Zelfs ijsberen en pinguïns vinden het te koud in VS
Zelfs ijsberen en pinguïns vinden het te koud in VS
De extreme kou in laat ook ijsberen en pinguïns in Amerikaanse dierentuinen niet langer koud. De dieren blijven lekker binnen want in tegenstelling tot wat je zou verwachten is 27 graden onder nul zelfs voor hen van het goede te veel.
Vanwege de wind is de gevoelstemperatuur zelfs nog een stuk lager. De dierentuinen in Chicago en Pittsburg mogen dan wel nog open zijn, pinguïns en ijsberen krijgen de bezoekers niet te zien.
In het poolgebied kunnen de dieren makkelijk temperaturen tot 45 graden onder nul aan maar in de zoo ligt dat anders. De ijsberen hebben volgens de Lincoln Park dierentuin in Chicago immers niet zo'n dikke speklaag als ijsberen in het wild. De dieren zijn bijgevolg niet opgewassen tegen de barre temperaturen en worden binnengehouden. (br.hln)
Chimpansee omarmt Jane Goodall bij vrijlating in het wild
Chimpansee omarmt Jane Goodall bij vrijlating in het wild
Klik op de foto om het ontroerende filmpje te bekijken
Chimpansees staan ervoor bekend dat ze een erg goed geheugen hebben. Het beste herinneren ze zich mensen die hen in het verleden hebben geholpen. Het bewijs daarvan wordt nogmaals geleverd in deze video die de chimpansee Wounda laat zien op het moment van haar vrijlating in het wild door de Britse primatologe Jane Goodall.
De wijfjeschimpansee Wounda is de vijftiende aap die terug in de natuur is vrijgelaten op het eiland Tchindzoulou na een verblijf in het opvangcentrum van Tchimpounga. Ze werd gered werd door het Jane Goodall Instituut (JGI). In 2014 wil het instituut in totaal 60 chimpansees vrijlaten. Dan wordt Goodall, de oprichtster van het instituut, 80.
In de clip gaat Wounda, voordat ze in de dichte vegetatie van het eiland verdwijnt, naar Goodall en omhelst haar. Een gebaar dat de diepe dankbaarheid van het dier aantoont. Zo'n ontroerend afscheid werd nog nooit eerder waargenomen.
Het verhaal van Wounda begon moeilijk: haar moeder werd vermoord door stropers toen ze nog een baby was. Later werd ze verschillende keren zwaar ziek en stierf ze bijna. Dankzij het geduld en de inzet van het JGI-team werd Wounda echter gered en werd ze voorbereid om terug in haar natuurlijke omgeving te worden vrijgelaten.
Al meer dan twee decennia vangt het CRCT (Centre de Réhabilitation des Chimpanzés de Tchimpounga) dieren op in de Republiek Congo die slachtoffer zijn van stroperij en illegale handel. Het centrum heeft als doel wilde chimpansees te beschermen en terug vrij te laten. Zestig werknemers verzorgen in het centrum 160 chimpansees. Het gaat om het grootste opvangcentrum voor chimpansees in Afrika.
Dankzij het JGI worden er op lokaal niveau sensibiliserings- en educatieve campagnes gevoerd. Op dit moment voert het JGI een groot en ambitieus herintroductieproject voor chimpansees in beschermde beboste zones.
Dat werk wordt mede mogelijk gemaakt door de steun van talrijke leden die deelnemen aan het peterschapsprogramma van het Jane Goodall Instituut België. (br.hln)
Als de eigenaar van een verdwaald hangbuikzwijn zich niet voor vrijdag meldt, is het over en uit voor het dier. Het zestig kilo wegende zwijn werd net voor de kerst dwalend door een woonwijk in het Nederlandse Cuijk (provincie Noord-Brabant) aangetroffen, meldt Omroep Brabant.
Het dier kreeg onderdak in de lokale kinderboerderij waar het nog steeds wacht op de komst van het baasje. "Iemand moet zo'n hangbuikzwijn toch missen", zegt vrijwilliger Andre Holthuijsen (44) van dierenboerderij Het Ganzenbos vertwijfeld. Hij heeft het dier Bertha genoemd. Omdat Bertha geen oormerk heeft, is niet te achterhalen wie de eigenaar is.
