Waarom u best toch een hond of kat in huis haalt

Florence Nightingale wist het al in de 19de eeuw: huisdieren hebben een heilzaam effect op mensen. Zij schreef in haar 'Notes on Nursing' dat zieke mensen die aan hun bed gekluisterd zijn veel plezier halen uit de aanwezigheid van een vogel op hun kamer. Dat wordt ook bevestigd door de moderne wetenschap.

Tal van onderzoeken naar de band tussen mens en dier hebben al uitgewezen dat huisdieren heel wat voordelen opleveren voor ons fysiek en psychologisch welzijn. Een kat aaien of kijken naar een goudvis in een aquarium geldt als een krachtige remedie tegen stress, omdat het de hartslag en bloeddruk tijdelijk verlaagt. Dat schrijft dr. Deborah Wells van de afdeling psychologie van de Queens University van Belfast in The Independent.

Verscheidene studies hebben ook aangetoond dat mensen met huisdieren gezonder zijn dan mensen zonder. Zo gaan dierenvrienden minder vaak naar de dokter. Als ze dan toch ziek worden, hebben ze aanzienlijk minder kwalen dan zieken zonder huisdier. Tegelijk hebben mensen met een hond of een kat een grotere kans om te herstellen van ernstige gezondheidsproblemen. Zo heeft een Amerikaanse studie uitgewezen dat hondeneigenaren 8,6 keer meer kans hadden om een jaar na een hartaanval nog in leven te zijn dan mensen zonder hond.

Vanuit psychologisch opzicht kunnen huisdieren ons helpen om vrienden te maken, omdat ze fungeren als een soort sociaal 'glijmiddel'. Wie veel vrienden heeft, voelt zich minder vaak geïsoleerd of depressief. Bovendien is een brede vriendenkring ook goed voor je gevoel voor eigenwaarde, zelfvertrouwen en zelfstandigheid.

Terminale twintiger heeft optimistische boodschap voor jou

Toen de 22-jarige Shalin Shah te horen kreeg dat hij een extreem agressieve vorm van wekedelenkanker (synoviaal sarcoom) had en nog maximaal 9 maanden zou leven, stortte de wereld van deze inspirerende jongeman niet in. Dagen na de terminale diagnose beschreef hij zijn laatste wens in een optimistische brief, getiteld "Dankjewel, kanker".

"De dag dat de dokters ons kwamen vertellen dat de kanker was uitgezaaid naar mijn hersenen, had ik nooit verwacht dat ik zo zou reageren op het nieuws. ik staarde uit het raam van mijn ziekenhuiskamer en werd overvallen door een overweldigende kalmte. In plaats van te piekeren of ik zou leven of sterven, maakte de terminale prognose alles plots zo simpel. We weten absoluut niets over de dood, of wat erna gebeurt. Het enige wat we zeker weten is dat we gaan sterven. We hebben dan ook geen legitieme reden om de dood te vrezen, het is gewoon een irrationele schrik voor het onbekende. Mijn focus verschoof naar het voluit beleven van mijn laatste dagen en naar het achterlaten van positieve voetsporen. Ik zie mijn diagnose nu als een zegen. Ik heb vrede genomen met mijn lot, en zou zonder al die ervaringen mezelf nooit gedwongen hebben om te reflecteren en mijn prioriteiten te herschikken. Als ik niet tot op deze grens geduwd zou zijn, had ik nooit zoveel appreciatie gehad voor het leven en alles om me heen. Ik zou ook nooit beseft hebben hoe graag ik een positieve impact op de wereld wil nalaten", getuigt Shalin Shah.

Sunsets for Shalin
In al het lijden heeft Shalin naar eigen zeggen zijn doel gevonden: zoveel mogelijk mensen inspireren om positiever in het leven te staan, voluit te genieten van alle kleine dingen en oprecht meer appreciatie te tonen. Hij richt zich ook specifiek naar iedereen die het moeilijk heeft, opdat ze optimistischer zouden zijn. "Dit is de reden waarom ik na alles wat ik de voorbije maanden heb moeten doorstaan, dankbaar ben voor terminale kanker."

Om zijn positieve boodschap te delen met de wereld, werd Sunsets for Shalin opgestart. Via Facebook en Twitter worden mensen wereldwijd uitgenodigd om tijdens een mooie zonsondergang een moment stil te staan bij het leven en schoonheid te appreciëren.

