Het doel van de zomer- en wintertijd is energiebesparing, want er kan langer van het daglicht genoten worden. Tegenstanders voeren onder meer aan dat het gegoochel met de klok het bioritme verstoort, wat zeer nefast kan zijn voor kwetsbaren in onze samenleving. Bovendien zijn er in de week na de omschakeling opvallend meer verkeersongevallen. Die zijn voornamelijk toe te schrijven aan vermoeidheid.

In februari had een coalitie van Europarlementsleden uit verschillende politieke partijen een resolutie op de agenda van het Europees Parlement gezet. Die drong erop aan dat de Commissie de Europese richtlijn over de zomertijd zou aanpassen en een einde zou maken aan de halfjaarlijkse uurwijziging. Maar de oproep tot stopzetting van de uurwijziging wijzigde in een verzoek aan de Commissie om de voor- en nadelen af te wegen op basis van de beschikbare wetenschappelijke input.

Vereniging tegen het Zomeruur

Het is intussen 101 jaar geleden dat de zomertijd voor het eerst in de praktijk werd gebracht: het Duitse Keizerrijk voerde die in tijdens de Eerste Wereldoorlog, op 30 april 1916. Dat gebeurde ook in bezet gebied, onder meer België dus. Niet veel later volgden Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Na de oorlog werd de maatregel weer afgeschaft, maar sporadisch werd die in sommige Europese landen opnieuw ingevoerd. België voerde de maatregel in 1976 opnieuw in, in de nasleep van de oliecrisis. Op dit moment zitten zeventig landen in het winter- en zomeruursysteem.

De Vereniging tegen het Zomeruur gewaagt van een ‘collectief zelfbedrog’ en ‘de klokkentijd als symbool voor dictatoriale democratie en voor algemene ontregeling’. In de nacht van zaterdag 27 op zondag 28 oktober 2018 schakelen we weer over naar wintertijd.