Holthuijsen deed op Facebook een oproep. Daarin vraagt hij mensen die meer weten contact op te nemen met de gemeente Cuijk. Bertha kan tot vrijdag blijven, daarna laten ze het varkentje inslapen. "Eigenlijk mogen we hem niet eens voeren omdat hij niet gemerkt is", aldus Holthuijsen. (br.hln)
Dat een handvol amandelen een gezond alternatief is voor wie hunkert naar een tussendoortje, is niets nieuws. Toch zijn er aantal interessante feiten over deze noten die je misschien nog niet weet.
1. Familie van de perzik De noten die we kennen als amandelen zijn technisch gezien steenvruchten van de amandelboom, die op zijn beurt behoort tot de 'prunus'-familie. Onder deze categorie vallen bomen en struiken die eetbare vruchten produceren zoals kersen, pruimen, perziken en nectarines. Kijk maar eens naar hun groeiproces.
2. Caloriearme noten 30 gram amandelen is goed voor zo'n 160 calorieën. Hiermee behoren ze samen met cashew- en pistachenoten tot de caloriearmste noten. Amandelen bevatten bovendien ook meer calcium, gemiddeld 9 gram gezonde vetten, 6 gram proteïnen en 3,5 gram vezels per portie.
3. Rauw of droog geroosterd De gezondste manier om van amandelen te genieten, is ze rauw te eten of op zoek te gaan naar droog geroosterde exemplaren. Wanneer er gewoon 'geroosterde amandelen' op de verpakking staat, werden ze namelijk vaak opgewarmd in ongezonde vetten. Uiteraard kan je ze zelf ook heel gemakkelijk roosteren zonder vetstof:
Strooi de noten in de droge pan en verwarm ze op middelhoog vuur tot ze goudbruin zijn. Schud de pan tijdens het roosteren regelmatig. Wie liever een oven gebruikt, verwarmt die eerst voor op 175°C en spreidt de amandelen vervolgens uit over de bakplaat om ze ongeveer 5 minuten te laten bakken. (br.hln)
Bejaarden 'exporteren' is nieuwe trend in zorgsector
Bejaarden 'exporteren' is nieuwe trend in zorgsector
Een bejaard familielid naar het rusthuis brengen, is vaak een emotioneel moeilijke beslissing. Het oudje naar een bejaardentehuis in het verre buitenland sturen, lijkt op het eerste gezicht dan ook waanzin maar door de chronische zorgcrisis in eigen land, kiezen veelal Duitse en Zwitserse families voor deze drastische oplossing.
Sybille Wiedmer, die in het Zwitserse Zurich woont, is haar koffers aan het pakken voor een trip naar Thailand. Nochtans vertrekt ze niet op vakantie. Ze gaat haar moeder opzoeken die ginder in een rusthuis verblijft.
"In het begin waren heel wat mensen gechoqueerd toen ik het vertelde", aldus Sybille. "Hoe durf je zoiets te doen, je kan je moeder amper bezoeken", kreeg ze meermaals te horen. De Zwitserse dame antwoordde dan prompt: "Als ik haar hier een bezoekje bracht, was ze een half uur later al vergeten dat ik haar had opgezocht in het rusthuis." Elisabeth, de moeder van Sybille, is immers 91 en dement. Ze verblijft al vier jaar in een Thaise zorginstelling samen met twaalf andere Duitse en Zwitserse bejaarden.
Sybille probeerde eerst zelf voor haar moeder te zorgen maar het ging niet langer. "Ik was erg close met haar maar ze reageerde agressief. De situatie werd steeds erger." Ondanks de afstand probeert de Zwitserse elke dag met haar moeder te skypen en haar twee maal per jaar te bezoeken.
Een snelle blik op de cijfers leert waarom Europeanen ervoor kiezen om hun familieleden te exporteren naar het buitenland en meer bepaald naar Azië. De zorgstandaarden zijn er veel beter en de prijzen een stuk lager. "De behandeling is er veel individueler en liefdevoller", verklaart Sybille. Drie tot vier bejaardenhelpers staan in voor de zorg van één ouderling en dat 24u op 24u. "Zoiets is onmogelijk in Europa", vertelt Martin Woodtli, de Zwitserse directeur van het rusthuis in de Thaise stad Chang Mai.
Een oud familielid naar het rusthuis brengen is één ding, ze naar het verre buitenland sturen, is van een heel andere orde", oordeelt Markus Leser van de zwitserse associatie van bejaardentehuizen. Het mag dan veel goedkoper zijn, evident is het niet. "Je rukt ze immers weg uit hun eigen vertrouwde omgeving, ver verwijderd van de eigen familie en kennissen en er is natuurlijk het taalprobleem."