Vandaag zou Shalin volgens de prognose nog maar enkele dagen te leven hebben. Hij wordt aan zijn ziekenbed bijgestaan door Frances Chan, de liefde van zijn leven, met wie hij de voorbije maanden rondreisde en recent ook in het huwelijksbootje stapte. (br.hln)

Jongeren zien cyberpesten als 'norm' en voelen druk om zelf te cyberpesten

Cyberpestkoppen zijn ervan overtuigd dat leeftijdsgenoten pesten via het internet en de gsm goedkeuren, en geven aan dat ze vaak druk ervaren om er aan mee te doen. Dat blijkt uit het onderzoek van Sara Pabian (UAntwerpen) waarbij 2.000 Vlaamse jongeren tussen 10 en 17 jaar twee jaar lang werden opgevolgd.

De 'norm'
Pabian, verbonden aan de onderzoeksgroep MIOS van UAntwerpen, nam enquêtes af bij een panel van jongeren verdeeld over 23 Vlaamse scholen. Uit de enquêtes blijkt dat daders vaak denken dat cyberpesten nu eenmaal de 'norm' is onder jongeren. Bovendien gaven jongeren aan dat er soms zelf verwacht wordt dat ze (ook) cyberpesten.

Gemakkelijk prooi
Een ander belangrijk kenmerk van cyberpestkoppen is hun 'mensenkennis'. Daders van cyberpesten zijn goed in het inschatten van wat andere jongeren denken, doen en voelen. "Voor meer subtiele vormen van pesten kan de 'sociale' intelligentie zorgen voor het machtsonevenwicht tussen dader en slachtoffer", zegt Pabian.

"Daders zijn vlot in de omgang met andere jongeren, terwijl slachtoffers dat meestal niet zijn en bang zijn om bekritiseerd te worden. Dat maakt van hen een gemakkelijke prooi."

Probleemgedrag
Daders van cyberpesten hebben wel vaker een slechte relatie met leerkrachten. "Cyberpesten gaat vaak gepaard met ander probleemgedrag zoals pesten op school en zich afzetten tegen andere schoolnormen."

Traditioneel pesten
Ongeveer één leerling op tien (11,1%) gaf aan recent te zijn gecyberpest. Cyberpesten kwam het vaakst voor bij leerlingen uit het laatste jaar lager onderwijs. Het aantal gevallen nam af naarmate de leeftijd steeg. Daders van cyberpesten waren gemiddeld genomen wat ouder dan slachtoffers. De piek voor daderschap werd opgetekend bij jongeren van 13 tot 15 jaar. Ongeveer 6% van de jongeren gaf toe recent anderen te hebben gecyberpest.

Het traditionele pesten komt wel nog steeds vaker voor dan het cyberpesten. Ongeveer 15% van de leerlingen gaf aan recent slachtoffer te zijn geweest van traditioneel pesten. (br.hln

Stop de hondengevechten: duidelijker kan de boodschap niet overgebracht worden

Shocktherapie van het Blauwe Kruis van België, afdeling Vorst: de vereniging voor de opvang van verloren gelopen en verwaarloosde kleine huisdieren deelde op haar Facebookpagina de foto van deze zwaar mishandelde hond. Doel is om de bevolking bewust te maken van de wantoestanden die gepaard gaan met hondengevechten. Een belangrijke tip daarbij: geef je huisdier niet zomaar aan de eerste de beste.

Abces of tumor bij zeldzame witte neushoorn Nola?

Er zijn nog maar vijf noordelijke witte neushoorns in leven en onlangs moest een van hen een kleine operatie ondergaan. Het 41-jarige vrouwtje Nola, levend in de dierentuin van San Diego, heeft een zwelling onder haar huid. Of het om een gezwel gaat of slechts een abces is nog niet duidelijk.

Bij de zeldzame neushoorn werd vorige week een zwelling op haar rechterheup geconstateerd. Omdat de aandoening in de dagen erna groter werd, besloten dierenartsen zaterdag een drain aan te leggen. Pus werd zo weggehaald uit de zwelling en de wond werd schoongemaakt met een zoutoplossing. Monsters pus gingen naar het laboratorium voor verder onderzoek, zo legt woordvoerder Darla Davis uit aan persbureau Reuters.

