Waarom zijn raskatten eigenlijk zo duur?

Je wil al een tijdje een kitten adopteren. Niets zo gezellig als 's avonds samen op de bank genieten van een nieuwe aflevering van De Slimste Mens terwijl er zo'n donshoopje op je schoot ligt te knorren. Natuurlijk kan je naar het asiel gaan, maar heel wat mensen kiezen ervoor om een raskat in huis te halen, ook al kost dat een rib uit hun lijf. Maar wat maakt raskatten eigenlijk zo duur?

Vijfhonderd tot zelfs negenhonderd euro, het is eerder regel dan uitzondering voor een raskatje. Maar hoe komt dat eigenlijik, terwijl een kittentje uit het asiel doorgaans quasi gratis is?

Kittens maken

Bovendien werden die kittens - helaas - niet door de ooievaar gebracht. Vaak gaat de moederpoes op 'date' met een uitgekozen dekkater. Die dekkater doet dat uiteraard niet gratis. Voor zo'n poes op dekking gaat, heeft de fokker dus een bedrag tussen de 200 en 600 euro neergeteld. Tel daar nog bij dat een dekking niet altijd van de eerste keer lukt, en dan weet je dat dit een behoorlijk prijskaartje met zich meebrengt.

Time is money

Kittens grootbrengen is geen sinecure. Goede fokkers steken dan ook heel wat tijd en geld in het opvoeden van de kleintjes. Van dure warmtelampen en mandjes tot speelgoed en een zorgvuldig samengesteld kittenpakket voor de kopers. Verder nemen velen onder hen de eerste weken ook vakantie, speciaal om van het kleintje een goed gesocialiseerde kat te maken die niet mensenschuw is en snel bij je thuis zal aarden. (br.hln)

Bejaarden moeten in wel meer Nederlandse verpleeghuizen plas ophouden

Er zijn veel meer verpleeghuizen in Nederland waar bewoners niet naar het toilet kunnen als ze dat willen. Ze moeten hun plas een paar uur ophouden of krijgen een luier om, ook als ze niet incontinent zijn. Dat zeggen FNV Zorg en Patiëntenfederatie Nederland vandaag in het Algemeen Dagblad.

Woensdag werd bekend dat bewoners van verpleeghuis Grootenhoek in Hellevoetsluis (ten zuiden van Rotterdam) maar drie keer per dag naar de wc mogen. Onacceptabel, oordeelt staatssecretaris Martin van Rijn. Maar medewerkers zeggen dat ze geen andere keuze hebben: uit tijdgebrek helpen ze bewoners maar een paar keer per dag.

In een recente enquête van FNV Zorg geeft 73 procent van de zorgmedewerkers aan dat bewoners langer moeten wachten op hun toiletbezoek. Reden: de krappe zomerbezetting. "Het is belachelijk en mensonterend", zegt een woordvoerder van de Patiëntenfederatie Nederland. "Mogen plassen is een grondrecht, daar mag geen beperking op zitten. Maar helaas horen we het vaker."

"Als een bewoonster elk uur naar de wc moet, ook al is het maar een kort plasje, moet ik daarin schrappen", getuigt een rusthuismedewerkster in het AD. "Van bovenaf hoor ik: 'sorry, mevrouw krijgt anders te veel zorguren'." (br.hln)

 Deze dame wil in anderhalf jaar tijd alle landen ter wereld zien

Iedereen zijn hobby: de één haakt, de ander leest of gaat wekelijks naar de zumba. En Cassie De Pecol? Die bezoekt in haar vrije tijd zoveel mogelijk landen.

Haar doel is om de jongste vrouw te worden die door alle 196 landen ter wereld reist en zo het Guinness World Record te breken. De 26-jarige dame begon aan haar reis in juli 2015, op haar 25e verjaardag. Inmiddels heeft ze al 180 landen op de teller staan en heeft ze nog 45 te gaan om ook de laatste 16 landen een bezoekje te brengen.

"Ik heb altijd al de wens gehad om ooit alle landen in de wereld te bezoeken en meer te leren over verschillende culturen, woonomgevingen en religies," vertelde ze aan Daily Mail. Ondertussen gaf ze al 18.000 euro uit aan haar reis. En behoorlijk bedrag, maar vergeleken met de landen die ze al bezocht zijn het peanuts.

