"Nooit voelde ik me zo goed"

Is de rekening die je bij Zulte Waregem nog had openstaan na zondag helemaal vereffend?

"Rekening, rekening... Iedereen heeft het over wraak en van die termen. Er was misschien wel een gevoel van revanche, maar het blijft gewoon een match. Het deed extra deugd na mijn moeilijke periode ginder, maar uiteindelijk gaat het toch gewoon om die drie punten. Het hoofdstuk Zulte Waregem heb ik in januari al afgesloten. Elke coach maakt keuzes. Misschien is toen niet alles helemaal correct verlopen naar mijn gevoel, maar goed... Dat is niet enkel in de voetbalwereld het geval. Bij Willem II draaide ik de knop snel om."

De felicitaties van Dury maakten het allemaal nog net dat tikkeltje mooier, of niet?

"Hij feliciteerde me voor mijn match en ik heb 'dank u wel' gezegd. Meer was niet nodig en daar is het ook bij gebleven. Ik kreeg enorm veel reacties van makelaars, familie, vrienden, ploegmaten van bij de nationale ploeg... Dat deed me veel plezier. Als je een tijdje niet fit was, geeft terugkomen met een goal én een overwinning een goed gevoel."

Bölöni hield je lang in spanning. Je wist pas vlak voor de match dat je zou spelen. Hoe reageer je dan?

"Ik moet eerlijk toegeven dat ik naar het stadion kwam met het idee dat ik misschien 20 minuten zou invallen. Een uurtje voor de wedstrijd maakte de trainer de opstelling bekend en pas toen wist ik dat ik zou spelen. Ik weet het liever wat langer op voorhand, maar het gaf me wel een flinke adrenalineboost. Ik was meteen klaar voor de match."

Nadien haalde je aan dat het aanvoelde alsof het de herstart van je carrière was. Je bent nog maar 21, Obbi. Geef eens wat meer uitleg.

"Ja, ik heb echt keihard gewerkt met de medische staf en de coach om na mijn blessure weer echt fit te zijn. Nooit eerder voelde ik me zo goed. Ik heb twee maanden niet gespeeld, maar nu ben ik weer helemaal terug. Dit is het belangrijkste seizoen van mijn carrière. Ik moet nu echt presteren en ben overtuigd dat het gaat lukken. Zowel op als naast het veld heb ik alles nu wél op een rijtje. Het moet gewoon lukken."

Wat ging er door je heen toen je dat persbericht van Zulte Waregem onder ogen kreeg waarin ze je zonder het letterlijk te zeggen een gebrek aan inzet en discipline aanwreven?

"Ik was vrij koel. Enkele journalisten brachten me op de hoogte. Ik heb het gehoord en that's it. Het motiveerde me niet en het kwam ook niet echt aan."

Het ging wel een eigen leventje leiden en ongewild kreeg je een etiket mee.

"(vastberaden) Het deed me niks. Ieder heeft recht op zijn mening."

Igor Vetokele is één van je vertrouwenspersonen. Hij vertelde ons dat je nu beter omringd bent dan vorig seizoen. Wat heb je aangepast? Wie heeft het meest invloed op je?

"Ik zou zeggen mijn vrouw. Ze zegt me wat ik best eet en wanneer ik moet rusten. (lacht) Ik ga niet zeggen dat zij thuis de broek draagt, maar ze heeft wel een positieve invloed. Ik heb met Peter Verplancke ook een nieuwe manager. Hij regelt alles voor me. Van mijn fiscaliteit tot mijn vakantie en tickets voor Anderlecht-PSG. Ik ga ook bij Lieven Maesschalck langs om aan mijn lenigheid en explosiviteit te sleutelen. Ik werk hard en het begint er op te lijken."

Hoe staat het nu met je conditie? Je kreeg vaak het verwijt dat je geen 90 minuten aankan, zit dat er binnenkort wel in?

"Ik sta scherp. Dat zag je vorig weekend toch! (grijnst) Hoe ver ik precies sta, weet ik niet, maar verder dan toen ik hier toekwam. Ik heb door mijn blessure acht weken de tijd gehad om de voorbereiding die ik miste in te halen. Ik heb alleen nog wat wedstrijdritme nodig. Ik ben hier meteen beginnen te spelen nadat ik tekende. We wisten dat dat een risico was. Daardoor raakte ik ook geblesseerd, maar gelukkig deed de ploeg het heel goed zonder mij."

Zondag trekken jullie naar Brugge. Wat betekent dat voor jou?

"Daar is het voor mij allemaal begonnen en het is de eerste keer dat ik er terugkeer. Dat wordt heel speciaal. Ik ken Simons nog, Vormer ook, Vanlerberghe en Cools van bij de nationale ploegen. Refaelov heeft zelfs voor mijn trouwringen gezorgd. Hij heeft een zaak in Brugge."

Jij en Wesley zijn vergelijkbare types. Had jij bij Club in de spits kunnen lopen, mocht je niet inderhaast naar Watford vertrokken zijn?

"Zeker zullen we dat nooit weten, misschien wel, misschien niet. We zijn min of meer hetzelfde soort speler. Hij had wat tijd nodig om zich aan te passen, maar ik vond hem vorig jaar ook al goed."

Heb je je wat laten pushen in de zomer van 2015? Wilde je echt naar Watford?

"Achteraf is het makkelijk praten. De Premier League was mijn droom, Club had net twee nieuwe spitsen gehaald. Als ik er slaagde, was ik supergelukkig geweest, maar ik heb een belangrijke les geleerd en ben er wijzer door geworden. Hadden bepaalde mensen uit mijn omgeving (Mogi Bayat red.) niet aan me gesleurd en getrokken, was ik nu waarschijnlijk nog bij Club Brugge. Ik was nog maar 18 en besefte het niet allemaal zo goed. Ik was een beetje naïef en vertrouwde 100 procent op mijn entourage. Maar daar heb ik nu geen contact meer mee. We hebben geen ruzie gemaakt, maar de samenwerking is stopgezet. Er gaat nu eenmaal veel geld in het voetbal om en iedereen kijkt naar zijn zakken."

Je bent wel nog eigendom van Watford. Denk je daar nog een toekomst te hebben?

"Na mijn eerste seizoen hebben ze mijn contract verlengd. Ik lig er nog drie jaar vast, dus ze hebben wel vertrouwen in mij. Misschien hoop ik er ook wel terug te keren, maar eigenlijk wil ik graag wat stabiliteit. Ik heb het gevoel dat ik twee sterke seizoenen nodig heb voor ik kan terugkeren. Als ik mag kiezen, graag allebei bij Antwerp. Hier is alles om te slagen. De club gaat zich nog versterken, de tribune is binnenkort af. We zijn goed bezig ook. We willen dit seizoen gewoon in eerste klasse blijven en er volgend jaar echt iets moois van maken."