De vrouw meldt dat de hele behandeling plaatsvond op het veld in de dierentuin waar de neushoorn leeft. Nola liep rustig haar rondjes met de dierenartsen naast haar. Er kwam geen verdoving aan te pas. "Dat dit zo kon, heeft te maken met de goede band tussen het dier en haar verzorgers."

Abces
Hoewel de uitslag van het onderzoek nog even op zich laat wachten, gaan dierenartsen ervan uit dat sprake is van een abces en niet van een tumor. Nola, die verder in goede gezondheid verkeert, volgt voor de zekerheid alvast een antibioticakuur.

Het dier is de enige noordelijke witte neushoorn in de dierentuin in San Diego. Een ouder mannetje overleed in december. Ook in een Tsjechische dierentuin loopt een exemplaar. (br.hln)

Publieke uitvaart Jef Geeraerts: 22 mei in Lochristi

De uitvaartplechtigheid voor de overleden auteur Jef Geeraerts zal in het crematorium van Lochristi (Oost-Vlaanderen) plaatsvinden op vrijdag 22 mei 2015, om 11 uur. Dat is vernomen bij de familie van de overleden echtgenote van de schrijver, Eleonore Vigenon.

De uitvaart wordt een publieke aangelegenheid. Er zullen meer dan waarschijnlijk toespraken zijn van collega-auteurs en mensen uit de cultuurwereld om hulde te brengen aan de overleden auteur, maar bijzonderheden daarover kunnen op dit ogenblik nog niet gegeven worden. De pers zal daarover op een later tijdstip worden ingelicht. (br.hln)

Gedumpte baby overleeft acht dagen onder de grond in China

Een Chinese boreling die in de provincie Guangxi door zijn ouders werd achtergelaten en in een kartonnen doos onder de grond werd begraven, is na acht dagen gered. De baby werd geboren met een hazenlip. Twee dagen na de geboorte werd het kind in een doos begraven. Zijn ouders verklaarden nadien dat ze ervan overtuigd waren dat de baby gestorven was.

Het kind werd gevonden door een boerin die de baby had horen wenen. De boreling kon overleven doordat er water en lucht doorsijpelden in de doos.

Vijf mensen, onder wie drie familieleden van het kind, werden opgepakt op verdenking van moord, zo melden Chinese media.

Achtergelaten baby's zijn een courant fenomeen in China, waar de eenkindpolitiek vaak op brutale manier wordt doorgedrukt. Vooral arme gezinnen hebben het erg moeilijk om de medische kosten te betalen van kinderen met een handicap. (br.hln)

Cliff Richard - Do You Wanna Dance

Klik op de foto om hem te beluisteren

Cliff Richard (geboren als Harry Rodger Webb, Lucknow, Uttar Pradesh, 14 oktober 1940) is een Engels zanger en acteur. Sinds zijn ridderschap in 1995 heet Cliff Richard ook officieel naar zijn artiestennaam.

Harry Webb werd geboren in Lucknow in India en koos zijn artiestennaam in 1958. Zijn eerste nummer Move It was eigenlijk het b-kantje van een cover namelijk het nummer Schoolboy crush, maar Radio Luxemburg koos voor deze kant en het kwam op de tweede plaats terecht in de Engelse hitlijst. In 1999 scoorde hij zijn laatste nummer 1-hit in Engeland met The Millennium Prayer. Hij heeft in de jaren 50, 60, 70, 80, 90 en 00 in de Nederlandse hitlijsten gestaan.

Zijn carrière werd in de beginjaren geïnspireerd door Elvis Presley. Zijn begeleidingsgroep heette eerst The Drifters, maar omdat er in de VS al een band bestond met die naam werd dat The Shadows. Het was tot 1969 zijn vaste begeleidingsgroep. Meer dan 260 miljoen platen gingen van hem over de toonbank. Cliff Richard was hoofdacteur in de films Serious Charge, The Young Ones, Summer Holiday, Wonderful Life en Finders Keepers.

Hij vertegenwoordigde tweemaal het Verenigd Koninkrijk op het Eurovisiesongfestival met de nummers Congratulations in 1968 en Power To All Our Friends in 1973, waarmee hij respectievelijk de tweede en de derde plaats behaalde.

Sinds hij op 25 oktober 1995 om half elf in de ochtend werd geridderd gaat hij door het leven als Sir Cliff Richard OBE. Hij zet zich onder andere in voor jong aanstormend tennistalent en is dan ook vaak te zien bij tenniswedstrijden.

