Eén gezin op de vier die kinderbijslag krijgen, komt moeilijk rond
Eén gezin op de vier die kinderbijslag krijgen, komt moeilijk rond
Uit een onderzoek van Famifed, het federaal agentschap voor de kinderbijslag, blijkt dat 23 procent van de gezinnen die in juli 2014 kinderbijslag uitbetaald kregen, moeilijk kan rondkomen met het beschikbare gezinsinkomen. Ongeveer de helft beschikt niet over de mogelijkheid om een onverwachte uitgave van 900 euro te doen.
De kinderbijslag vormt dan ook voor veel gezinnen een belangrijk onderdeel van het beschikbare gezinsinkomen. Dat blijkt uit een rapport van Famifed waarover donderdag 26 mei een studiedag wordt gehouden.
Aangezien de kinderbijslag voor een gezin op maandelijkse basis al snel honderden euro kan bedragen, betekent dit voor een groot aantal gezinnen een fundamenteel onderdeel van het gezinsbudget. Ongeveer 1 op de 4 gezinnen die in de zomer van 2014 de kinderbijslag betaald kregen door Famifed geven aan "moeilijk tot zeer moeilijk rond te komen" met het totale beschikbare gezinsinkomen.
Ongeveer 3 op de 4 gezinnen geven aan dat ze het kindergeld meestal besteden aan algemene huishoudkosten zoals de woning, voeding en kledij. Andere veelgenoemde uitgaveposten zijn schoolkosten, dokterskosten en zakgeld voor de kinderen. Slechts een kleine minderheid van de gezinnen, vooral die met de hoogste inkomens, geeft aan dat ze van de kinderbijslag kunnen sparen.
"Gegeven het belang van de kinderbijslag in het gezinsinkomen en de manier waarop het wordt besteed, is het vandaag een belangrijk instrument in de verbetering van de levenskwaliteit en bijgevolg ook de kansen van de jongste generatie", besluit het rapport. "Bovendien heeft de kinderbijslag een stabiliserend effect op de economie." (br.hln)
Zwitsers museum geeft twee gestolen kunstwerken terug aan Jubelparkmuseum
Zwitsers museum geeft twee gestolen kunstwerken terug aan Jubelparkmuseum
Het Zwitserse Vitrocentre in Romont geeft twee gestolen kunstwerken terug aan het Brusselse Jubelparkmuseum. Een van de werken uit de zestiende eeuw toont de Vlucht uit Egypte, het andere werk stelt Sint-Anna, de Heilige Maagd Maria en het kindje Jezus voor.
De werken werden in de jaren 1980 gestolen, en belandden op de kunstmarkt waar ze vervolgens door een Zwitserse wetenschapper en verzamelaar werden gekocht. Bij zijn overlijden schonk hij de werken, samen met andere kunst, aan het Vitrocentre.
Toen het Jubelparkmuseum lucht kreeg van de werken, eiste de instelling haar eigendom terug.
Beide partijen kwamen inmiddels tot een akkoord. De Zwitserse instelling erkent dat de werken eigendom zijn van het Belgische museum maar stelde dat de Zwitserse verzamelaar en het centrum de werken te goeder trouw hadden verworven, en zelf misleid waren aangaande hun afkomst. Het Belgische museum heeft echter ontegensprekelijk nadeel ondervonden, en daarom beslisten de Zwitsers om de werken terug te geven. (br.hln)
Bij veilinghuis Bernaerts in Antwerpen zijn vandaag 109 werken van hedendaagse kunstenaars uit binnen- en buitenland onder de hamer gegaan ten voordele van Ringland. De veiling bracht 136.840 euro op, waarvan 70 procent naar Ringland gaat. Niet alle werken vonden evenwel een koper.
"Het was een moeilijke en complexe veiling", zegt Pieter Bernaerts van het veilinghuis. "Hedendaagse kunst wordt immers doorgaans alleen in galerijen verkocht. Het is dan ook geen evidente kunst, maar uitdagend en met kunstenaars die buiten de lijntjes durven te kleuren. Ze zijn vaak ook niet gekend bij het grote publiek. Van de 109 werken zijn er 42 die geen koper hebben gevonden. Toch hebben we een mooi resultaat weten neer te zetten." Tuymans Er waren stukken bij die meer opbrachten dan verwacht. Zo wisselde het werk van Francis Alÿs, dat op ongeveer 2.500 euro werd geschat, voor 6.500 euro van eigenaar. Andere stukken werden onder de geschatte waarde verkocht, zo ook 'Drum Set' van Luc Tuymans. Geschat op 20.000 à 30.000 euro, verkocht voor 15.000 euro. Al was zijn werk nog altijd het duurste van de veiling.
De 67 verkochte stukken brachten 136.840 euro op, waarvan 70 procent naar Ringland gaat en 30 procent naar de kunstenaar. De 42 stukken die nog geen koper vonden, kunnen nog tot 30 mei in de aftersale op de website van het veilinghuis gekocht worden. Ook van de sculptuurtjes van Tinka Pittoors en de zeefdrukken van Kris Fierens - de kunstenaars die het initiatief namen voor de veiling - zijn er nog exemplaren verkrijgbaar.
"Ik verwacht dus dat we netto zeker 100.000 euro voor Ringland zullen verzamelen", zegt Pieter Bernaerts. Met de opbrengst wil Ringland een 3D-model van het overkappingsproject laten maken, alsook bijkomend studiewerk laten uitvoeren. (br.hln)
Adele is haar voloptueuze figuur aan het verliezen
Adele is haar voloptueuze figuur aan het verliezen
Fans hielden van haar voluptueuze figuur, maar sinds een paar maanden vliegen de kilo's er af bij Adele. De zangeres staat slanker dan ooit op het podium.