Met dank aan sponsors, haar populaire Instagrampagina en een documentaire die ze zelf maakte, lukt het haar om geen financiële kater aan de reis over te houden. (br.hln)

Haar wagen was verdwenen. Toen de auto plots weer opdook, vond ze daarin geld en deze brief

De wagen die op haar oprit stond in de Amerikaanse stad Portland (Oregon), was plots verdwenen. Voor een geschrokken Erin Hatzi was het een ordinaire diefstal maar uiteindelijk bleek het veel meer dan dat.

Erin Hatzi geloofde haar ogen niet toen haar rode Subari niet meer op haar oprit stond. Ze verwittigde de politie. In de hoop de dief snel op te sporen, plaatste ze op 25 oktober beelden van de bewakingscamera op Facebook. Daarop was te zien hoe een vrouw met het voertuig aan de haal ging.

Maar het zou niet lang duren vooraleer Hatzi antwoorden ging krijgen die de merkwaardige diefstal ontrafelden. Haar rode Subaru kwam op bijzondere wijze weer boven water.

De volgdende ochtend stond het voertuig immers weer voor haar deur met enkele extraatjes. Er lag geld en een excuusbriefje in.

De briefschrijfster bleek dezelfde rode auto te hebben en in de buurt te wonen. Zij had aan een vriendin gevraagd om de wagen op te pikken maar die vrouw had zich van auto vergist. Merkwaardig genoeg pasten de sleutels en kreeg ze hem makkelijk aan de praat. De briefschrijfster excuseerde zich uitvoerig voor het misverstand en liet 30 dollar (ongeveer 28 euro) achter voor de benzinekosten.

Na het bestuderen van de beelden van de bewakingscamera bleek het verhaal van de vrouw inderdaad te kloppen, bevestigde de politie van Portland. Ze was helemaal niet gehaast en gedroeg zich niet als een gewone autodief.

Wie rijdt met een oude Subaru Impreza kan dus maar beter uitkijken want de autosleutels van dergelijke oudere modellen blijken onderling inwisselbaar. Dit keer liep het gelukkig goed af. (br.hln)

Die dag dat mijn dochtertje (4) onbekende oude man aansprak in de supermarkt en zijn leven veranderde

De 4-jarige Norah Wood uit de Amerikaanse staat Georgia ging met haar mama naar de supermarkt om cupcakes te kopen voor haar verjaardag. Maar daar deed de kleuter veel meer dan dat. De kleine meid sprak de 82-jarige weduwnaar Dan Peterson aan en veranderde zijn leven voorgoed.

Het begon allemaal begin vorige maand met een kort gesprekje in de supermarkt. Norah riep: "Hey, oude meneer! Het is mijn verjaardag vandaag!" Mama Tara Wood wist eerst niet waar kruipen van schaamte omdat haar dochtertje de onbekende shopper oud had genoemd. Maar het gezicht van de man die op z'n eentje boodschappen deed, klaarde meteen helemaal op. "Hoe oud ben je geworden?", vroeg hij hartelijk.

Het kleine meisje wilde ook op de foto met de bejaarde man die ze na de leuke conversatie 'Mister Dan' noemde. Ze gaven mekaar nog een knuffel en dan scheidden hun wegen. Einde verhaal zou je denken. Maar dat was buiten die prachtige kronkel van het leven gerekend.

Mama Tara deelde het leuke voorval en de foto van haar dochtertje met Mister Dan op Facebook. Iemand uit haar kennissenkring herkende de man als Dan Peterson en schreef: "Dat is de eerste keer dat ik hem zie lachen sinds zijn vrouw is gestorven."

Peterson verloor zijn echtgenote in maart en gleed daarna weg in een depressie. Zes maanden later ontmoette hij Norah in de winkel en vond zijn glimlach terug. "Die dag liep ik rond vol zelfmedelijden", vertelde hij aan CNN. "Maar zij veranderde dat."