Zijn wijngaarden in Portugal leveren hem zijn eigen wijn op. Tevens heeft hij vier eigen parfums. Deze zijn genoemd naar zijn hits: Miss You Nights, Dreammaker, Devil Woman en Summer Holiday (alle vier de titels zong hij tijdens Here and Now).

Sinds 1964 is Cliff Richard een overtuigd christen en hij heeft sindsdien ook gospelmuziek op zijn repertoire.

In 2002 hield de BBC een stemming voor de 100 Greatest Britons waarbij Richard op de 56e plaats eindigde.

In 2008 stond Cliff Richard vijftig jaar op de planken. Dit vierde hij met zijn timemachine tour die hem vanaf november door geheel Groot-Brittannië bracht. In het najaar van 2009 bracht hij een aantal concerten, samen met The Shadows.

Levensgroot schilderij Jean-Luc Dehaene krijgt plaats in stadhuis Vilvoorde

Een levensgroot schilderij dat de Belgisch-Duitse mediakunstenares Ulrike Bolenz maakte van Jean-Luc Dehaene krijgt een plaats in het stadhuis van Vilvoorde, de stad waar de overleden CD&V-politicus van 2000 tot 2007 burgemeester was. Het is een geschenk van de lokale CD&V-afdeling dat tijdens de nieuwjaarsreceptie van de partij begin dit jaar overhandigd werd aan Vilvoords burgemeester Hans Bonte (sp.a). Het zal op maandag 18 mei in het stadhuis ingehuldigd worden.

Ulrike Bolenz (57) is een in Vilvoorde wonende kunstenares die de voorbije 20 jaar op talrijke plaatsen in binnen- en buitenland werk tentoonstelde. In 2013 was ze bijvoorbeeld nog aanwezig op de Biënnale van Venetië. Ze is gespecialiseerd in fotoplastische kunst en ontwikkelde hiertoe een innovatieve techniek. Ze vertrekt van een fotografisch moment waarvan ze het negatief van het beeld bewerkt met verf. Het schilderij van Dehaene toont het hoofd van de ex-premier met een voor hem kenschetsende expressieve blik. (br.hln)

Schilderij Picasso geveild voor recordbedrag

Het schilderij Les femmes d'Alger (Version O) van Pablo Picasso heeft gisteren een recordbedrag opgeleverd tijdens een veiling in New York. Het doek bracht ruim 179 miljoen dollar (ruim 160 miljoen euro) op. Het is daarmee het duurste schilderij dat ooit is geveild. Enkel werken van Gauguin, Cézanne en Rothko werden via privéverkopen voor meer geld verkocht.

Uniek stukje bouwgond: "Wij bouwen op de wei van Werchter"

Opmerkelijk beeld op de festivalwei van Werchter. In een hoekje vlak naast de hoofdingang is een jong koppel een huis aan het bouwen. Eigenaar Morris De Meyer is de zoon van Hedwig De Meyer, grote baas van podiumbouwers Stageco en met Herman Schueremans de grondlegger van Rock Werchter.

Uiterlijk met kerst willen Morris de Meyer (27) en zijn vrouw Nannie Vermeylen (25) in hun nieuwe huis trekken. Tegen dan heeft hun dochter Lenne (1,5) er een broertje of zusje bij. "Geloof het of niet, maar ik ben uitgeteld voor 25 juni, de eerste dag van Rock Werchter", zegt Nannie. "We hebben het er niet om gedaan, neen, ik was al zwanger toen Live Nation, organisator van Rock Werchter, bekendmaakte dat het festival dit jaar een week vroeger zou plaatsvinden. Door de geboorte dreig ik het nu te missen, maar er zullen er nog genoeg volgen."

Zeg dat wel. Het huis dat Nannie en Morris aan het bouwen zijn voor hun gezin staat gewoonweg op de wei waar het wereldberoemde festival al 40 jaar plaatsvindt. "Eigenlijk wonen we hier al drie jaar", zegt Morris. "In het witte boerderijtje naast ons nieuwe huis. Het is ruim 100 jaar oud, maar als onze nieuwe woonst af is, gaat het tegen de vlakte."

