Zomaar door de weeks een bosje bloemen speciaal voor jou omdat we ervoor gaan met liefde neem ik ze mee een bosje gele tulpen met deze bloemen laat ik weten ik blijf je eeuwig trouw
als ik aan je denk ruik ik de zoete geur van liefde als ik je voor me zie stralen de sterren aan de hemel jij was mijn liefde elke dag denk ik aan jou hoe kan ik je vergeten liefste je wilde haren in mijn gezicht de smaak van jouw zwoele lippen op de mijne jouw warme mispels liggend in mijn hand de geur van jouw zoete bloesem penetrerend in mijn neus we waren wild en onstuimig onze liefde kon niet meer stuk hoe heeft het zover kunnen komen ik mis je elke dag
ik fantaseer mij een sneeuwvrouw ofwel een sneeuwman als jij een man zijn wou ik fantaseer mij een sneeuwvrouw ik ben je sneeuwman als jij een vrouw zijn zou
ik droom dromen van jou of alleen je naam zeg me wat ik dromen moet dat voorgoed we blijven tezaam
daarom fantaseer ik mij een sneeuwvrouw dus bevries me maar verwarm me in je kou
In movies, everything seems so perfect True Love, happiness, romance, Two persons just meet, talk, eat And they are in love...
Why can't it be that simple In real life, the real world When you meet the one Love at first sight Yes, I believe in it But making it public Boundaries are rising Silence, uncertainty, fear
When you've survived this And met your perfect partner They run away without notice Or break up for other reason
Nobody's perfect Neither am I Some try to be But they can't stay
Als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder bloesem van de vlierstruik ruiken we adem van zomerse wind zonder verstandelijke conflicten of kleerscheuren van liefde graven we rivieren om te bevaren onze jeugdigheid en eerlijk streven begraven we liefde om te bewaren als een schat voor later leven
en je kust mij plotseling vol op de mond, als ik niet aarzel vallen ook de laatste woorden op de zachte zwijgende grond waar de stilte al eeuwen bestond.
nu je samen met de maan lacht en sterren je ogen verbeelden draagt mijn mond weemoedig woorden voor ze de ether in rollen oren bereiken en luchtledig jou toevliegen
ze doen me denken aan kussengevechten het vluchtig dansen op de wind tussentijds adem happen van het lachen natte wangen van plezier je armen om mijn lijf geslagen het doet zoveel pijn dat ik lach.
