en hard-contrasten, wat dan weer helemaal past bij het verhaal achter zijn nummer. Laurence schreef het nadat hij een dierbare van hem overleed, die op haar beurt vergeefs verlangde naar een grote liefde. “Loving you is a losing game” werd dan ook de slagzin van zijn refrein, waarop je lekker kan mee brullen.

Biseksueel

Voor Laurence zelf is het voorlopig een “winning game”. Door zijn zege kan hij volop zelf in de spotlights staan en hoeft hij niet langer songs te schrijven voor andere artiesten, zoals hij tot nu deed bij platenmaatschappij Sony.

© epa-efe

Deze week kondigde Laurence al een tournee aan, waarmee hij in november langs de middelgrote Nederlandse concertzalen trekt en ook halt houdt in enkele Europese landen. Een eerste album zal allicht niet lang op zich laten wachten. Als het wat meezit, wordt Laurence een blijvertje. In zijn voordeel speelt alvast dat hij een echte muzikant is die zijn eigen nummers schrijft.

Laurence kan niet alleen een Europese ambassadeur worden voor de muziek, maar ook voor LGBT”ers. Tijdens het festival maakte hij geen geheim van zijn biseksualiteit. Momenteel heeft hij een relatie met een Nederlandse jongen. Aan de pers zei hij daarover na afloop van de finale: “Blijf dicht bij wie je bent en blijf trouw aan waar je van houdt - ook al is dat een andere seksuele geaardheid. And dream big, always!”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Lees meer