Martine Moelans gaat mobiel: “Ik wou niet meer tussen vier muren zitten naaien”

Met haar mobiel atelier staat Martine elke maandag van 10 tot 13u op het dorpsplein van Halle-Zoersel. Op woensdag, vandaag dus, parkeert ze haar aanhangwagen op de parking naast het gemeentehuis in Westmalle aan de brandweer tussen 12 en 16u. Elke zaterdag tussen 10 en 13u is ze te vinden op de parking aan de Toverfluit in Halle.

Haar klanten kunnen er terecht om borduurwerk, droogkuis of herstellingen en retouches binnen te brengen en op te halen. “De firma die de remorque gemaakt heeft, zei dat ze nog nooit zo’n naai-aanhangwagen had moeten inrichten. Naast een toog en kastenwand, zijn er twee mobiele pashokjes waar klanten bijvoorbeeld een broek kunnen aantrekken om op lengte te laten maken.”

Martine Moelans startte 27 jaar geleden met Naaiboetiek Martine. Sinds 24 jaar was haar zaak gevestigd in een eigen winkelpand in het centrum van Halle. “Vroeger deed ik zo’n acht uur per dag herstellingen en retouches, maar tegenwoordig zit ik soms tien à twaalf uur per dag met retouches bezig. Twintig jaar geleden brachten jonge mensen herstellingen nog naar hun moeder. Intussen zijn die moeders ook al ouder dan 80 jaar, en de huidige generatie heeft op school nooit leren naaien. Naaicursussen zijn hip, maar een nieuwe rits in een jeans zetten is toch nog iets anders. Daar heb je ook echt een goeie naaimachine voor nodig.”

Zonlicht

Martine houdt nog steeds van haar job. “Het probleem was dat mijn naaiatelier in mijn winkelpand verstoken was van zonlicht. Je had de winkel, en daarachter mijn atelier, zonder ramen.”

Nu ze 50 werd, maakte Martine de balans op. “Ik zei tegen mijn man dat ik nog graag zou verder doen, maar niet meer op deze manier, urenlang in dat atelier tussen vier muren. We hebben toen beslist om het winkelpand te verkopen en te gaan bouwen tussen Halle en Sint-Antonius. In onze nieuwe woning komt een naaiatelier mét ramen. Ik heb voor mijn borduurwerk en retouches veel opdrachten van bedrijven, maar ik wou mijn particuliere klanten ook heel graag blijven bedienen. Met hen zijn die contacten persoonlijker dan als je alleen voor bedrijven werkt. Martine’s Mobiele Atelier was dé oplossing.”

Vorige week ging ze voor het eerst op pad, en de klanten reageerden enthousiast. “Ze vinden het allemaal een keigoed idee.”

Mogelijk is het het eerste mobiele naaiatelier van Vlaanderen. “Ik ken toch geen enkel ander.”

Er komen nu nog verwarming en airco in de aanhangwagen. Of ze er ook mee op de markt gaat staan? “Dat is niet de bedoeling. Ik heb bijvoorbeeld ook veel zakenmensen die snel een hemd of broek komen binnenbrengen. Als ze me dan ergens moeten gaan zoeken tussen allemaal marktkramen, zonder parkeerplaats in de buurt, schiet ik mijn doel ook voorbij.”