Morris en Nannie keken de voorbije jaren uit naar andere locaties om te bouwen, maar kozen uiteindelijk toch voor hun plekje op de wei. "We zijn té verliefd op het uitzicht", zeggen ze. "Live Nation heeft nog geprobeerd dit perceel te kopen, maar toen waren wij al met onze plannen gestart. Voor de grote Rode Kruistent die hier jarenlang stond, zal men een andere plek moeten vinden." De organisatie van het festival had misschien liever gehad dat Morris en Nannie hun oog hadden laten vallen op een ander stuk bouwgrond, maar de band van Morris met Rock Werchter maakt allicht veel goed. "Ik ben een echte Werchternaar, opgegroeid met het festival", zegt hij. "Door mijn vaders bedrijf, uiteraard, waar ik zelf nu ook werk als chauffeur." Nannie, tandartsassistente uit Baal, kwam op haar 15de voor het eerst naar de festivalwei. En nu woont ze er. "De festivalgrond is onze tuin." (br.hln)

Planckendael bouwt kooi voor olifantje Q

Planckendael heeft een box op maat gebouwd voor olifantje Q. Het stiertje heeft nu zijn eigen ruimte in de zandstal, terwijl de olifantenfamilie hem ten allen tijde kan zien, ruiken en aanraken. Ondertussen wordt de rust en veiligheid van het jong toch gegarandeerd, meldt het dierenpark op hun blog.

Baby Q mag het contact met de kudde niet verliezen. Omdat de vrouwtjesolifanten, inclusief mama May Tagu, zich voorlopig veel te ongeïnteresseerd en koel opstellen tegenover Q, heeft de technische dienst van Planckendael op maat van het stiertje een box gebouwd in de zandstal.

De toestand van Q is nog altijd onveranderd. Hij moet aansterken: zijn gewicht blijft aan de lage kant en schommelt elke dag. Daarom blijven de verzorgers het kleintje intensieve zorgen verlenen met een voederbeurt elke twee uur, meldt Planckendael nog. (br.hln)

Jef Geeraerts (85) is overleden

De Vlaamse schrijver Jef Geeraerts, bekend van de 'Gangreen'-cyclus, is overleden. Hij werd 85. Dat heeft zijn dochter Ilse vanmiddag laten weten. Geeraerts verbleef in het UZ Gent en overleed daar aan een hartaanval.

Jef Geeraerts werd op 23 februari 1930 geboren in Antwerpen. In de jaren 50 trok hij naar toenmalig Belgisch-Congo. Zijn tijd in Congo zou een belangrijke rol spelen in zijn boeken. In 1968 verscheen 'Black Venus', het eerste boek van zijn bekende 'Gangreen'-reeks. Het boek veroorzaakte heel wat deining in het katholieke Vlaanderen omwille van zijn expliciete inhoud. Tegenstanders zagen het werk, over zijn hunker naar Congo en liefde voor de zwarte vrouw, als racistisch of pornografisch.

Het boek leverde hem wel de driejaarlijkse Staatsprijs voor verhalend proza (in 1969) op. Het vierde en laatste Gangreenboek ('Het Zevende Zegel') verscheen in 1977.

De schrijver verklaarde daarna klaar te zijn met het onderwerp en kwam daarop verrassend met een thriller op de proppen: 'Kodak .58' (1979). Geeraerts ging zich daarna met succes specialiseren in misdaadromans, vaak met het politieduo Vincke en Verstuyft in de hoofdrol. 'De Zaak Alzheimer' uit 1985 werd in 2003 verfilmd door Erik Van Looy. Jan Decleir kroop daar in de huid van huurmoordenaar die aan Alzheimer lijdt. Ook 'Dossier K.' uit 2002 werd verfilmd, dit keer door Jan Verheyen.

Naast de Gangreenreeks, behoren ook 'Dood in Bourgondië' (1976), 'Diamant' (1982), 'De Zaak Alzheimer' (1986) en 'De PG' (1998) tot zijn meest bekende werken. Onderwerpen als de natuur, jagen, vreemde culturen, erotiek, corruptie, de invloed van Opus Dei en de 'CVP-staat' treden als rode draad in zijn boeken op. Naast de Staatsprijs won Geeraerts onder andere ook de de Arkprijs voor het Vrije Woord. Het laatste boek van Geeraerts, de roman 'Muziek en emotie', verscheen in 2009.