Via die kennis nam Tara contact op met Dan. Hij nodigde de moeder en haar dochtertje bij hem thuis uit. Het was bijzonder gezellig. Sindsdien is er een innige vriendschapsband ontstaan die niet meer stuk kan. "Norah heeft mij een diepere vorm van liefde laten zien", aldus Peterson. "Een vorm van liefde waarvan ik niet wist dat ze bestond." Voor hun ontmoeting hielden angstaanvallen hem 's nachts wakker. Nu slaapt hij als een roos.

"Doe moeite om mensen om te merken want de impact die je op hun leven kan hebben, is misschien gigantisch", besloot Tara.

Dat is de levensles die de schattige Norah ons heeft geleerd. (br.hln)

116-jarige onthult haar geheim voor een lang en gelukkig leven

Deze maand wordt de Italiaanse Emma Morano 117 jaar oud. Ze is de oudste mens ter wereld en de laatste nog levende persoon die in de negentiende eeuw geboren is. Maar wat is het geheim van haar lange leven?

In een exclusief interview aan AFP ter ere van haar nakende 117e verjaardag, doet Morano haar geheim uit de doeken. "Ik eet twee rauwe eieren per dag. En koekjes", klinkt het simpelweg. "Verder eet ik niet zoveel: ik heb namelijk geen tanden meer", lacht ze.

Dieet
Een dokter had Morano ooit verteld dat het eten van twee rauwe eieren zou helpen tegen bloedarmoede. Of dat echt zo is, weten we niet, maar feit is dat Morano op dat dieet erg oud geworden is.  

Single
De vrouw gelooft verder dat haar single status haar ook geholpen heeft om lang en gelukkig te leven. In de jaren dertig scheidde ze van haar toenmalige man en sindsdien is ze nooit meer hertrouwd. Het grootste nadeel van haar vergevorderde leeftijd lijkt Morano te vinden dat ze niet meer kan zingen: ze heeft nauwelijks nog een stem over. 

Op 29 november mag Emma Morano 117 kaarsjes uitblazen. (br.hln)

"Vader gaf me een ongelukkige jeugd, maar toch werd ik dankzij hem acteur"

Carry Goossens speelt decaan in 'Professor T.', gevangene in 'Cordon' en vanaf volgende maand grootmoeder in 'A Bomma!', een theaterproductie met Johny Voners. Als hij niét acteert, is Goossens bij zijn beesten en voelt hij zich een beetje een cowboy. De liefde voor dieren begon in zijn kindertijd, en die was niet gelukkig. Voor zijn acteerwerk graaft hij nog altijd in dat verleden. "Het is mijn archief."

Carry Goossens woont in het Oost-Vlaamse Wachtebeke, in een omgebouwde boerderij vlak naast de expresweg tussen Knokke en Antwerpen, dicht bij de Nederlandse grens. Hij kocht het in zijn glorietijd bij 'F.C. De Kampioenen', bijna twintig jaar geleden. De eigenaar kon het niet geloven - "Oscar van den teevee op mijn erf!" - en deed van pure alteratie meteen een stuk van de prijs. Op het erf van de brave boer wordt nu aan yoga gedaan - de vrouw van Goossens (Chris Bus, red.) geeft er les in haar eigen centrum - maar ook nog mest geruimd. Dat doet Goossens.

"Voor en na elke werkdag ben ik boer. Elke ochtend begint met het verzorgen van mijn paard, pony en drie geiten. Een uur en een kwart ben ik daarmee bezig: eten geven, stallen kuisen, knuffelen. Als ik vroeg weg moet, sta ik om halfzes op. En als ik thuiskom, is dat ook het eerste wat ik doe. Dan trek ik één van mijn overalls aan die ik in Amerika heb gekocht, draai ik een sigaretje, pak ik een pintje of een glas wijn en ga ik naar mijn beesten. Elke dag hetzelfde, altijd dezelfde handelingen - en toch verveelt het me nooit. Het is zelfs dat repetitieve dat me rustig maakt, denk ik. Zoals een mantra in yoga." (br.hln)

Een jaar lang zat deze kleine orang-oetan vastgeketend tussen twee huizen, op het beton. Soms mocht hij eruit om een gezin te entertainen

Het verhaal van de kleine orang-oetan Mingky is erg schrijnend. Toen hij als baby werd gevangengenomen bij een Indonesisch bos waar hij in alle vrijheid leefde, wachtte hem een leven van ketens en beton. Een jaar lang leefde hij in erbarmelijke omstandigheden en diende hij louter als entertainment. Nu is hij bevrijd en wacht hem opnieuw een leven in de vrije natuur, een leven waar hij recht op heeft.
 Zijn mama werd vermoedelijk gedood toen Mingky als hulpeloze baby gevat werd. De man die hem van zijn vrijheid beroofde, gaf hem daarna aan een vriend in een dorpje bij Blang Pidie op Sumatra.