Adele brengt met de nodige humor verslag uit van haar strijd tegen de kilo's. Tegen Rolling Stone zei ze onlangs: "Hoe ik eruit zie in de sportschool? Ik kreun vooral.''
Humor of niet, velen zijn op zijn zachtst gezegd verbaasd over haar transformatie. Want als er iemand de afgelopen jaren benadrukte geen zier te geven om haar gewicht, dan was het Adele. Ze had nu eenmaal een voorliefde voor goed eten, lekkere wijn en sigaretten, liet ze verschillende keren weten. Dat ontwerper Karl Lagerfeld haar 'vet' noemde, deerde haar niet. "Ik maak muziek voor de oren en niet voor de ogen.''
Omslagpunt Maar de kilo's zijn als sneeuw voor de zon verdwenen, blijkt wel in haar nieuwste videoclip Send my love. De Britse is naar verluidt 28 kilo's kwijt en geniet daar ook echt van.
Keerpunt
"Ik pas nu zelfs kleding uit normale winkels. Ik kan in elke winkel zomaar kleding uit het rek pakken,'' zei ze glunderend in modeglossy Vogue, die haar op de cover zette. "Ik vind mezelf nu veel leuker.''
Het keerpunt kwam na de geboorte van haar zoontje Angelo in 2012. De zangeres stopte met roken, sloeg de wijntjes af en ging zo nu en dan een rondje joggen met haar verloofde Simon. Ook schrapte ze een typisch Brits gebruik: thee met suiker. "Ik dronk tien kopjes thee per dag, met elk twee suikerklontjes. Nu ik dat niet meer drink, ook niet zonder suikerklontjes, heb ik meer energie dan ooit.''
Personal trainer Gemotiveerd door het resultaat ging ze in de aanloop naar haar wereldtournee nog een stapje verder. Ze nam een deskundige in de arm om maaltijden samen te stellen die voor het grootste deel bestaan uit groente en fruit en ze sport zich een ongeluk met een personal trainer. (br.hln)
Hij werd geboren als Robert Allen Zimmerman op 24 mei 1941 in de Amerikaanse staat Minnesota, maar u en ik kennen hem uiteraard als singer-songwriter Bob Dylan. Als tiener luisterde Robert naar blues, country en rock-'n-roll. Zo vormde hij zijn eerste bandje, The Golden Chords. De school was echter te vervelend voor Robert en toen hij zich in 1959 had ingeschreven aan de universiteit van Minneapolis, maakte hij kennis met de plaatselijke folkmuzikanten. Hij kocht een gitaar en introduceerde zich als Bob Dylan.
Ondertussen zijn we meer dan vijftig jaar verder en heeft de man maar liefst 37 studioalbums, 11 live albums en 12 bootleg albums en een onbekend aantal 'best of'-platen en samenwerkingen met collega-artiesten op zijn muzikale kerfstok. (br.hln)
Op haar negentiende belandt Dana Fuchs in het bluescircuit van New York . Momenteel reist deze prachtige zangeres de wereld rond met haar Dana Fuchs Band. Soul, blues en rock’n roll, dat is waar de Amerikaanse zangeres en songwriter Dana Fuchs voor staat. Met een krachtige, rauwe stem weet ze tijdens een concert het publiek in een mum van tijd te overtuigen.
Dat zout en een goede gezondheid niet samengaan, wordt ons om de haverklap ingepeperd. Een nieuwe, internationale studie in The Lancet trekt dat in twijfel. Wie met een verhoogde bloeddruk kampt, moet zijn zoutconsumptie weliswaar beperken, zo luidt het. Maar in vergelijking met een gemiddeld zoutverbruik kan een zoutarm dieet mogelijk zelfs het risico op hartziekten verhogen.
De studie werd geleid door onderzoekers van het Population Health Research Institute van McMaster University in Canada, en omvat de gegevens van meer dan 130.000 mensen uit 49 landen. Specifiek werd gekeken naar het verband tussen de consumptie van natrium (zout) en overlijden, hartziekte en beroerte. De onderzoekers gingen na of dat verband verschilt bij mensen met een normale en een verhoogde bloeddruk.
Ongeacht de bloeddruk stelden ze een verband vast tussen een lage zoutinname (minder dan 3 gram per dag) en een verhoogd cardiovasculair risico. "Een lage zoutconsumptie verlaagt weliswaar de bloeddruk, maar heeft ook andere gevolgen", zegt onderzoeker Andrew Mente. "De nadelige gevolgen, bijvoorbeeld de toename van bepaalde hormonen, kunnen mogelijk opwegen tegen de voordelen."
Risico's
Voor alle duidelijkheid: over het algemeen eten we met z'n allen nog steeds te veel zout. De gemiddelde zoutconsumptie in België bedraagt 9,5 gram per dag. De Hoge Gezondheidsraad beveelt aan de zoutinname te beperken tot minder dan 5 gram per dag. Een zoutarm dieet, zoals in de nieuwe studie, betekent minder dan 3 gram zout per dag.
Natrium heeft een belangrijke rol in het lichaam, onder andere voor de vochtbalans, de bloeddruk en de werking van de spieren. Maar te veel zout houdt risico's in. Een verhoogde bloeddruk is er daar maar een van. Studies hebben ook een verband met nierziektes, maagkanker en osteoporose (botontkalking) aangetoond.
Richtlijnen
Alvorens er sprake kan zijn van gewijzigde richtlijnen, is er dus in ieder geval nog meer onderzoek nodig. Toch doen de Canadese onderzoekers al een voorzichtige suggestie: ze pleiten voor specifieke richtlijnen voor patiënten met hypertensie (hoge bloeddruk) die bovendien te veel zout consumeren.