Het feit dat de huidige generatie vijftigers en zestigers zich door een financiële crisis worstelt en tegelijkertijd zorg moet dragen voor bejaarde ouders en kleinkinderen, betekent wellicht dat op termijn veel meer mensen zoals Elisabeth in het verre buitenland opgevangen zullen worden. (br.hln)
Vandaag is Blue Monday (+ tips om de dag door te komen)
Vandaag is de meest deprimerende dag van het jaar. Dat besluiten onderzoekers op basis van Upbeat Barometer, een instrument waarmee de afgelopen drie jaar meer dan twee miljoen tweets verzameld en onderzocht werden in Groot-Brittannië. Heeft u ook last van de blues? Niet getreurd, wij presenteren een aantal tips waarmee vandaag mogelijk de leukste dag van het jaar wordt.
Onderzoekers analyseerden dagelijks een groep willekeurig verzamelde tweets. Ze hielden rekening met de stemming en het taalgebruik op de berichtensite en gaven de tweets een score van 1 tot 100 op een zogenoemde schaal van geluk.
De eerste werkdag na de kerstvakantie kwam met 49 op 100 als meest deprimerende dag van het jaar uit de bus: we hebben slaaptekort, lieten goede voornemens voor het nieuwe jaar al varen en voelen ons schuldig over de hoeveelheid drank en voedsel die we tijdens de feestperiode hebben verzet. Bovendien is de kerstvakantie achter de rug, moeten kinderen opnieuw naar school en hervatten veel volwassenen vandaag het werk. Kortom: de dagelijkse sleur loert andermaal om de hoek. Die gedachte maakt ons ongelukkig, een kwaal waar schijnbaar meer mannen dan vrouwen last van hebben, schrijft de Britse krant Daily Mail.
Kerstavond en Kerstmis zijn volgens de barometer de gelukkigste dagen van het jaar. Beide haalden 100 op 100, de maximumscore.
Zeven tips
Ook last van Blue Monday? Dan zijn deze tips misschien iets voor u. En wie weet wordt vandaag wel de leukste dag van het jaar.
1. Maak plannen voor komend weekend. Spreek af met vrienden of familie en doe iets leuks.
2. Zet je favoriete muziek op en doe een dansje of zing uit volle borst mee.
3. Verwen jezelf vandaag. Zin om op restaurant te gaan, een film te zien of te luieren in bad? Doen gewoon!
4. Boek een vakantie. Is je droombestemming bekend, maak dan nu al werk van die reis.
5. Trakteer jezelf op je lievelingsgerecht.
6. Glimlach en wees vriendelijk tegen anderen. Die positieve energie krijg je zeker terug!
7. Aan het werk? Neem dan af en toe een pauze: sla een babbel met collega's of ga de benen strekken. (br.hln)
Het verhaal van de Amerikaanse Jahi McMath, het 13-jarige meisje dat hersendood werd verklaard na ernstige complicaties tijdens het verwijderen van de amandelen, is u wellicht niet ontgaan. Ondanks het feit dat artsen (en rechters) geoordeeld hebben dat er geen hoop meer is, blijven de ouders zich vastklampen aan hun kind. Het verhaal wakkert het debat rond de problematiek van hersendode patiënten weer stevig aan. Experten leggen uit wat er gebeurt met een lichaam wanneer alle hersenactiviteit verdwijnt.
Dokters verklaren een patiënt hersendood wanneer er geen neurologische activiteit meer de bespeuren valt in het brein of de hersenstam. Dit wil zeggen dat alle elektrische impulsen tussen hersencellen verdwenen zijn. Om de diagnose te stellen, worden een aantal testen uitgevoerd. Een voorbeeld hiervan is kijken of de patiënt in staat is zelfstandig te ademen, aangezien dit een primitieve reflex is die uitgevoerd wordt door de hersenstam.
Nadat iemand hersendood wordt verklaard, kan het intrinsieke, elektrische systeem in het hart nog voor korte tijd zelfstandig blijven werken. Hierdoor pompt het levensbelangrijke orgaan zonder assistentie van machines nog gemiddeld iets minder dan een uur bloed en zuurstof door het lichaam. Wanneer alleen een beademingsapparaat zou worden ingeschakeld, kunnen bepaalde biologische processen, waaronder de nieren en de maag, nog ongeveer een week blijven functioneren. Dit wil volgens experten echter niet zeggen dat de persoon in kwestie nog leeft. "Wanneer je hersendood bent, ben je dood. Machines doen niet meer dan enkele systemen actief houden", klinkt het.
