Meer ervaring in de tribune dan op het veld: zal dat Anderlecht nekken in de titelstrijd?

De 35ste landstitel uit de roemrijke geschiedenis van RSC Anderlecht ligt binnen handbereik. Zeno Debast en Killian Sardella krijgen glinsteringen in hun ogen als ze eraan denken. Het zou de eerste titel van Anderlecht zijn sinds 2017. Maar hoe het effectief voelt om een kampioenstrofee te omarmen, dat weten niet zoveel jongens die zondag aan de aftrap zullen staan tegen Club Brugge. Bij de meesten is het palmares nog maagdelijk wit.

Doelman Kasper Schmeichel is een uitzondering met één Premier League-trofee achter zijn naam. Het sprookje van Leicester City dateert alweer van 2016.

In de as van het veld lopen nog een paar jongens met kampioensbadges op de mouw gespeld. In België heeft Mats Rits de meeste ervaring met titels, de verdedigende middenvelder werd drie keer op rij landskampioen met Club Brugge. Spits Kasper Dolberg pakte vijf jaar geleden een titel in Nederland met Ajax. En dan zijn er nog eervolle vermeldingen voor Ludwig Augustinsson en Anders Dreyer, zij werden ooit kampioen in Denemarken met FC Kopenhagen en FC Midtjylland.

Winnaarscultuur

Blijven zij straks overeind als alles op het spel staat? Zij zullen het in elk geval moeten doen, aangevuld met de jongens van de eigen Brusselse bodem: Debast, Sardella, Mario Stroeykens, Théo Leoni en Yari Verschaeren. In de jeugdreeksen kregen ze de winnaarscultuur van Anderlecht met de paplepel ingegoten. “Champion, champion, champion, elk jaar opnieuw”, vertelde oud-speler Romelu Lukaku onlangs aan de U12 tijdens een blitzbezoek op Neerpede.

Er was een tijd dat die hoge standaard ook de norm was voor het A-elftal. Die hoogconjunctuur ligt al even in het verleden. Titelstress is een nieuw gegeven voor de jongens van Neerpede. Het is afwachten of die zenuwachtigheid de komende wedstrijden bevrijdend dan wel verlammend zal werken.

Want draai of keer het hoe je wilt, er zit zondag meer ervaring in de tribunes dan er op het veld staat. Als Thorgan Hazard alle gekwetste of geschorste ploegmaats uitnodigt in zijn loge, dan verzamelt hij daar een kransje spelers die samen goed zijn voor 280 interlands.

Hazard zelf en Jan Vertonghen, samen goed voor 201 interlands voor de Rode Duivels, en Majeed Ashimeru, drievoudig Ghanees international, waren er de voorbije match(en) al niet bij. Voor het duel met Club Brugge is Thomas Delaney, die in zijn carrière 76 keer uitkwam voor Denemarken, de nieuwkomer in burgerkleding.

Zijn afwezigheid zal nieuwe kopbrekens veroorzaken bij Anderlecht-coach Brian Riemer. Middenvelder Rits lijkt, in tegenstelling tot de heenwedstrijd in het Jan Breydelstadion, zeker van zijn plaats. Leoni en Verschaeren zouden de driehoek kunnen aanvullen en dan kan Stroeykens opnieuw vanaf de linkerflank opereren. Tenzij Riemer voor Francis Amuzu kiest vanaf de aftrap.

De zenuwen zullen strak gespannen staan deze week op training bij Anderlecht. De ervaring mag bij de meesten dan ontbreken, de drang naar succes is heel groot. Zondag komt dus Club Brugge naar het Lotto Park, op de slotspeeldag een week later moet Anderlecht naar Bosuil.