Standard verstomt Club Brugge met passioneel voetbal
Als play-offvoetbal geen rekenwerk wordt. Alle remmen gingen los in het Jan Breydelstadion. Vooral Diaby en Edmilson waren weergaloos. Relaas van een bewogen middag, die weinig afdoet aan de uitkomst van het seizoen van Club.
Wat een voetbalmiddag. Edmilson, Carcela, Diaby, Wesley, Cop. En dan is er nog Standard-coach Ricardo Sá Pinto. Hij gooide zich na het doelpunt van Cop net niet in de tribunes. Bij de Club-fans stond het schuim op de lippen. Passie en provocatie liggen dicht bij elkaar bij Sá Pinto. José Mourinho is nooit veraf.
Als één ploeg in Olympia de koudwaterkraan kon openzetten, dan wel Standard. Mathematisch zijn zij de beste ploeg van de nacompetitie met tien op vijftien. Anderlecht en AA Gent sidderen en beven bij de derde hond in het kegelspel om de tweede stek en het bijhorende ticket voor de voorronde van de Champions League.
Karaktermoord op Cools
Dit had veel weg van een titelzondag midden mei. Zon, een vol huis, beukende muziek en duizenden wapperende vlaggetjes in de noordtribune. Eric Gerets gaf de aftrap. Alles wees op een rock-'n-rollavondje.
Ruud Vormer trok de registers open en daarna viel het nooit meer stil. "Ik zag een heel goed Club Brugge", zei coach Ivan Leko na de wedstrijd. "Met uitzondering van het vierde kwartier hadden we altijd controle. Vier goals en een stuk of tien kansen, ik kan niet anders dan tevreden zijn. De tegengoals zijn te wijten aan een gebrek aan concentratie en de individuele klasse bij Standard."
Leko's glas was halfvol. Je kunt als trainer nu niet de zeis bovenhalen en je verdedigers neermaaien omwille van de vier tegentreffers. Niet in volle eindsprint naar de landstitel. Hij benadrukte terecht het spektakelstuk.
'Dit Standard is geen normale ploeg. Een normaal elftal zou nooit vier goals maken op Club Brugge'
Maar op Dion Cools pleegde hij een karaktermoord. "Als jouw directe tegenstander twee doelpunten maakt en beslissend is, heb je pech gehad." En Leko herhaalde, grijnzend: "Dat is gewoon pech, hé."
Die directe tegenstander heet Junior Edmilson, dé uitblinker van play-off 1 tot dusver, met zo mogelijk hét doelpunt van het seizoen. De spurt in de rug van Cools, de kapbeweging en de krul in de winkelhaak.
Johan Cruijff zaliger zou voor deze wedstrijd (4-4) zijn neus hebben opgehaald. Dat betekent dat veel, heel veel fouten tegen het spel zijn gemaakt, wijst Cruijff ongetwijfeld vanuit de voetbalhemel.
Vreemde wissel
Sá Pinto haalde twintig minuten voor het einde Edmilson naar de kant voor Cop. "Omwille van de balans op de flank", legde de Portugees uit. Hij kon Edmilson niet meer naar het centrum brengen, want daar had hij na de rust al Carlinhos geposteerd. "Edmilson speelde een geweldige match", zei Sá Pinto. "Maar op dat moment kwamen we in de problemen en moet je als coach een keuze maken: laat je een van je beste spelers op het veld staan omdat hij vooraan iets kan forceren, maar in de wetenschap dat het je wel een doelpunt kan kosten? Of kies je ervoor meer balans te brengen?"
Sá Pinto koos dus voor de tweede optie. Edmilson eruit voor Cop. "Die kan ook de ruimte tussen de linksback en de centrale verdedigers zoeken, zoals Edmilson zo goed gedaan had. We hadden daar op training trouwens ook al op geoefend."
De match keerde na die wissel. En niet zoals Sá Pinto het in zijn hoofd zal gehad hebben. Standard verloor de greep op de wedstrijd. Club scoorde vanaf de stip de 4-3. Sá Pinto: gegokt en verloren, dacht iedereen.
Maar in het absolute slot vielen de puzzelstukjes toch nog in elkaar voor Standard. De ingevallen Djenepo lokte een vrije trap uit aan de rand van de zestienmeter, en na geharrewar trapte collega-invaller Cop de 4-4 binnen. "Carlinhos: assist. Cop: goal. Djenepo: dwong de fout af voor de laatste goal. Elke wisselspeler was beslissend", stipte Sá Pinto fijntjes aan. "Ach, als coach probeer je altijd wel iets te doen. Nu viel het mee. Ik kan jullie garanderen: er zit altijd een idee achter. Maar ik moet vooral mijn spelers feliciteren. Dit Standard is geen normale ploeg. Een normaal elftal zou nooit vier goals maken op Club Brugge."
Cruijff heeft gelijk: het aantal goals in een voetbalwedstrijd hangt af van de hoeveelheid chaos. De chaos kan evenwel net zo goed spectaculair en schoon zijn. Het was haast kunst, gisteravond.
Club blijft op titelkoers. Standard kan vicekampioen worden. En als Club Brugge straks kampioen wordt, dan vindt de huldiging zo goed als zeker plaats op maandag 21 mei. Dat is alvast de datum die door het stadsbestuur naar voren werd geschoven voor de kampioenenviering. Club benadrukte dat het de festiviteiten pas wil organiseren wanneer blauw-zwart daadwerkelijk kampioen is.