"Onze gegevens benadrukken de kwalijke effecten van een hoge zoutinname bij patiënten met hypertensie", aldus Mente. "Maar ze ondersteunen niet wat algemeen wordt aangenomen, namelijk dat iedereen gebaat is met een lage zoutconsumptie."
Hoewel een lagere zoutinname leidt tot een lagere bloeddruk, toonden eerdere studies al een verband aan tussen een zoutarm dieet en een verhoogd cardiovasculair risico. De nieuwe studie wijst uit dat het risico ook geldt voor patiënten met hypertensie. Bovendien blijkt de schade die gelinkt wordt aan een hoge zoutconsumptie (meer dan 6 gram) volgens de onderzoekers beperkt tot mensen met een verhoogde bloeddruk.
"Behalve in landen waar de gemiddelde zoutconsumptie zeer hoog ligt, zoals delen van centraal Azië en China, wordt de algemene richtlijn om de zoutinname zoveel mogelijk te beperken dus het best geschrapt", menen de onderzoekers. "Alleen mensen met hypertensie én een zoutrijk dieet hebben hier baat bij." (br.hln)
Moeder (99) en dochter (83) zien elkaar na meer dan 80 jaar voor het eerst terug
Moeder (99) en dochter (83) zien elkaar na meer dan 80 jaar voor het eerst terug
De Amerikaanse bijna-eeuweling Eileen Wagner (99) is na meer dan tachtig jaar verenigd met haar dochter Dorien Hammann (83). Door enkele namen te googlen kon Hammanns familie de woonplaats van Wagner achterhalen. Volgens gespecialiseerde adoptie-advocaten is de reünie uniek te noemen. Een ontmoeting op zo'n late leeftijd is zeer uitzonderlijk.
Als tiener leefde Wagner nabij de stad Green Bay in Wisconsin. In 1932 werd ze op 16-jarige leeftijd verkracht door een jongen. Haar verkrachter, die nooit werd berecht, had haar zwanger gemaakt. Een wanhopige Wagner probeerde haar groeiende buik te verhullen voor haar ouders. Toen dat niet meer lukte, werd ze naar een pensionaat voor zwangere tienermeisjes in Milwaukee gestuurd. Dit, om de schande te ontlopen. Haar kind moest ze verplicht afstaan voor adoptie. Praktijken die ook in ons land voorkwamen, zelfs tot begin jaren 1980.
Wagners dochter Dorien werd enige tijd later geadopteerd door een welgesteld gezin. Eens volwassen wist Dorien Hammann van haar adoptie af. Een zoektocht naar haar echte moeder was voor haar geen prioriteit. Overlijdensbericht Verschillende Amerikaanse staten hervormden in de jaren 1980 en 1990 hun wetgeving rond adoptie, waardoor het makkelijker werd om alsnog op zoek te gaan. De schoondochter van Dorien Hammann begon onlangs enkele namen te googlen die vermeld stonden op de adoptie-overeenkomst. Zo stootte ze op een overlijdensbericht van de broer van Wagner. Dat leidde uiteindelijk begin april tot een telefoontje naar het bejaardenhuis in Monroe (Wisconsin). De niet meer erg mobiele, maar wel nog lucide Wagner kreeg tot haar grote verbazing haar dochter aan de lijn.
Voor Moederdag vloog Hammann vanuit Florida naar Wisconsin waar ze haar biologische moeder voor de allereerste keer zag. Enkel de overleden echtgenoot van Wagner met wie ze in 1938 in het huwelijk was getreden, wist van de verkrachting en daaropvolgende adoptie af. Aan de Chicago Tribune verklaarde Wagner dat ze haar leven lang aan haar dochter is blijven denken. In het bejaardenhuis zag Hammann ook haar halfboer en halfzuster. Gelijkenissen Met haar moeder kon ze enkele uren over de vele gelijkenissen praten. Zo hebben ze beiden grote handen, en prefereren ze korte kapsels. Ook golfen was een gemeenschappelijke hobby van hen.
Hammann wil en kan haar echte moeder niets kwalijk nemen. "Eigenlijk ben ik dankbaar dat ze me afstond voor adoptie. Ik kwam in een heel warm gezin terecht". Volgende zondag viert Eileen Wagner haar honderdste verjaardag. Ook Dorien Hammann en haar familie zullen aanwezig zijn. (br.hln)
Waarom je aan cakemix nog een eitje moet toevoegen
Waarom je aan cakemix nog een eitje moet toevoegen
Kant-en-klare cake- of pannenkoekenmix komt op hectische momenten bij elke moeder wel eens van pas. Enkel een eitje of melk toevoegen, roeren en je beslag is klaar. Het is niet enkel de textuur van je beslag die daar baat bij heeft, blijkbaar worden we er vooral zelf blijer van. Zo krijgen we toch nog het gevoel dat we zelf hebben gekookt, concludeert het doctoraatsonderzoek van Sarah Daniels.
Doctoraatsstudente Sarah Daniels onderzocht aan de VUB welke rol (bijna) kant-en-klaarmaaltijden in ons leven spelen, onder begeleiding van promotor Ignace Glorieux. Op basis van onder meer diepte-interviews ging ze na hoe het met onze kookgewoonten gesteld is, en waarom we ons af en toe laten verleiden tot zo'n mix waar je enkel nog een ei aan moet toevoegen.
Koken uit plichtsbesef
Uit verschillende interviews stelt Daniels vast dat vrouwen in de keuken nog steeds in de meerderheid zijn. Zij beschouwen het als hun taak om zelf vers eten te bereiden, om zo aan te tonen dat ze investeren in hun gezin. Iets meer dan een kwart van de ondervraagde vrouwen kookt elke dag uit plichtsgevoel, zonder er altijd plezier aan te beleven. En het is net dat plichtsbesef waar producenten van kant- en klaarmaaltijden al decennialang op inspelen, volgens het onderzoek.
