Direct naar artikelinhoud
Opinie

Hoelang gaan we die fantastische, hoopgevende jongeren nu nog wegzetten als ‘klimaatspijbelaars’?

David Van Reybrouck.Beeld Lenny Oosterwijk

David Van Reybrouck is auteur en democratieactivist. Zijn boek Tegen verkiezingen verschijnt in twintig talen.

Hoelang gaan we die fantastische, moedige, hoopgevende jongeren nu nog wegzetten als ‘klimaatspijbelaars’? Al tien dagen heerst er bij sommigen in dit land de stellige opvatting dat onze jeugd blijvende hersenschade oploopt wanneer die enkele dagen scholing misloopt – alsof er niet elk jaar massa’s leerlingen zijn die door hersenschudding, klierkoorts, depressie of wat dan ook enkele weken missen en hun jaar toch nog halen.

Nee, ik heb het niet voor dat woord ‘klimaatspijbelaars’, want de ware klimaatspijbelaars, zoals coach Ilona Plichart het zo kernachtig op haar Facebook-pagina verwoordde, “dat zijn toch onze politici”.

Inderdaad. Laat het ons daar eens over hebben.

Privéjet

Bijna 55.000 Belgen zijn mede-eiser in de klimaatzaak, de grootste collectieve rechtszaak uit de geschiedenis van het Belgische gerecht. En wat doet onze overheid? Drie jaar lang moedwillig dralen over de taal van het proces om het initiatief te nekken. Het is alvast niet gelukt. Maar was dat geen spijbelen dan?

Bijna 75.000 Belgen demonstreerden afgelopen december in Brussel, de grootste klimaatbetoging ooit. En wat doet onze overheid? Twee dagen later federaal energieminister Marghem (MR) naar Polen sturen – met een privéjet, astenblief – om daar als enige land van de Europese Unie, naast Tsjechië, de nieuwe Europese richtlijnen over energiebesparing niet te ondertekenen. Was dat geen spijbelen dan?

Lees ook:

Vandaag zakten 12.500 jongeren af naar Brussel.Beeld Tim Dirven

12.500 klimaatjongeren in Brussel: “Dit is een nieuwe generatie die opstaat

Bijna 20.000 Vlamingen deden mee aan Curieuzeneuzen, het grootste burgeronderzoek naar luchtvervuiling door verkeer ter wereld ooit. En wat doet onze overheid? Naar een cruciaal klimaatoverleg in Luxemburg die over de reductie van uitlaatgassen door auto’s ging… zijn kat sturen. België was toen samen met Ierland en Malta het enige land van de EU dat geen regeringslid had afgevaardigd. Was dat geen spijbelen dan?

Spijbelen? Ik ben die jongeren die op straat komen juist ongelooflijk dankbaar. En ik ben duidelijk niet de enige

En op de eerste dag van de grote klimaattop in Parijs in december 2015 kreeg België de prijs van ‘Fossiel van de dag’. Die werd uitgereikt door Climate Action Network aan een land dat het minst had bijgedragen aan de vooruitgang van de onderhandelingen. België was na zes jaar onderling palaveren namelijk zonder akkoord naar Parijs getrokken. Was dat geen spijbelen dan?

Nee, mensen, dat is geen spijbelen meer. Dat is schuldig verzuim.

Herfederaliseren

Zijn onze politici dan zo lui, dom en onverantwoord? Nee, maar ze hebben België nodeloos ingewikkeld gemaakt en de particratie belangrijker geacht dan de democratie. Vier ministers van Leefmilieu, plus nog eens vier van Energie? Dat is gewoon belachelijk. Herfederaliseren, die handel, anders kunnen we nooit krachtdadig optreden. Eén federale minister voor elk van die materies, dat moet volstaan.

Hoe kan een politicus fatsoenlijk aan 2030 werken als hij voortdurend aan mei 2019 moet denken?

En hoezo, de lange termijn in handen leggen van de experts van de korte termijn? Hoe kan een politicus fatsoenlijk aan 2030 werken als hij voortdurend aan mei 2019 moet denken? Dat is onhoudbaar. Betrek vrije burgers bij het klimaatbeleid, organiseer een burgertop over de kernuitstap. Snellere en betere resultaten zijn het resultaat, zoals we weten uit Ierland en Australië.

Spijbelen? Ik ben die jongeren die op straat komen juist ongelooflijk dankbaar. En ik ben duidelijk niet de enige: de betogers die vandaag weer en wind trotseerden werden aangemoedigd door volwassenen langs het parcours. Bedienden wuifden vanop de balkons, middenstanders gingen in hun deurgat staan applaudisseren, bejaarden kregen tranen in de ogen en dankten de jonge gasten. Dit is de sfeer van de grote dagen. Die uitgelatenheid, dat uitbundige, het doet denken aan de kernwapenbetogingen uit de jaren tachtig.

Vorige week waren ze met een verrassende 3.000, vandaag met maar liefst 12.500. Volgende week staan ze er weer, met velen. Ik sluit mij aan.