Zonder de hersenen valt de productie van belangrijke hormonen die onze biologische processen ondersteunen weg. Ook een normale bloeddruk, eveneens fundamenteel voor een functionerend lichaam, kan bij hersendode patiënten zelden tot nooit onderhouden worden zonder medicatie. Het controleren van een stabiele lichaamstemperatuur valt evenees weg. Heel wat artsen zullen ondersteuning in de vorm van machines, hormonen en baxters dan ook slechts enkele dagen toepassen, veelal om de familie de kans te geven om afscheid te nemen of in het geval van orgaandonatie. (br.hln)
Lucio Dalla (Bologna, 4 maart 1943 - Montreux, 1 maart 2012) was een populaire Italiaanse singer-songwriter en acteur. Hij speelde ook klarinet en keyboads.
Dalla was de componist van Caruso (1986), wat door diverse internationale artiesten gecovered is.
Georges Croegaert 1848 – 1923 was een Belgisch kunstschilder.
Klik op de foto om een filmpje van zijn overige werken te bekijken
Georges Croegaert (Antwerpen, 7 oktober 1848 – 1923)
Croegaert was leerling aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en privé van Jan Van Beers jr. Hij specialiseerde zich in genretaferelen. Omstreeks 1876 ging hij in Parijs wonen, rue Stephenson 43
Croegaert schilderde vooral humoristisch bedoelde interieurs met goedgemutste kardinalen tijdens hun “dolce far niente”-bezigheden en interieurs bevolkt door voluptueuze dames en volgestouwd met luxueuze artefacten uit exotische culturen zoals tapijten, behang en sierobjecten.
Tussen 1882 en 1914 exposeerde hij in de Parijse Salons.
Hij schilderde uiterst fijn en nauwgezet met veel aandacht voor textuurweergave. Van zijn hand zijn ook parklandschappen met galante scènes, bloemenstillevens en zeegezichten gekend.
Schilfertjes zijn niet alleen erg vervelend, ze kunnen je zelfvertrouwen ondermijnen én je kledingkeuze beperken. Maar waarom zou je dat zwarte jurkje eigenlijk niet kunnen dragen? Amerikaanse haarstyliste Kristen Colòn gaf onlangs enkele goedkope, maar doeltreffende tips prijs voor het behandelen van roos en gek genoeg zijn de meeste producten in je keukenkast te vinden.
De vorming van roos heeft meestal niets te maken met te weinig lichaamshygiëne. Huidziekten zoals eczeem of psoriasis zijn vaak de oorzaak van het hardnekkige probleem, maar soms gaat het ook om een combinatie van factoren. Producten uit de apotheek of supermarkt zijn vaak wel doeltreft, maar werken niet altijd wanneer de precieze oorzaak onbekend is en ze zijn ook niet goedkoop. Voor een probleem dat in de meeste gevallen nooit echt volledig weggaat, is het misschien de moeite Colòns vijf tips uit te proberen. Want volgens haar zijn huishoudmiddeltjes een perfect alternatief voor de shampoos uit de supermarkt.
1. Aspirine De bekende pijnstiller is niet alleen effectief tegen hoofdpijn, het kan ook gebruikt worden om vervelende schilfertjes aan te pakken. Aspirine bevat immers salicylaten, een actief bestanddeel in veel roosshampoos die salicylzuur bevatten. Zo volstaat het om twee tabletjes aspirine fijn te stampen en te mengen met de hoeveelheid shampoo die je voor een wasbeurt gebruikt. Eens aangebracht, laat je het mengsel twee minuutjes inwerken alvorens goed uit te spoelen. Daarna kan je best het haar een tweede keer wassen om eventuele restjes poeder te verwijderen.
2. Natuurlijke oliën Kokosolie, amandelolie of olijfolie zijn een prima oplossing voor een droge hoofdhuid. Warm een beetje olie op in een kommetje en breng het daarna aan op de hoofdhuid. Zorg ervoor dat het hele hoofd goed is ingesmeerd met het masker. Wikkel daarna hoofd en haar in een handdoek en laat de olie een nachtje intrekken. Goed uitwassen 's morgens is wel de boodschap.
