Fleur en Julian zeggen in Antwerpen vierde keer ja in twee maanden tijd: “Trouwen, daar wen je niet aan”

Half augustus kon u al in Gazet van Antwerpen over de trouwmarathon van de twee lezen. In New York, Parijs en Amsterdam zijn ze ondertussen geweest, zaterdag was Antwerpen aan de beurt. Het is de vierde keer dat ze ja zeggen. “Eigenlijk de vijfde keer: we zijn officieel getrouwd in 2011, in het Antwerpse stadhuis. België was een van de eerste landen die het homohuwelijk toeliet. In het volgende jaar willen we alle 24 landen aandoen waar trouwen voor holebi’s mogelijk is.”

En die trouwjurk kreukvrij de reiskoffer uitkrijgen, hoe gaan ze dat aanpakken? “Dat probleem omzeilen we door in elk land waar we komen een trouwjurk te lenen, van ontwerpers ter plaatse of op een andere manier. Vandaag draag ik een geleende jurk en schoenen van Tim van Steenbergen, in New York vond ik een jurk in een vintagewinkel, in Parijs werd het een groene jurk…. Maar de emotie wanneer we ja zeggen en elkaar mogen kussen, die is telkens even intens.”

Boek en expo

Versterkt dat de liefdesband, telkens weer eeuwige liefde beloven? “Ja, we voelen ons heel erg met elkaar verbonden. En in de eeuwige liefde geloven we ook. Maar dit project overstijgt onze relatie: we willen er na afloop een boek en tentoonstelling over maken, om mensen te sensibiliseren voor meer diversiteit en verdraagzaamheid.”

In zo’n 170 landen kunnen holebi’s nog steeds niet trouwen, wordt hun liefde niet officieel erkend. “Maar in plaats van daar een negatief verhaal over te maken, willen we daarrond werken op een positieve manier, door te tonen waar het wel kan. En hoe mooi dat is, elkaar je liefde kunnen betuigen. In elk land willen we onze geloften in de taal van daar afleggen, dat betekent dat we nog wel een mondje IJslands zullen mogen leren spreken.”

En dat er met het thuisfront heel wat geskypet zal moeten worden het komende jaar. “Je dochter die op wereldreis vertrekt om 24 keer te trouwen, dat is bijzonder”, zegt Ingrid Van den Bossche (69), de moeder van Fleur. “Ik vond zelf één keer trouwen voldoende. Ik trouwde in 1968, het jaar van de summer of love en de flower power. Vandaar dat we de naam Fleur voor onze dochter hadden gekozen. Toen ze trouwde in 2011, heb ik haar mogen weggeven als bruid. Nu zal ik er niet elke keer bij zijn. Maar in mijn hart natuurlijk wel. En gelukkig er is ook nog Skype, om het avontuur van Fleur en Julian te volgen. Tot ze over een jaar weer thuiskomen, in Antwerpen.”