Cultuurcentrum de Werft overweegt om manuele voor digitale inschrijving te verruilen

Het is uitgegroeid tot een bizarre vorm van folklore: omdat cultuurcentrum de Werft in Geel bij de kaartverkoop voor het nieuwe seizoen blijft vasthouden aan de manuele inschrijving in volgorde van de aanvragen, staan zaterdagochtend om 8u al zowat 200 gegadigden voor de deur van zaal De Waai aan te schuiven. De Werft heeft de boot van de online inschrijvingen of loterijsystemen, zoals andere cultuurhuizen in de streek hanteren, altijd afgehouden. Dat wil zeggen: tot nu toe. Want de kans is behoorlijk groot dat Geel volgend jaar ook voor de digitale weg kiest.

“Er is nog niets beslist, al zijn we dan wel klaar in de digitalisering van onze werking”, zegt directeur Kris Cuypers van de Werft. “Die verloopt in drie fases. Na de automatisatie van de planning, die zowel de programmatie van 300 evenementen per jaar als de werklijsten van ons personeel betreft, en het opzetten van ons marketing platform zoals een overzichtelijke website, is de online ticketverkoop aan de beurt. We zijn zelf bij onze collega-cultuurhuizen gaan kijken hoe zij hun ticketverkoop regelen, maar we zijn er nog niet uit op welke manier we het precies gaan doen. Ik zou daarover het liefst in dialoog gaan met onze klanten. Want we zitten hier wel in Geel.”

En Geel, dat is de barmhartige stede waar mensen openstaan voor elkaar, luidt het. De ouderwetse kaartverkoop volgens het principe ‘wie eerst komt, eerst maalt’ zorgt ervoor dat honderden cultuurliefhebbers ’s ochtends met elkaar zitten te keuvelen in afwachting van hun beurt om hun formulier in te dienen. De Werft trakteert hen intussen op cava, koffie en koffiekoeken. “Dit is onze Dag van de Klant”, lacht Cuypers. “Hier ontmoeten we onze vaste gasten. Dat we in 2016 en 2017 twee grand cru-jaren na elkaar kenden, met vorig jaar 99.270 bezoekers, is vooral aan hen te danken.”

Het cliënteel zelf reageert alleszins onthutst op de tijding dat dit misschien wel eens de allerlaatste bijeenkomst zou kunnen zijn. “We hopen echt dat de stad en de Werft deze manier van inschrijvingen niet afschaffen”, reageren vriendinnen Annemie en Angèle. “Deze ticketverkoop op zich is al een gemeenschapsvormend project dat mensen bij elkaar brengt. Er zijn kennissen die we maar één keer per jaar zien, en dat is hier. Laat het geen loterijsysteem worden! Als ik op de Lotto wil spelen, ga ik wel naar de krantenwinkel.”

Daarin kan Kris Cuypers hen grotendeels volgen. “Ik ben zelf ook geen liefhebber van zo’n loterij. Want het is echt wel zoals de Lotto, he. Ik vrees vooral dat nogal wat vaste klanten op die manier gaan afhaken. Veel mensen spelen pas op de Lotto mee als er een heel grote jackpot is. Bij andere trekkingen kopen ze geen lotje omdat ze ervan uitgaan dat ze toch nooit winnen. Maar dat wil niet zeggen dat we de maatschappelijke evoluties aan ons voorbij moeten laten gaan.”

Vaste klant René Sterckx maakt er op een andere manier jaarlijks een wedstrijdje van. Hij houdt de eer hoog om ieder jaar opnieuw als allereerste zijn aanvraagformulier te kunnen indienen. “Ik heb hier gisteren (vrijdag, red.) om 20u postgevat. De volgende is rond 22.30u gekomen. Net als vorige jaren zijn vrienden mij tijdens de avond gezelschap komen houden, anders is het niet doenbaar. Ja, ik zou het wel een beetje spijtig vinden als dit de laatste keer was. Maar iedereen moet meegaan met zijn tijd, zeker?”

De Werft houdt intussen zelf het vaandel van gemeenschapsvorming hoog. “Na Bel trekt de Werft er in september op uit naar Oosterlo. Ik kijk er al naar uit”, lacht Kris Cuypers.

www.dewerft.be