"Zelf klaargemaakt"
Vrouwen durven zich daarom wel eens schuldig voelen als ze er niet in slagen om vers te koken, waardoor ze zich geen goede moeder voelen. Door aan kant-en-klare maaltijden nog ingrediënten te moeten toevoegen, krijgen die vrouwen (en natuulijk ook mannen) achter het fornuis meer het gevoel dat ze zelf gekookt hebben. Zelfs al is dat maar een eitje, wat melk en vervolgens een beetje roeren. Een Amerikaanse studie uit de jaren 50 bevestigt die theorie. Een cakemengsel waar je enkel nog water aan moest toevoegen bleek geen verkoopsucces, hoewel de cake wel lekker smaakte. Toen de producenten het recept wijzigden naar een mix waarbij je nog een ei moest toevoegen, werd het product plots wel populair.
Het succes van maaltijdboxen
Daniels wijt ook het succes van groente- en maaltijdboxen aan deze kant-en-klaarpsychologie. Je moet nog wel zelf vers koken, maar niet meer nadenken over wat je klaarmaakt en niet meer naar de winkel gaan. Op die manier wordt het makkelijker om elke dag een verse maaltijd op tafel te toveren. Sarah Daniels verdedigt vandaag haar doctoraat aan de VUB. (br.hln)
De Zweedse Boel Eriksson, die als journaliste in het Australische Sydney werkt, begint haar beklijvende verhaal op news.com.au op 27 januari. Toen besefte ze dat er iets grondigs mis was met haar gezondheid. Haar huisarts had het over een calciumtekort, maar de exacte diagnose bleek veel erger: hersenkanker. De jonge vrouw van bijna 32 heeft de sterftecijfers tegen, maar ze wil vechten: "Weg met die saaie statistieken!"
Ze wist eind januari eigenlijk al twee maanden dat er iets niet goed zat. Ze leed plots aan slapeloosheid en voelde zich constant ellendig. Er trad gevoelloosheid op aan de rechterzijde van haar lichaam. "Mijn rechterbeen wou niet meer mee en ik botste overal tegenaan. Mijn rechterarm kon mijn handtas niet meer dragen. Ik had het moeilijk met typen (lastig voor een journaliste) en soms kon ik zelfs mijn mascara niet meer aanbrengen."
En dan kwamen de helse hoofdpijnen. Boel kon zich niet meer concentreren en kon niet meer op haar woorden komen. Letterlijk. "Toen mijn baas mij een fijn weekend toewenste, kon ik gewoon niets terugzeggen. Omdat ik de woorden niet vond."
Slaappillen Boel bezocht verscheidene malen haar huisarts. In november al, toen ze 's nachts de slaap niet meer kon vatten. "Ik was altijd een diepe slaapster, en plots sliep ik nog twee-drie uur per nacht. Mijn huisarts stuurde me wandelen met een voorschrift voor Stilnox, een erg verslavend slaapmiddel."
Een maand later stond ze opnieuw in zijn kabinet. Met klachten over hartkloppingen en over de slaappillen die niet hielpen. Ze kreeg antidepressiva voorgeschreven. "Terwijl ik de hele tijd dacht: 'Maar ik ben niet depressief'."
Een week voor de Australische nationale feestdag op 26 januari ging ze nog eens bij de huisarts langs. Boel sliep nog altijd niet, voelde zich constant opgewonden en door haar verlammingsverschijnselen kon ze met haar rechterhand geen balpen meer vasthouden. "Ik probeerde zelfs zijn pen te grijpen om het hem te laten zien." De huisarts weet de gevoelloosheid aan een calciumtekort. Ze moest haar bloed laten testen en werd doorverwezen naar een psycholoog.
Schildklierkanker Boel had vertrouwen in haar arts. Hij had in 2009 schildklierkanker bij haar ontdekt, toen ze gewoon voor een uitstrijkje kwam. "Natuurlijk zou hij mij grondiger onderzoeken als hij zou vermoeden dat er iets ernstigs aan de hand was."
Die 27ste januari voelde ze zich slechter dan ooit en moest ze zich vanuit haar bed afmelden bij haar bazin, "in de hoop dat zij niet zou denken dat ik een kater had". Ze moest braken, toen ze opstond. Ze wou nog maar eens naar de huisarts gaan. "Dit kon toch niet zomaar een tekort aan calcium zijn."
Met dank aan Boris de kat Ze kroop weer haar bed in en haar kat Boris kroop dichter bij haar dan anders. Haar man Harry zag hoe Boris zijn pootje legde op Boels hoofd. De blik van het dier vergeet Harry nooit meer. Hij besloot toen om zijn vrouw niet naar de huisarts te voeren maar naar de spoedafdeling.
Na drie uur wachten bracht de CT-scan een grote, zwarte bobbel in de hersenen aan het licht. De arts omschreef het gezwel als "heel verontrustend". "Ik was in shock en tegelijkertijd opgelucht dat ik mij niks had ingebeeld. En ik was mijn kat dankbaar."
De volgende dag al ging Boel onder het mes. De chirurg kon 90 procent van de tumor wegsnijden, maar de rest zat op een lastige plek. Opereren hield het risico op verlamming in. Boel verwittigde haar mama in Zweden, waar ze zelf geboren en getogen was. Ze mocht naar huis en was ervan overtuigd dat het gezwel niet al te kwaadaardig zou zijn, ALS het al kwaadaardig was.