De laatste jaren leefde hij teruggetrokken in Baarle Drongen, een deelgemeente van Gent. In een interview vorige week aan Humo, zei Geeraerts nog dat "het enige wat hem nu nog restte de dood was". "Nu rest mij alleen nog de dood. Je kan niet blijven leven, hé, de datum nadert", klonk het.(br.hln)

Allereerste scène ingeblikt van tweede Kampioenenfilm

Onder een loodzware zon, bij temperaturen rond de 40 graden, is gistermiddag in Thailand de allereerste scène van 'F.C. de Kampioenen, Jubilee Générale' ingeblikt.

Supertram "Albatros" maakt eerste officiële rit door Gent

De eerste rit van de 43 meter lange 'supertram', die vanaf vandaag 317 personen in één keer door Gent, en na de zomer ook door Antwerpen loodst, werd vanochtend feestelijk ingewijd. Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts (N-VA) nam plaats achter het stuur met voorop een fanfare, steltlopers en andere straatartiesten. Tijdens de festiviteiten werd ook de naam van de tram bekend gemaakt: "Albatros".

Sinds enkele weken reden de trams al door Gent om chauffeurs de nodige opleiding te geven, maar vanaf vandaag worden ze ook ingeschakeld op lijn 1 van Flanders Expo naar Evergem, dat is de drukste tramlijn van Vlaanderen. De tram kan tot tweeduizend reizigers per uur vervoeren.

De naam werd gekozen nadat De Lijn begin april een wedstrijd uitschreef waarin ze de hulp vroegen van creatieve Vlamingen. Meer dan 3000 mensen lanceerden suggesties voor een naam, maar uiteindelijk was het Gentenaar Gunther Govaert die met het winnende idee afkwam: "Albatros". "Dat verwijst naar de manier waarop de gelijknamige vogel stil en zonder veel moeite door de lucht vliegt", verduidelijkt woordvoerder Tom Van de Vreken van De Lijn. Ook de kleuren van de vogel stemmen overeen met de kleuren van De Lijn.

"Een prachtige naam voor een prachtige tram", zegt minister Weyts, die zelf ook even in de stuurhut plaatsnam en de tram bediende. "Deze gloednieuwe trams bieden reizigers in Gent veel meer comfort en veel meer plaats."

De eerste albatrossen voor Antwerpen worden midden mei geleverd, na de grote vakantie beginnen ze te rijden op lijn 15 Boechout-Linkeroever. (br.hln)

Pastoor vergeet 24 communicantjes

Vierentwintig kinderen van Koningshooikt die gisteren hun communie in de kerk Sint-Jan Evangelist moesten doen, hebben nog meer geduld dan anders moeten uitoefenen. Pastoor Jan De Keyser bleek zijn communicantjes vergeten te zijn omdat hij te druk bezig was met het parochieblad. Pas toen enkele ongeruste ouders na een half uur vroegen om de man op te bellen, kwam er schot in de zaak.

Een van de ouders doet het verhaal: "De kerk was om half tien open en de 24 communicantjes moesten om kwart voor tien op hun plaats zitten. De kerk zat vol familie en vrienden waarvoor het uiteindelijk wachten geblazen werd. Toen om kwart na tien er nog geen pastoor verscheen, werden wij ongerust en vroegen we of de catechiste de pastoor wou opbellen. 'Ik ben ze rats vergeten', kreeg ze van de pastoor te horen."

Na drie kwartier snelde de pastoor de kerk binnen en hij biechtte meteen zijn vergetelheid op. "Ik was met mijn parochieblad bezig dat af moest en zo ben ik de communicantjes vergeten", zei de pastoor zeer gegeneerd.

"Wij hadden medelijden met hem en hebben hem meteen vergeven. Uiteindelijk was het meer een grappig dan vervelend gebeuren", vertelt één van de ouders. "Positief nieuws is dat de preek geen half uur maar amper tien minuten duurde. Uiteindelijk konden de kindjes toch allemaal hun eerste communie doen en konden de ouders ermee lachen. De catechiste rondde de plechtigheid af met de woorden dat de pastoor altijd tijd voor iedereen maakt. En dat zal ook zo wel zijn. Vergeten is immers heel menselijk." (br.hln)

Deze herder negeert politie en redt zijn schaap uit gevaarlijke situatie

De Nederlandse herder Martin Oosthoek twijfelde geen moment. Spoorwegmaatschappij ProRail en politiemensen probeerden hem vanmiddag nog tegen te houden, tevergeefs. Hij trok zijn kleren uit en sprong in de sloot langs de Zeidesingel in de Nederlandse gemeente Leidschendam (Zuid-Holland). Wat was het geval? Een van zijn schapen liep aan de andere kant van het water langs het spoor terwijl de treinen gevaarlijk voorbijdenderden. Het dier moest gered worden. "Ik zou het zo weer doen."

