Opnieuw beste maatjes met die “laffe kaaseters”: Macron krijgt als eerste officieel staatsbezoek van Trump

Vraag het in het ­ Witte Huis, vraag het in het Elysée: Macron en Trump hebben een “innige band”. Trump telefoneert ­bijna dagelijks met Macron, vooral dan over de toestand in Syrië. Veel vaker dan met de eerste gast die Trump als ­president ontving, de Britse Theresa May, de historische bondgenoot met wie de VS nochtans een speciale relatie heeft. En ook meer dan met Angela Merkel, de Duitse bondskanselier, een belangrijke economische bondgenoot.

Die “innige band” met Macron wordt momenteel gevierd met een staatsbezoek. En dat nadat Frankrijk decennialang genoegen moest nemen met een derde- of zelfs vierderangsrol. Tussen Obama en Hollande boterde het niet, hoewel ze op politiek vlak vaak op dezelfde golflengte zaten. De jaren daarvoor werden de Fransen zelfs “laffe kaaseters” genoemd, wegens het Franse verzet tegen de invasie in Irak. En nu wordt zowat de anti­pode van Trump plotseling met alle mogelijke egards en knuffels ontvangen. Groter kan het verschil bijna niet zijn.

Hoewel Emmanuel Macron tijdens de verkiezingen de draak stak met de nationalist Trump, koos hij zodra hij president was voor een realistische aanpak. Wie ook aan het hoofd van de VS staat, er goede contacten mee hebben is noodzakelijk voor wie wil meespelen. Terwijl Europese leiders amper hun hekel voor Trump konden verbergen, haalde Macron de banden net aan.

Het eerste contact tussen de twee liet het ijs al meteen smelten. Macron had de fameuze handdruk van Trump zo goed bestudeerd dat hij die pareerde. Een teken van respect, aldus waarnemers, en een signaal dat ze gelijken ­waren. Hetzelfde respect dat Macron ook al gaf en terugkreeg van die andere – belangrijke – speciale gevallen in de wereldpolitiek: Xi, Poetin en Erdogan.

Macron ging voor een nieuwe vorm van Franse diplomatie. Trump werd ingepakt met Franse jovialiteit en grandeur. Na een eerste ontmoeting nodigde Macron hem prompt uit voor de militaire parade op de Franse nationale feestdag. Trump vroeg hem toen of hij wel wist wat hij deed. “Ik ben niet zo populair bij jullie. Ik wil het feest niet verpesten.” Macron gooide er nog wat charmes bovenop, met een ­intiem diner in de Eiffeltoren. Trump genoot van het respect en de erkenning. En hij verwent nu op zijn beurt drie dagen lang zijn Franse collega.

Bromance

De Amerikaanse media spreken van een ontluikende ­bromance. Iets wat in Frankrijk wordt weggewuifd. Daar noemen ze Macron een gewiekste diplomaat, die wat te winnen heeft bij een goede relatie met Trump. Voor de positie van Frankrijk in de wereldorde stelt Macron zich immers op als de laatste brug tussen de twee continenten, als de enige Europese leider die een luisterend oor vindt bij de wispel­turige Trump. Dat oor heeft hij inderdaad, maar vooralsnog luistert Trump toch vooral naar zichzelf.

Macron hoopt tijdens zijn bezoek de president te overtuigen de ­nucleaire deal met Iran niet op te blazen. De kans dat hij daarin slaagt, is klein. Net zoals hij de klimaatakkoorden niet kon redden en Trump niet kan overtuigen dat de Amerikaanse troepen in Syrië moeten blijven. Wel kreeg Macron steun voor de vergeldingsactie in Syrië na de gifgasaanvallen. En ook wat de dreigende tariefheffing op­­ ­Europees staal en aluminium betreft, lijkt de diplomatieke massage van Macron te werken.

Boost voor imago

Veel cadeaus van zijn vriend Trump moet de Franse president niet verwachten. Trump volgt een louter nationale agenda, zeker tot na de verkiezingen in het najaar waar hij de Republikeinse meerderheid in het Huis en de Senaat zal moeten redden. Wie zweert bij America First, heeft geen boodschap aan Iran, geen zorgen om het milieu of geen ­soldaten in een ver land.

Toch speelt er meer dan ­enkel een diplomatiek schaakspel. Macron en Trump weten elkaar te raken in hun hang naar grandeur en symboliek. Wat de parade op de Champs-Elysées was als imagoboost voor Trump, is het officiële staats­bezoek voor Macron. Gezegend met een perfecte ­timing: met de historische referentie aan De Gaulle én een rode loper nog vóór Angela Merkel vrijdag wordt ontvangen. Voor een bezoek zonder toeters en bellen.