"Gevangenis is beter dan dit": Zuhal Demir geschokt door vluchtelingenkamp Irak

In 'Terug naar eigen Land' bezoeken BV's morgenavond Qushtapa, een Iraaks vluchtelingenkamp waar meer dan 6000 Syrische vluchtelingen worden opgevangen. Ze reizen ook naar het grootste vluchtelingenkamp ter wereld in Kenia, waar maar liefst 420.000 mensen verblijven. Wat ze daar aantreffen, raakt hen diep.

Zuhal Demir, Veroniek Dewinter en Bert Gabriëls hebben de nacht doorgebracht in Telskuf, op enkele kilometers van de frontlijn met IS. Ze sliepen in een huis dat halsoverkop verlaten werd door een jong gezin. De hele nacht vallen er bommen en is er vijandelijk vuur te horen. En dat laat een onuitwisbare indruk na op Bert, Veroniek en Zuhal. "Het is eigenlijk zo onrechtvaardig dat ik in hun bed slaap, en dat zij weg moesten", zegt Zuhal.

Hel

Vluchtelingenkamp Qushtapa is een plaats waarvan sommige beleidspartijen en grote denkers zeggen dat oorlogsvluchtelingen er goed en veilig zitten, meldt VIER. En dat het gelukszoekers of economische vluchtelingen zijn als ze doorreizen. "Ons leven hier is een hel", valt er echter te horen. "De zee is maar voor een dag. Ofwel ontsnap ik naar Europa ofwel sterf ik onderweg. Want als ik hier blijf, sterf ik elke dag opnieuw."

Geen toekomst

De modder, de ijzige wind en de schrijnende verhalen hakken er diep in. "Je leest de kranten. Je ziet de beelden", zegt Zuhal. "Ik heb altijd gedacht dat zo een vluchtelingenkamp nog wel çava is, maar als je ter plaatse gaat kijken zie je alleen maar miserie. Mensen die geen dak boven hun hoofd hebben, geen eten, geen medische verzorging. Een gevangenis is beter dan dit."

Ook Veroniek, de dochter van Vlaams Belang-kopstuk Filip Dewinter, is onder de indruk: "Dit is zo een fucked-up wereld. Bij ons kan alles. Maar hier kunnen die kindjes nooit worden wat ze willen. Er is geen toekomst hier. Aan de andere kant van de wereld denk je we steunen ze toch?, maar hier zie je pas dat dat totaal niet genoeg is."

Onmacht

Margriet Hermans, Ish Aït Hamou en Jean-Marie Dedecker reizen naar Kenia, om te onderzoeken hoe vluchtelingen in hun zogenaamde 'eigen' regio worden opgevangen. Ze bezoeken het vluchtelingenkamp van Dadaab dat in 1991 werd opgericht met de bedoeling 90.000 mensen op te vangen uit de burgeroorlog. Vandaag de dag is Dadaab het grootste kamp ter wereld met meer dan 420.000 geregistreerde vluchtelingen.

De harde confrontatie met de armoede en de uitzichtloosheid leidt tot verontwaardiging, onmacht en verhitte discussies, over godsdienst, over oplossingen, over schuldgevoel.