Vergelijking DNA uit zaak-Dutroux met vermiste Nederlandse Tanja Groen is ophanden: “Het is opvallend stil”
Nog onbekende vrouwelijke DNA-sporen uit het dossier-Dutroux liggen bij het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) voor vergelijking met biologisch materiaal van de in 1993 verdwenen studente Tanja Groen. Dat meldt onze Nederlandse zusterkrant De Limburger.
Volgens het Openbaar Ministerie (OM) valt nog niet te zeggen wanneer er meer duidelijkheid komt over een mogelijke match tussen een van die onbekende profielen en het DNA-profiel van de destijds 18-jarige Schagense studente Tanja Groen die tijdens de introductieweek in Maastricht verdween. “De sporen zijn overgedragen en liggen nu bij het NFI om te worden geïnventariseerd. Na de inventarisatie moet bekeken worden welke onderzoeken er nog mogelijk zijn. Dit alles vergt tijd. Op dit moment is nog niet te zeggen wanneer dit proces is afgerond. Ook de eventuele nadere onderzoeken zullen tijd vergen”, zegt een justitiewoordvoerder.
In de woningen en een bestelauto van de Belgische seriemoordenaar Marc Dutroux zijn meer dan twintig onbekende DNA-sporen gevonden; een deel vrouwelijk en sommige gemengd. Ook werden duizenden haren aangetroffen.
Tanja Groen verdween in 1993 in Maastricht. — © rr
Nederland diende al twee jaar geleden een rechtshulpverzoek in bij het Belgische OM om de sporen te mogen vergelijken. Waarom dat niet eerder is gebeurd, blijft onduidelijk. Daar wil noch justitie in Nederlands-Limburg noch in Luik nader op ingaan. Ook over het verdere verloop van de vergelijking worden geen mededelingen gedaan. “Het is aan de vragende partij, in dit geval Nederland, om daarover te communiceren”, laat verantwoordelijk advocaat-generaal Jean-Baptiste Andries bij herhaling weten. Uit onderzoek van het coldcaseteam Limburg blijkt dat een eventuele rol van Dutroux bij de vermissing van Tanja Groen niet uitgesloten kan worden, het is slechts oppervlakkig onderzocht.
LEES OOK. Kan onbekend DNA-materiaal uit zaak Dutroux iets opleveren?
Opvallend stil
Criminoloog Jasper van der Kemp, die zich jaren geleden met studenten van de Vrije Universiteit over de cold case boog, spreekt zijn verbazing uit over het feit dat het hele proces zo lang duurt: “Het is opvallend stil. De vergelijking is zo gedaan als de sporen beschikbaar zijn gesteld, dat hoeft geen maanden te duren.”
Volgens het NFI bepalen de onderzoeksvragen en de complexiteit van het onderzoek hoelang een dergelijk proces duurt. Het wil niet dieper op deze zaak ingaan. “We gaan nooit in op individuele casussen.”