Het beeld is fantastisch. Oosthoek heeft zijn kleren op een hoopje in het gras gegooid. Gehuld in zijn onderbroek springt hij - de armen wijd - de sloot in. Medewerkers van ProRail, agenten en enkele voorbijgangers daarbij in verbijstering achterlatend.

Het lukte hem daarna om aan de andere kant van de sloot omhoog te klauteren, het schaap samen met zijn hond in te sluiten en de sloot in te duwen, om het daarna weer veilig te laten terugkeren in de kudde. Missie geslaagd zou je zeggen, maar over de telefoon klinkt Oosthoek vanavond iets minder enthousiast. "Ik ben er niet zo heel blij mee", zegt hij aan onze collega's van het Algemeen Dagblad.

Preek
Begrijp hem goed hoor, hij zou het zo weer doen, maar achteraf kreeg hij van de politie een hele preek dat hij het niet had mogen doen. Er staat electriciteit op de leidingen boven de rails, Oosthoek zou zichzelf mogelijk in gevaar brengen. "Ze wilden het anders doen, maar ik denk dat ze niet zo veel verstand hebben van schapen."

De herder is eigenaar van 1.400 schapen en 1.000 lammetjes, verliest vaker schapen door het verkeer. "Natuurlijk. Als je 1.400 auto's op de weg hebt rijden, dan heb je ook vaak ongelukken. Maar normaal zijn we erbij als het gebeurt. Dan kan je snel je hond erop afsturen. Nu was het weekend. Dan zetten we de schapen wel vast op een afgebakend stuk veld, maar duurt het langer voordat we erbij zijn."

Moederdag
Hij werd door een vrouw gebeld terwijl hij Moederdag aan het vieren was bij zijn schoonmoeder. Ze waarschuwde hem dat een van zijn dieren aan de andere kant van de sloot terecht was gekomen en langs de treinrails liep. Er reden treinen langs. Het was gevaarlijk.

Oosthoek aarzelde geen moment. "Maar ik moest mijn hond halen en met het openbaar vervoer vanuit Berkel komen. Dat kost tijd." Toen hij aankwam was de politie er dus al. Het weerhield hem er niet van zijn reddingsactie uit te voeren.

Berenklauw
Sinds 2007 laat Oosthoek zijn kuddes grazen in en rond stedelijk gebied. In opdracht van het Nedelandse Staatsbosbeheer en gemeenten als Delft, Pijnacker-Nootdorp en Leidschendam-Voorburg stuurt de herder zijn beesten over de velden en veldjes. "Afgelopen week zijn we met een mooi project in Rijswijk begonnen", zegt hij, enthousiaster nu. "Misschien heb je op social media wel die foto's voorbij zien komen, van opgezwollen kinderhanden, doordat ze in aanraking zijn gekomen met Berenklauw. De sappen van die plant veroorzaken in combinatie met zonlicht hevige reacties. Mijn schapen kunnen er wel tegen en eten ze weg."

Mochten zijn schapen tijdens hun nieuwe opdracht verdwalen of in nood raken, Oosthoek zal ze redden, zo zegt hij. Ook als het betekent dat hij daarvoor weer het water in moet. "De volgende keer ben ik er gewoon sneller dan de politie." (br.hln)

1 op 7 is slachtoffer van pesten, geweld of seksuele intimidatie op het werk

Liefst 322.000 Vlaamse werknemers - of één op de zeven - voelen zich jaarlijks slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag op het werk. Dat blijkt uit een onderzoek van de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen (SERV). Het gaat ­telkens om lichamelijk geweld, ongewenst seksueel gedrag en/of pesten op de werkvloer.