3. Azijn Na het aanbrengen van de normale shampoo, kan je appelazijn gemengd met water gebruiken om de shampoo uit te spoelen. Als alternatief kan je ook witte azijn aanbrengen op de hoofdhuid en net zoals met natuurlijke oliën, het een nachtje laten inwerken met een handdoek om je hoofd. 's Morgens kan je alles uitwassen met normale shampoo.
4. Zuiveringszout Zuiveringszout of in het Engels 'baking soda' wordt gebruikt om nare geurtjes in keukenkasten en vooral de koelkast te neutraliseren. Om schilfertjes te behandelen kan je het zuiveringszout gebruiken in plaats van je normale shampoo en dit enkele weken volhouden; masseer goed in op de hoofdhuid en spoel daarna grondig uit.
5. Citroensap Een citroensapmassage kan ook een oplossing bieden voor hardnekkige schilfertjes. Masseer het sap in op de hoofdhuid en laat ongeveer 15 tot 20 minuten inwerken, spoel daarna het haar uit in de douche. Herhaal elke dag om de resultaten te verbeteren.
Mocht je last hebben van roos langsheen de haarlijn, dan heb je waarschijnlijk een vorm van seborroïsch eczeem. Deze vorm kan gemakkelijk behandeld worden met de bovengenoemde behandelingen. Probeer het product vooral langs de haarlijn aan te brengen en flink te masseren. (br.hln)
De politie waarschuwt voor een diefstallenplaag tijdens de solden. "Winkeldieven zijn nog nooit zo creatief geweest om de beveiligingssystemen in winkels te omzeilen", zegt Eddy De Raedt van de federale politie in de krant Het Nieuwsblad op Zondag.
Volgens De Raedt gebruiken dieven nu zelfs speciale zendertjes om de elektrische antidiefstalpoorten aan de uitgang uit te schakelen. "Ook speciaal uitgeruste kinderkoetsen en zelf ontworpen tangen om veiligheidsklemmen los te wrikken behoren tot hun arsenaal."
De politie raadt ook de klanten aan om uit te kijken, niet alleen in de winkels, maar ook op straat. "Gauwdieven zijn tuk op drukke plaatsen", zeggen de Trekkers, de specialisten van de Brusselse politie tegen gauwdiefstallen, in de krant. (br.hln)
Een man redde het leven van een eend door het jonge beestje gedurende 41 dagen een warm nestje in zijn baard te geven.
De Reddit-gebruiker genaamd Spongi kocht meer dan een maand geleden een ei waarvan hij dacht dat het van een kip afkomstig was. Er bleek echter een eendenkuiken in te zitten. Omdat eenden sociale dieren zijn, wist de man dat het dier enkel kon overleven als het cruciale sociale vaardigheden aangeleerd kreeg.
Moedereenden houden doorgaans hun jongen warm onder hun vleugel, maar deze inventieve man besloot de rol van mama met zijn baard over te nemen. Ondanks enkele ongelukjes met urine, vandaar de handdoek, en wat gepik van het kuikentje 'Peeps' bloeide er een mooie vriendschap tussen de twee open. Na 41 dagen past het groeiende jong niet meer onder de baard van zijn nieuwe vriend, maar Peeps kruipt wel op de schouder van zijn redder wanneer hij kan. (br.hln)
De kerstvakantie heeft aan de kust gezorgd voor een geslaagde toeristische eindejaarsperiode met enkele topdagen. Dat blijkt uit een rondvraag van het toeristisch provinciebedrijf Westtoer, die vandaag enkele tendensen meegaf. Westtoer onderstreept dat de regio uitgegroeid is tot een dynamische bestemming voor de vier seizoenen.
Het toerisme kwam traag op gang, met een rustig openingsweekend. "Het bleef rustig tijdens het eerste weekend van de kerstvakantie tot en met Kerstmis. Kerst blijft traditioneel een familiaal feest dat thuis gevierd wordt", aldus Westtoer.
Maar vanaf tweede kerstdag tot en met nieuwjaarsdag noteerde de kust een grote drukte en zeer grote belangstelling van dagtoeristen, verblijfstoeristen en ook een pak tweede verblijvers die de eindejaarsperiode aan zee doorbrachten. De bezettingsgraad bij hotels was goed tot zeer goed.