Vier dagen later kwam het harde nieuws: ze had hersenkanker, graad vier. De overige tien procent van de tumor moest weggehaald worden. "Toen ik bij de chirurg buitenkwam, begon ik zodanig te huilen dat ik geen adem meer kreeg. Zo oneerlijk: waarom ik?" Nog dezelfde week onderging ze de operatie.
Bestraling en chemo Boel Erikssons familie kent vele gevallen van kanker. Haar zus had zes jaar geleden een minder erge hersentumor en kwam er na acht keren chemotherapie door. Haar vader, nicht, oom en grootmoeder stierven allemaal aan kanker. Zelf moest en moet ze zes weken bestraling en voor nog onbepaalde tijd chemo doorstaan.
Boels haar viel uit en dat was een zwaar moment. Haar man scheerde haar kaal en wou hetzelfde met zijn eigen hoofd doen. De vrouw zette door en postte zelfs foto's met haar kale hoofd op Facebook. Daarop kreeg ze heel wat hartverwarmende reacties. Oude vriendinnen uit Zweden en Schotland kwamen haar zelfs opzoeken in Australië.
De jongedame doet alles wat artsen haar aanraden, en meer. "Volgens de statistieken is de kans klein dat ik het nog vijf jaar trek, de mijlpaal voor kankerpatiënten om genezen verklaard te worden. Maar ik zeg: 'weg met die statistieken' (we weten allemaal dat ze saai zijn). Ik zal er alles aan doen. Ik zal niet opgeven zonder te strijden." (br.hln)
De nijlkrokodil is in Florida gesignaleerd. De grote menseter komt normaal alleen in Afrika voor.
Na DNA-onderzoek hebben onderzoekers van de Universiteit van Florida bevestiging gekregen: de drie jonge krokodillen die tussen 2000 en 2014 in de Everglades werden gevangen, zijn nijlkrokodillen. Ze zijn genetisch verwant aan nijlkrokodillen die in Zuid-Afrika voorkomen. Mogelijk zijn ze er terechtgekomen via de dierenhandel, al dan niet illegaal.
De nijlkrokodil is een grote soort, die bovendien snel groeit. Hij kan meer dan 6 meter groot worden en weegt ruim 700 kilogram.
123 mensen gedood Door zijn grootte is hij berucht. Van 2010 tot 2014 viel hij minstens 480 keer mensen aan in Afrika. Daarbij kwamen 123 mensen om. In Florida voedt hij zich met vogels, vissen en zoogdieren.
Er zijn nog geen bewijzen dat zich een stabiele populatie in Florida bevindt maar de soort zou er kunnen overleven, zeggen de onderzoekers in het Journal of Herpetological Conservation and Biology. Het is een van de vele invasieve soorten in Florida, een probleem dat onderschat wordt, zeggen ze.
Opvallend: een van de drie exemplaren groeide in Florida 28 procent sneller dan jonge nijlkrokodillen in Afrika. (br.hln)
Gaston Berghmans is overleden. Dat meldt ATV. Zijn familie bevestigt het overlijden. Hij werd bekend door samen met Leo Martin als komisch duo op te treden onder de naam Gaston en Leo. Berghmans werd 90 jaar. Berghmans werd 90 jaar.
De komiek overleed in het rust- en verzorgingstehuis in Schoten, waar hij nog maar enkele maanden woonde. De laatste jaren sukkelde hij met zijn gezondheid.
In 2010 kreeg hij een bronzen standbeeld in zijn gemeente Merksem, dat zijn bekende personage 'Joske Vermeulen' voorstelde.
Talent ontdekt tijdens feestje Berghmans ontdekte zijn komisch talent toen hij in zijn korfbalclub tijdens een feestje een sketch deed over een korfballer die met de nationale ploeg wou meedoen, maar altijd op de bank moest blijven zitten.
Hij begon ook zijn eigen materiaal te schrijven en mocht uiteindelijk zelfs op televisie tijdens Expo 58 alle dagen grappen vertellen over de wereldtentoonstelling. Toch ging de komiek hier vroegtijdig de mist in. De regisseur dwong de Antwerps pratende Berghmans ABN te spreken en in drie minuten tijd zijn vier pagina's tekst door te nemen vooraleer hij moest opkomen
Met rug naar publiek Een jaar later, in 1959, werd Berghmans nog eens gevraagd voor een televisieoptreden, ditmaal live vanuit het casino van Beringen. Het was de bedoeling dat hij in afwachting van de volgende act moppen tapte en weer diende hij ABN te spreken. De BRT zei ook dat hij met zijn rug naar het publiek moest staan en maar een paar moppen hoefde te vertellen. Het duurde echter veel langer voor de acts zich hadden omgekleed en Berghmans diende veel meer moppen te tappen dan gepland. Op den duur was hij echter uitverteld en gaf hij het op. Tot overmaat van ramp lachte niemand in de zaal omdat ze hem niet konden verstaan. Het zou jaren duren voor hij weer op de televisie verscheen.
Wel succes in variété In het variété ging het de komiek echter wel voor de wind. Zijn revues in de Ancienne Belgique trokken volle zalen en van heinde en verre kwamen er internationale sterren optreden. Hij trad toen met zijn collega's vaak twee keer per dag op en 's zondags zelfs drie maal. Het waren vooral komedies, maar er werd ook in gezongen. In 1960 trouwde hij en kreeg in 1961 een dochter.
Kennismaking met Leo Martin Berghmans leerde Leo Martin voor het eerst kennen in 1957 in de Billiard Palace waar het orkest van Willy Rockin speelde. Leo speelde er saxofoon en klarinet en Berghmans voerde soms samen met hem enkele sketches op. In de jaren 60 kreeg Martin een eigen orkest en werd het eenvoudiger om Berghmans uit te nodigen om sketches te komen spelen. Hun komische optredens dienden vaak als proloog voor Martins muzikale momenten. Met deze optredens werd de basis gelegd voor wat later Gaston en Leo zou worden. Ze zouden echter nog een hele tijd apart van elkaar blijven optreden.