Vooral wie werkt in de jeugd­bijstand, gehandicaptenzorg en het welzijnswerk heeft te ­kampen met fysieke agressie: 1 op de 4 is daar het slachtoffer van. "Van een voorwerp dat naar m'n hoofd geslingerd wordt, kijk ik niet meer op", zo ­getuigt een opvoedster die werkt met ­jongeren met gedrags- en ­emotionele stoornissen.

"Angst ­probeer ik niet te ­tonen - dat maakt het alleen maar erger. Maar deze job zie ik me niet m'n hele leven volhouden." (br.hln)

6 redenen waarom je moeder levenslang je beste vriendin is

Doorheen je leven heb je verschillende vrienden en geliefden die een langdurige indruk op je zullen maken. Maar, de enige vrouw die dat je hele leven lang zal blijven doen is je mama. Zij was er van bij het begin, en is de beste vriendin die je ooit zal hebben. Dit is waarom:

1. Ze heeft je op je best gezien, en op je slechtst
Je moeder was erbij toen je een koppige peuter was, een rebelse puber en een onzekere volwassene. Ze bleef van je houden, zelfs al maakte je de verkeerde beslissingen, of riep je dat ze de slechtste moeder ooit was. Ze was bij je eerste dansvoorstelling of sportwedstrijd, zette je af voor je eerste date en zag je afstuderen. Ze veegde je tranen weg toen je voor het eerst naar de kleuterschool moest, en pinkte er zelf eentje weg toen je naar de hogeschool of universiteit vertrok. Ze stond aan je zijde (en hield zelfs vaak je hand vast) doorheen elk stadium van je leven.

2. Ze steunt je wildste dromen
Of het nu gaat over het kiezen van een studierichting of het zoeken naar een job: je mama wil niets liever dan dat je iets vindt wat je gelukkig maakt. Zelfs al zien je dromen er onrealistisch uit voor alle anderen, je mama gelooft dat jij ze kan waarmaken, enkel en alleen omdat jij haar kind bent en dus alles aankan. Ze weet wat je allemaal kan, en haar steun doet je in jezelf geloven.

3. Tijd met haar doorbrengen is fantastisch
Je vindt het heerlijk om tijd met je moeder door te brengen, omdat jullie op z'n minst enkele interesses delen. Er zijn namelijk enkele activiteiten die je enkel en alleen met haar uitvoert. Of dat nu gaat om een wandeling maken door het park, samen boeken shoppen in een boekenwinkel of lunchen op zaterdagmiddag, wanneer jullie tijd samen doorbrengen is het altijd gezellig. Je kijkt al uit naar jullie volgende afspraak, omdat mama-tijd na al die jaren nog altijd speciaal en geruststellend is.

4. Ze geeft je de beste raad
Wanneer je een probleem hebt, of raad nodig hebt is zij de eerste die je belt. Na een telefoontje met je mama weet je dat het wel weer goed komt, hoe erg je probleem ook is. Bovendien is zij de beste persoon om je advies te geven, omdat ze alles wat jij nu meemaakt hoogstwaarschijnlijk zelf ook al eens heeft moeten doorstaan. Hoewel het natuurlijk geweldig is om vrienden en vriendinnen te hebben waarbij je terecht kan, blijft de raad van je moeder nu eenmaal extra speciaal.

5. Ze zal je nooit laten vallen
Hoeveel fouten je ook maakt, of hoe lang je haar ook niet ziet, je mama zal je nooit laten vallen. Het maakt niet uit hoe oud je nu bent, je mama zal zich voor altijd het kleine onschuldige kind herinneren dat ze grootbracht. Ze weet welke krachten en talenten je bezit en is er voor 100% van overtuigd dat jij gewoonweg fantastisch bent.

6. Ze houdt onvoorwaardelijk van je
Je moeder zal altijd van je houden met alles wat ze heeft. Ze is de persoon bij wie je terecht kan als je wil weten wat ware liefde echt wil zeggen. Ze is de belangrijkste vrouw in je leven, omdat ze weet wie je echt bent, en daarom van je houdt. (br.hln)

Meisje (5) redt leven van haar beste vriend

Een meisje van vijf jaar uit het Britse Brixworth heeft op school het leven van haar beste vriend gered.  Dexter Wilson (4) dreigde te stikken toen een stukje worst in zijn keel blijven steken was. Emma Hayes aarzelde echter niet om de techniek toe te passen die ze eerder thuis gezien had: ze boog hem voorover en begon op zijn rug te slaan.