Volgens Westtoer hing er ook een bijzondere sfeer in de badplaatsen door het zachte winterweer. Samen met dat weer zorgden tal van sfeerevenementen en ijspistes voor duizenden bezoekers. Ook recreatieve winterevenementen, zoals wandeltochten, konden op heel wat belangstelling rekenen.Een geslaagde kerstvakantie, besluit Westtoer.
"De kerstvakantie en eindejaar bewijzen opnieuw dat de Kust meer dan ooit is uitgegroeid tot een dynamische toeristische bestemming voor de vier seizoenen. Bij goed weer telt de kerstvakantie zelfs enkele absolute topdagen." Westtoer mikt ook een op een goed openingsweekend van de solden. "Het laatste weekend van de kerstvakantie is alvast zonnig van start gegaan", aldus Dirk Marteel van Westtoer. (br.hln)
De zogenaamde foto van het vuurwerk van oud op nieuw
De ruimtefoto van zogenaamd feestvierend Europa tijdens de overgang van oud op nieuw klopt niet. Het beeld werd de afgelopen dagen massaal gedeeld op sociaalnetwerksites. Ook de krant Het Nieuwsblad had deze foto op zijn Facebookpagina gezet, maar verwijderde deze gisterenavond. Maar experts leggen uit waarom het onmogelijk is om vuurwerk in heel Europa op klokslag middernacht vast te leggen.
De Nederlandse nieuwssite NRC.nl somt de aanwijzingen op die bewijzen dat deze foto niet echt de overgang van 2013 naar 2014 toont. Het eerste wat er niet klopt is het weer. Op 31 december hingen er heel wat wolken boven Europa, dus vanuit de ruimte was dan erg weinig te zien.
Ook houdt de foto geen rekening met de tijdszones, het vuurwerk in het Verenigd Konkrijk knalde bijvoorbeeld een uur later dan in België. Ook zijn de kleurschakeringen niet geloofwaardig, want zo kleurt Ierland enkel rood. Het lijkt wel zeer toevallig dat ze in Ierland enkel rood vuurwerk afvuren en dat de Nederlanders erg dol op geel zijn.
Daarnaast is het onwaarschijnlijk dat booreilanden meedoen met de feestvreugde, vuurwerk is levensgevaarlijk op booreilanden. Als laatste werd deze foto vorig jaar ook massaal gedeeld, het kan dus niet dat dit beeld tijdens de overgang van 31 december 2013 naar 1 januari 2014 gemaakt werd.
Wat staat er dan wel op deze foto? Dit is een samengesteld beeld van verschillende nachtelijke satellietfoto's van het Amerikaanse klimaatagentschap NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration). De kleuren tonen aan waar tussen 1993 en 2003 de lichtvervuiling gestegen (rood) en gedaald (blauw) is. Het is nog onduidelijk wie deze hoax startte. (br.hln)
Onze GAS-boetes ridicuul? En deze dan uit Australië...
Onze GAS-boetes ridicuul? En deze dan uit Australië...
Dat wij in ons landje tegenwoordig nogal ridicule GAS-boetes kunnen oplopen, is inmiddels wel algemeen geweten. Maar aan de andere kant van de wereld kennen ze er blijkbaar ook wat van. Zo kreeg Julian Harris in het Australische Brisbane een boete omdat hij zijn autoraampjes een beetje had neergelaten op een snikhete zomerdag.
"Het was 34 graden en ik had de autoraampjes 3 tot 4 centimeter naar beneden gelaten zodat de hete lucht kon ontsnappen. Zo zou mijn zoontje van drie niet zitten bakken als we terugkwamen", aldus een verbouwereerde Julian Harris (21). "Ik wou doen wat moet in zo'n geval... Dit is wat wij altijd doen in Queensland met zo'n hitte."
Maar een ijverige agent dacht er anders over. Omdat de regio volgens politiebronnen geteisterd werd door autodiefstallen, achtte hij het gepast om Harris met een boete van 44 dollar (29 euro) te bedenken. De arm der wet wijst ook fijntjes op het feit dat Harris er eigenlijk nog goedkoop vanafkomt omdat hij tevens half op het voetpad stond én aan de verkeerde kant van de weg.