Tv-duo Vanaf 1972 vormden ze een tv-duo. Ze verdienden echter niet goed doordat de openbare televisie toen nog het monopolie had inzake televisiezenders. In Nederland hadden ze een beter verdienend programma 'Hallo met Henk' met Henk van Montfoort waar ze wekelijks één sketch opvoerden. Ze hadden ook geen impresario: iedereen belde gewoon de BRT om naar hen te vragen of stuurden brieven naar de BRT te hunner attentie. In 1980 traden Berghmans en Martin op in de komische politiereeks 'De Kolderbrigade'.
Legendarische eindejaarsshows Vanaf 1981 kwamen dan hun legendarische eindejaarsshows op de BRT. Elk oudjaar zond de zender hun shows uit die tegen de 2.680.000 kijkers scoorden en waarvan velen klassiekers zijn geworden, zoals onder meer Restaurant De Gouden Leeuw en de bekendste van allemaal: Joske Vermeulen.
Tussendoor bleven de komieken ook zaaloptredens geven. In Vlaanderen draaiden ze ook vier films: 'De boot naar Spanje', 'Zware jongens', "Paniekzaaiers' en 'Gaston en Leo in Hong Kong'.
"Gepensioneerde komiekskes" Ondanks de hoge kijkcijfers en hun weergaloze succes keek de toenmalige top van de openbare tv-omroep erg neer op Berghmans en Martin en waren hun lonen bijgevolg ook erg laag. Bob Boon kon niet meer lachen om hun meest recente scenario's en directeur Paul Van Dessel liet weten dat hij niet meer met "gepensioneerde komiekskes" kon blijven werken. De zopas opgestarte commerciële omroep VTM en haar bazen Mike en Guido ontvingen hen met open armen en betaalden veel beter. Ondanks een laatste smeekpoging van BRT-kopstuk Jan Geysen maakten Berghmans en Martin dus de overstap. Een van hun eerste komische series die ze tot stand brachten bij VTM was 'De Burgemeesters Van Bos'.
Gezondheidsproblemen Beide komieken kregen echter met gezondheidsproblemen te kampen. Berghmans kreeg darmkanker en vermagerde zienderogen. Hij herstelde, maar op 18 maart 1993 overleed Martin. Een half jaar eerder werden ze nog gevierd in de VTM-show '20 jaar Gaston en Leo', die gepresenteerd werd door Luc Appermont. Hier speelde Martin ondanks de longkanker nog saxofoon onder leiding van dirigent Willy Claes.
Overlijden Martin was ernstige klap De dood van Leo Martin was een ernstige klap voor Berghmans en zijn partner bleek onvervangbaar. Hij trachtte nog met onder meer Carry Goossens en solo op te treden, maar het resultaat was niet meer hetzelfde. Ter gelegenheid van zijn 80ste verjaardag startte VTM op 6 december 2006 een vijfdelig portret van Berghmans, gepresenteerd door verschillende collega's. Het programma kreeg de toepasselijke naam 'Gaston 80'. Daarna volgde nauwelijks nog televisiewerk. In 2008 was hij te zien in de film 'Christmas In Paris', wat naar eigen zeggen zijn definitieve afscheid was (br.hln)
Ouders binden peuter aan steen terwijl ze uit werken zijn
Ouders binden peuter aan steen terwijl ze uit werken zijn
Haar ouders willen Shivani niet aan een steen vastgebonden achtergelaten terwijl ze op een bouwwerf in het westen van India gaan werken, maar ze hebben geen keuze. Kinderopvang kunnen ze zich niet veroorloven en Shivani's broer is nog maar drieënhalf en dus niet oud genoeg om op zijn zusje te letten.
Blootvoets en onder het stof blijft Shivani dus negen uur per dag vastgebonden aan die steen, in temperaturen boven de veertig graden. Het lint met het opschrift 'opgelet' geeft haar anderhalve meter 'speelruimte'.
"Ik bind haar vast opdat ze niet op straat gaat", verklaart haar 23-jarige moeder Sarta Kalara. "Er is hier veel verkeer, ik heb geen andere keuze. Ik doe dit voor haar veiligheid".
Samen met haar man graaft Sarta voor 250 roepies (3,4 euro) per dag geulen voor elektriciteitskabels in de stad Ahmedabad. India telt ongeveer 40 miljoen dergelijke bouwvakkers. Eén op vijf is een vrouw, de meerderheid zijn arme migranten die van de ene naar de andere bouwwerf trekken om de infrastructuur aan te leggen voor groeiende steden in het land. Vaak zie je kinderen die in het zand en de modder rollen terwijl hun ouders stenen aanslepen voor nieuwe wegen of luxewoningen.
Heel wat gezinnen zijn dakloos en wonen in tenten op de bouwwerf of slapen in de openlucht zoals het gezin van Shivani.
Een fotograaf van persagentschap Reuters nam deze foto's op 20 april. Toen hij 's anderendaags opnieuw de bouwwerf bezocht, gooiden bouwvakkers stenen naar hem.(br.hln)
"We worden geconfronteerd met een generatie kinderen met een tabletnek", zo zegt professor Kinesitherapie Annick Timmermans, die daarom het gebruik van smartphones en tablets op scholen wil verbieden. Of haar voorstel nu gehoor krijgt of niet, het kan zeker geen kwaad om onze rug en nek zoveel mogelijk te beschermen bij smartphone- en tabletgebruik. Enkele tips om de schade in te perken.
