Hou ze nauwlettend in de gaten, die Trixie Whitley. Weg is ze nooit geweest, neen, maar enkele maanden isolatie in Brooklyn moeten in de herfst een derde soloplaat opleveren. De opvolger van 24-karaats parels ‘Fourth Corner’ en ‘Porta Bohemica’ wordt een stijlbreuk, beloofde nieuwe single ‘Heartbeat’ al. Kale synths, geamputeerd van alle ballast en donkerder dan wat we eerder van Whitley hoorden. Rauw spul, verraadden ook de nieuwe songs in de Marquee. De Pukkelpoppers kregen een stevig handje vol in primeur. “Ik hou van avontuur, wordt snel verveeld”, zei Whitley. “Vanavond doen we dus iets anders.”

Met 'Soft Spoken Words' kwam eerst nog een vintage Trixie-song voorbij - toch, ook daar een plotse hoofdrol voor de synthesizer -, zodra 'Need Your Love' kwam piepen, werd die gerodeerde sound richting coulissen verwezen. Whitley duldde enkel een drummer op het podium om haar bij te staan in de striptease van haar arsenaal. 'Pieces' werd zowaar tot z'n fundamenten uitgekleed, voor het intieme 'Closer' kropen ze met hun tweetjes achter de piano. En toen werd het blik met la nouvelle Trixie opengetrokken. Vergeef ons, naar namen voor die nieuwe koters hebben we het raden. Maar sjonge, wat 'n power. Whitley mat zich punk, soul en zelfs een streep grunge aan. Haar gitaar werd een gesel, haar stem een tronie die de Marquee deed daveren als ware het weer 2011. Zonder klimatologische catastrofe, deze keer, mét dezelfde natuurkracht. "Beenhard", kirde de blondine rechts naast ons. "Schrijf dat maar op."

Met het vertrouwde saluut ‘Breathe You In My Dreams’ wierp Whitley nog een laatste kopstoot het publiek in. Nu ja, vertrouwd? Met enkel een orgel in de rug klonk de song zo mogelijk nog spookachtiger, bijna bevreemdend zelfs. Maar wát een passage. Met het gevaar op de val van herhaling: hou ze in de gaten, die Trixie.