Volgens de wet in de Australische staat Queensland mag een autoraam tot vijf centimeter neergelaten worden als de inzittenden zich op meer dan drie meter van de wagen bevinden. Harris, die het heeft over maximum vier centimeter ging verhaal halen bij de politie, maar die beweert een "geoefend oog" te hebben en te beschikken over videobeelden die de claim van "minstens vijf centimeter" zouden staven. "Maar ik heb geen tijd om die u te tonen", kreeg Harris te horen. (br.hln)
Hij wou nog gouden medailles winnen en records breken op het WK atletiek voor masters in Boedapest, straks in maart. Maar helaas: de oudste en strafste Belgische atleet Emiel Pauwels (95) heeft kanker, en lopen lukt niet meer. "De dokters wilden me nog opereren, maar ik heb gezegd: het is amen en uit. Alle papieren voor de euthanasie zijn in orde, volgende week is het met mij gedaan."
Vorig jaar verbaasde Emiel de wereld nog met een onwaarschijnlijk duel (zie video) op het EK atletiek voor veteranen in San Sebastian. Hij klopte zijn één jaar oudere Finse rivaal Ilmari Koppinen op de meet en gooide euforisch zijn arm in de lucht. De beelden gingen de wereld rond. En nog in 2013 werd hij in oktober wereldkampioen hoogspringen in zijn categorie. Hij ging vlot over 87cm, met een buikrol. Liefst van al had hij ook dit jaar nog vijf gouden medailles gewonnen, plus een zilveren en een bronzen, op het WK indoor in het Hongaarse Boedapest. Maar zo ver komt het dus niet.
Emiel heeft maag- en darmkanker. Dat is er, zelfs voor een atleet als hij, te veel aan. "Toen ik in oktober thuis was van het wereldkampioenschap in Brazilië, kon ik mijn eten niet meer binnen houden. Ik was nochtans altijd een goeie eter. 's Morgens at ik, voor ik ging trainen, altijd een appelsien en een banaan, twee eieren met spek en vier boterhammen - met choco en een stukje camembert. 's Middags at ik meestal vis - dat is goed voor een sportman - en 's avonds nog vier boterhammen met hesp en een stuk chocolade. In het begin dacht ik dat ik wat last had van zo lang in het vliegtuig te moeten zitten, maar het ging niet over. Na een paar weken heb ik eens aan mijn dokteres gevraagd om mij te onderzoeken en zij stuurde mij direct naar de spoed! En daar zeiden ze na vier dagen onderzoek dat ik kanker had, aan mijn maag en mijn darmen. Ze konden mij direct opereren, zeiden de professoren. Mijn hele lijf was nog zo sterk als dat van iemand van zestig - mijn hart en mijn longen zijn nog voor járen goed. Maar mijn maag dus niet."
Een operatie zou soelaas kunnen brengen, oordeelde de oncoloog in het Brugse Sint-Lucasziekenhuis. Maar dat wilde Emiel niet. "Een operatie heb ik geweigerd. Ik, een man van 95 jaar, opereren? En dan? Zou ik daarna genezen zijn? Kon ik terug lopen? Dat was voor iedereen een groot vraagteken. Toen heb ik gezegd: het is amen en uit. Ik heb de papieren voor euthanasie in orde gebracht en ben naar huis gekomen. Mijn droom was: 100 jaar worden en kerngezond zijn."
Nog één hoogtepunt wil hij beleven, voor hij sterft: "Ik geef een groot feest voor mijn vrienden, volgende maandag. Met champagne voor iedereen! Want ik wil niet dat mensen verdriet hebben omdat ik ga." (br.hln)
De ouders van het hersendode meisje Jahi McMath mogen hun dochter verhuizen naar een ander ziekenhuis. Het 13-jarige meisje wordt nu enkele weken met beademingsapparatuur in leven gehouden in het Children's Hospital in Oakland, Californië. Dat ziekenhuis wil niet verder gaan met de behandeling omdat er geen kans op herstel is. De rechter heeft eerder de artsen in het gelijk gesteld.
De ouders hebben gisteren een compromis gesloten met het ziekenhuis. Een medisch team mag het meisje uit het ziekenhuis ophalen en overbrengen naar een faciliteit die haar wel in leven wil houden en behandelen. De familie moet zelf alles regelen en bekostigen.
Er geldt een deadline tot dinsdagmiddag 5 uur lokale tijd. Tot dan is het ziekenhuis verplicht het meisje in leven te houden, zo heeft een rechter bepaald.