De "tabletnek" waar professor Timmermans van spreekt, klinkt ook Dr. Jack Dennerlein van de Harvard School of Public Health bekend in de oren. Hij adviseert om bij tabletgebruik voortdurend je houding te veranderen en elk kwartier eventjes pauze nemen. Dit om je rug en nek te beschermen. Dat is veel vaker dan bij een computer, waarbij geadviseerd wordt om zeker elk uur even recht te staan. Wat je vooral níet moet doen, waarschuwt de dokter, is uren aan een stuk in dezelfde houding een spelletje spelen op je tablet of smartphone.
Een staander voor je tablet
Rugspecialist Dr. Sarah Jarvis geeft dan weer de tip om een tablet meer als een computer te gebruiken, als je hem toch vaak nodig hebt. Maar daar zijn wel enkele extra attributen voor nodig. "Beschouw je tablet als een mobiele computer," zegt ze, "Ik heb een staander voor mijn tablet, zodat hij recht voor mijn neus staat." Het komt erop neer de 'gierhouding' te vermijden, die erg slecht is voor je rug. Heb je geen staander of toetsenbord voor je tablet? Gebruik hem dan ook niet als computer voor langdurige surfsessies, maar enkel om snel even iets op te zoeken.
Geloof de reclame niet
De eerste reclames voor tablets werden bevolkt door gelukkige gebruikers die filmpjes keken met het scherm op hun schoot. De slechtst denkbare houding voor je rug en nek, want je kijkt voortdurend naar beneden. "Een tablet op je gekruiste benen leggen voor een paar minuten is oké, maar doe het vooral niet langer dan dat," aldus Dennerlein.
Weerkaatsing op het scherm
"Als het op ergonomie aankomt, zijn er twee belangrijke factoren: visuele toegang en ondersteuning," legt Dr. Dennerlein uit. "Dit zijn de twee dingen die bepalen hoe mensen zich positioneren als ze een tablet of smartphone gebruiken." Die reflecterende schermen zijn ergonomisch gezien heel slecht, aangezien ze gebruikers dwingen om zich in allerlei bochten te wringen om toch alles op het scherm te kunnen lezen. Dennerlein pleit naar meer studies rond dit probleem, maar stipt aan dat we er in tussentijd alvast onszelf bewust van kunnen zijn en zo onze houding aanpassen.
Klein stapjes
Dr. Sarah Jarvis ziet de gevolgen van tablet- en smartphonegebruik in haar praktijk steeds meer toenemen. "Het is op een punt gekomen waarbij ik als eerste vraag stel 'Heb je een nieuwe tablet of laptop' als mensen met rug- of nekklachten bij mij komen." Zelf af en toe last van je nek of rug? Wacht niet tot het erger wordt. Zelfs kleine aanpassingen kunnen ervoor zorgen dat het probleem niet escaleert. (br.hln)
Tieners zijn onhandig, maar daar is een verklaring voor
Tieners zijn onhandig, maar daar is een verklaring voor
Zit jij met een onhandige tiener in huis? Wetenschappers hebben ontdekt waarom de ene jongen al wat slungeliger is dan de andere.
Italiaanse onderzoekers bestudeerden 88 tieners van 15 jaar. Ze verdeelden hen in twee groepen: de jongens die meer dan drie centimeter groeiden in 3 maanden en degenen die slechts 1 centimeter in die periode groeiden. Vervolgens analyseerden ze de motorische vaardigheden, als hun gevoel voor evenwicht, de vlotheid van wandelen en de regelmaat van hun pas, van de deelnemers. Daaruit blijkt dat de jongens die sneller groeiden, slungeliger wandelden.
De verklaring is volgens de onderzoekers dat het brein moeite heeft met de veranderingen in het lichaam tijdens een plotse groeispurt. Daarom wandelen jongens gedurende een tijdje slungelig tot hun brein zich heeft aangepast. Onderzoekster aan de universiteit van Bologna Maria Cristina zegt dat een plotse toename in grootte de motorische vaardigheden kan treffen. "We ontwikkelen onze motorische vaardigheden op basis van de dimensies van het lichaam. Na een groeispurt moeten de hersenen zich opnieuw aanpassen aan het lichaam. Tijdens deze tijd kan een tiener een tikje vreemd wandelen. Wie trager groeit, heeft hier minder last van en beweegt zich vlotter." (br.hln)
Dit koffiekopje uit Auschwitz gaf na 70 jaar een bijzonder geheim prijs
Dit koffiekopje uit Auschwitz gaf na 70 jaar een bijzonder geheim prijs
In Auschwitz hebben museummedewerkers een gouden ring en halsketting gevonden in een koffiekopje met een valse bodem. De juwelen werden er tijdens de Tweede Wereldoorlog verborgen door een gevangene van het concentratiekamp.
Meer dan 70 jaar lang zaten de juwelen opgerold in een stukje stof onder de valse bodem in de koffietas. Het pakketje werd zichtbaar toen de valse bodem van het kopje begon door te roesten.
"Het was erg goed verborgen. Maar over de jaren heen verslechterde het materiaal stilaan en raakte de tweede bodem gescheiden van het kopje," vertelt Hanna Kubik, medewerker van het staatsmuseum Auschwitz-Birkenau.
Aan wie de juwelen destijds toebehoorden, is niet geweten. Uit tests blijkt dat de halsketting en de ring tussen 1921 en 1931 in Polen vervaardigd werden. Het geëmailleerde kopje maakt deel uit van een collectie van 12.000 stuks keukengerei, waaronder kopjes, potten, kommen, kruiken en servies, die worden tentoongesteld in het museum.
Volgens museummedewerkers verborgen mensen in concentratiekampen vaak waardevolle bezittingen in alledaagse voorwerpen. Ze hoopten de dingen te kunnen recupereren als ze ooit uit het kamp zouden bevrijd worden. Maar de kampbewakers namen de gevangenen alle bezittingen af vooraleer ze hen naar de gaskamers stuurden.