De zaak heeft in de VS veel aandacht gekregen. Het ziekenhuis en de familie van het meisje staan recht tegenover elkaar. Volgens het ziekenhuis is er geen kans op herstel omdat alle hersenfuncties van het meisje zijn opgehouden. Een rechter heeft vorige week de artsen van het ziekenhuis en een onafhankelijke arts in het gelijk gesteld. Hij gaf toestemming de behandeling te staken en het meisje te laten sterven. Wel kreeg de familie tijd om in beroep te gaan. De naasten houden vol dat zolang het meisje ademt er hoop is op herstel.
Het drama begon bij een ogenschijnlijk eenvoudige verwijdering van de amandelen bij het meisje. Door ernstige complicaties raakte ze in coma. (br.hln)
Patricia Kaas (Forbach, 5 december 1966) is een Franse zangeres.
Ze werd geboren nabij de Duitse grens. Haar vader is Fransman, haar vroeg overleden moeder was Duitse. Ze begon op achtjarige leeftijd met zingen. Op elfjarige leeftijd trad ze voor het eerst in het openbaar op in Saarbrücken. Daar werd ze ontdekt door de Franse acteur Gérard Depardieu. In 1987 kwam haar eerste album uit: Mademoiselle Chante le blues.
In 2009 vertegenwoordigde ze Frankrijk op het Eurovisiesongfestival in Moskou en eindigde op de 8e plaats met 107 punten. Dit was voor Frankrijk het beste resultaat sinds 2002, toen Sandrine François 5e werd.
Ze maakt deel uit van Les Enfoirés, een jaarlijks terugkerend media-evenement waarin geld in wordt gezameld voor les Restos du Cœur, een voedselbank en organisatie die opkomt voor dak- en thuislozen
In de Zoo van Antwerpen is op 27 december een okapibaby geboren. Het kleintje, dat bij de geboorte 28 kilogram woog, is de vijfstigste okapi die in Antwerpen geboren werd sinds 1919, toen de eerste okapi in de zoo arriveerde. De moeder en haar baby stellen het goed, aldus de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen (KMDA) in een persbericht.
Het kleintje kreeg de Afrikaanse naam Oni, wat "geboren in heiligheid" betekent. Ze weegt inmiddels 34 kilogram en heeft een uniek streepjespatroon op haar billen en pootjes. De baby moet nog even binnenblijven omdat het buiten nog te koud is, "maar als de huidige hoge temperaturen aanhouden, dan kan dit snel veranderen".
De okapi is een bedreigde diersoort. De laatste tien jaar nam de okapipopulatie met 75 procent af. In het wild komen de dieren enkel voor in de regenwouden van Congo, waar nog slechts 10.000 dieren leven.
Om geen dieren meer in te voeren uit de natuur, om bedreigde diersoorten niet te laten uitsterven en om mensen te informeren over de dieren, bestaat het Europees kweekprogramma EEP, dat wordt gecoördineerd door de Zoo van Antwerpen. Concreet betekent dit dat ze alle gegevens van okapi's in dierentuinen over de hele wereld verzamelt en in Europa bepaalt welke koppels er gevormd mogen worden om de beste genetische diversiteit te bewaren.
Momenteel leven in dierentuinen 170 okapi's, waarvan 66 in Europa. Sinds 1995 is hun aantal met maar liefst 60 procent gestegen, besluit KMDA. (br.hln)
UZ Leuven start met bloedtesten voor het Downsyndroom
UZ Leuven start met bloedtesten voor het Downsyndroom
Het UZ Leuven is als enige ziekenhuis in België begonnen met het opsporen van het Downsyndroom bij foetussen. "We onderzoeken 30 tot 40 stalen per week", zegt Erik Legius, diensthoofd van het Centrum Menselijke Erfelijkheid. Het UZ Leuven heeft daarvoor een accreditatie gekregen van de Belgische overheid, staat vandaag in De Morgen.
De test kan de risicovolle vruchtwaterpunctie of vlokkentest vervangen. Via het bloed van de moeder kunnen de artsen genetisch materiaal van de baby onderzoeken. Op die manier kunnen ze met grote zekerheid zeggen of de foetus een afwijking in de chromosomen heeft.
De bloedtest is dan wel een pak veiliger, het kostenplaatje blijft hoog. De niet-invasieve test voor Down (NIPT-test) kost 460 euro, terwijl het Riziv het onderzoek nog steeds niet terugbetaalt. "Er loopt op dit moment een studie bij het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg en bij de Hoge Gezondheidsraad", zegt Legius. "Op basis van hun verslag zal de terugbetaling herwerkt worden." (br.hln)