"De Duitsers logen voortdurend tegen de joden die ze deporteerden voor uitroeiing. Er werd hen verteld dat het ging om een hervestiging, werken en leven op een andere plaats," vertelt museumdirecteur Piotr Cywinski. "De slachtoffers mochten maar weinig bagage meenemen. Zo wisten de Duitsers dat ze in de bagage, naast kledij en levensnoodzakelijke dingen, ook de laatste waardevolle bezittingen van de gedeporteerde families zouden vinden. Het verbergen van die waardevolle dingen bewijst enerzijds dat de slachtoffers zich ervan bewust waren dat ze bij hun deportatie beroofd zouden worden, maar anderzijds toont het ook aan de joodse families voortdurend een straaltje hoop hadden dat deze zaken nodig zouden zijn voor hun verdere leven." (br.hln)
Inschattingsfoutje: kunstwerk dateert dan toch niet uit Picasso-tijdperk
Inschattingsfoutje: kunstwerk dateert dan toch niet uit Picasso-tijdperk
De expert wist het zeker: de bizarre schenkkan in de vorm van een gezicht dateerde van het eind van de negentiende eeuw en de waarde ervan moest omgerekend tussen de 27.000 en 44.000 euro liggen. Maar nu blijkt dat hij de bal volledig missloeg.
Antiquair Stephen Fletcher werkte in de stad Spokane mee aan de Amerikaanse versie van het programma Antiques Roadshow, waarin mensen hun kunst kunnen laten waarderen.
Picasso Je kon de lijn zo doortrekken naar iemand als Picasso, vond Fletcher. "De kan spreekt met me, zegt dat hij heel ongewoon is", voegde de antiquair overtuigend toe. Dat laatste klopte helemaal, want de maakster meldde zich kort daarna. Betsy Soule uit Oregon had de kan gemaakt in 1973. Ze maakte de 30 centimeter kan in de keramiekklas van haar middelbare school.
De huidige eigenaar kocht de kan een tijdje geleden voor ongeveer 270 euro en rekende zich tijdens de uitzending al rijk. Toch heeft deze man een goede investering gedaan, want nadat Fletcher moest toegeven dat hij helemaal fout had gezeten, waardeerde hij de waarde toch op tussen de 2300 en 3800 euro. (br.hln)
Google heeft een nieuwe project gelanceerd: de Art Camera. Een speciaal team heeft extreme close-ups gemaakt van bekende schilderijen.
De foto's zijn 1 miljard pixels groot. Daardoor kunnen mensen details zien die anders voor het blote oog verborgen blijven. Tot het kleinste vlekje verf aan toe. De kunstcamera heeft van elk schilderij duizenden scans gemaakt. Die zijn door speciale software aan elkaar geplakt voor het totale plaatje.
Een trip naar het museum is niet meer nodig. "Stel dat je de zes portretten van de familie Roulin door Vincent van Gogh van dichtbij wilt zien. Dat moet je naar Nederland, Los Angeles en New York. De Art Camera reist voor jou", aldus Google.
Van Gogh Google heeft vandaag de eerste duizend schilderijen gepresenteerd. Het gaat om werken van onder andere Van Gogh, Weissenbruch en Berckheyde, maar ook Monet, Cézanne en Titiaan. Meer dan dertig gescande schilderijen hangen in Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam.
Verkouden of allergisch, hoe merk je het verschil?
Verkouden of allergisch, hoe merk je het verschil?
De soms grote temperatuurschommelingen afgelopen weken hebben hier en daar wat verkoudheden met zich meegebracht. Dat in combinatie met pollen die in de lucht hangen, maakt het soms moeilijk om het onderscheid tussen een allergie en verkoudheid te maken. Lopende neuzen, zere kelen en jeukende ogen, welke symptomen horen bij welk kwaaltje?
Dat je nooit eerder allergisch was, hoeft niet noodzakelijk uit te sluiten dat je nu met een allergie in plaats van een verkoudheid te maken hebt. Allergieën kunnen op eender welke leeftijd nog opduiken. Maar natuurlijk kan je net zo goed te maken hebben met een verkoudheid door de plotse temperatuursdaling.
Bij allergieën heb je geen last van koude rillingen of koorts. Je krijgt geen pijnlijke keel, al kan je wel een kriebelige keel hebben die je vaker moet schrapen dan gewoonlijk. Niezen, een lopende neus en jeukende ogen zijn dan weer eerder typische allergiesymptomen, net zoals oppervlakkig kuchen. Bovendien houden deze symptomen langer aan dan bij een gewone verkoudheid, die na een tiental dagen wel verdwijnt.
Enkele tips bij allergie
Vermoed je dat het pollen of stuifmeelkorrels zijn die roet in het eten strooien? Dan kunnen een paar dingen helpen om de allergiesymptomen te verminderen. Zo mijd je best buitenactiviteit 's ochtends, omdat de pollenconcentratie dan het hoogste is. Was je haren en kledij nadat je buiten bent geweest, zodat je de pollen niet mee naar binnen draagt.
Ook je slaapkamer schoon houden kan helpen, door er geen huisdieren binnen te laten en zo weinig mogelijk kleren mee naar binnen te nemen. Verlucht de slaapkamer bij voorkeur na een regenbui, dan hangen er minder pollen in de lucht. Was ook regelmatig je lakens, maar hang ze niet buiten te drogen.
Wordt de allergie erg hinderlijk? Dan kan een uitstapje naar zee een goed idee zijn, waar de pollenconcentratie lager is. Bij ernstige allergieën kan je een arts raadplegen voor eventuele medicatie. (br.hln)