En waar stopte die zijn nieuwe 'huisdier'? Aan ketens tussen twee gebouwen. In een nauwe gang van amper een meter breed, op harde beton, zonder enige bescherming tegen weer en wind, en met een pijnlijk zware ketting om zijn nekje.

Daar zat de kleine orang-oetan bijna een jaar lang. In de hitte, in de kou, in de regen, dag en nacht. In plaats van zich in de warme armen van zijn moeder te kunnen nestelen, knuffelde Mingky zichzelf in slaap.
Vermaakaapje

Af en toe werd Mingky losgemaakt. Dan moest hij opdraven om het gezin van zijn baasje te vermaken. "Hij vertelde ons dat hij het aapje had vastgeketend op zijn eigendom als entertainment voor zijn familie", vertelt Panut Hadisiswoyo, stichter van het Orangutan Information Centre verbouwereerd aan The Dodo.  

Daar bracht Mingky dus zijn jonge leventje door, terwijl dagelijks mensen voorbij hem liepen zonder ook maar iets voor hem te doen.

Gered

Maar daar kwam enkele weken geleden verandering in toen het Orangutan Information Center lucht kreeg van de situatie. Ze konden de onfortuinlijke Mingky gelukkig snel lokaliseren. Omdat het in Indonesië strikt verboden is om wilde dieren gevangen te houden, schakelde het centrum meteen de autoriteiten in.

Samen met de lokale politie en officieren van de dierenbescherming, kwamen ze ter plaatse om Mingky te redden. Het baasje besefte dat er niks opzat om zijn 'vermaakaapje' af te staan en liet Mingky weghalen.    

Vreemd genoeg wordt de eigenaar niet vervolgd. Omdat hij de politie verteld heeft dat hij de orang-oetan kreeg van een vriend gaat hij vrijuit, ondanks dat uit alles blijkt dat hij het aapje heel slecht behandeld heeft.
Doodsbang

Het arme beestje was zo bang tijdens zijn redding dat hij agressief werd en moest verdoofd worden. Gelukkig schrikte dat zijn redders niet af
 

Verzorging

Mingky werd naar een opvangcentrum voor orang-oetans gebracht en krijgt nu de allerbeste verzorging en training. Daarna zal hij opnieuw vrijgelaten worden in de natuur.

En zo loopt het toch nog allemaal goed af voor de arme Mingky.

Met uitsterven bedreigd

Hoewel zijn hartverscheurende verhaal bijna te ongelofelijk klinkt om waar te zijn, is hij slechts één van de vele slachtoffers van illegale dierenhandel. En ook zijn situatie is verre van uniek. Deze lente nog ontdekten redders van Wildlife Friends Foundation Thailand een aap die al bijna 25 jaar lang (!) tussen twee gebouwen in een sloppenwijk in Bangkok vastgeketend zat.

Sinds juli is de Borneose orang-oetan officieel 'ernstig bedreigd'. Dat is nog maar één trede lager dan de categorie 'uitgestorven in het wild'. (br.hln)

Steenrijke supermarktkoning schenkt zo maar even 75 miljoen aan zijn secretaresse

Veertig jaar trouwe dienst heeft zich goed laten uitbetalen. De 68-jarige Germana Chiodi was jarenlang de secretaresse van de steenrijke Italiaanse supermarkteigenaar Bernardo Capriotti, die eind september overleed. Nu is bekend geworden dat zij 75 miljoen euro van hem erft. Tot grote ontzetting van de familie van Caprotti, die veel minder krijgt.

Het hele imperium van de 90-jarige magnaat is ruim twee miljard dollar waard, wat hem een van de rijkste mannen van Italië maakt.

Capriotti begon zijn bedrijf in de jaren '50 met de Amerikaan Nelson Rockefeller, de kleinzoon van John Rockefeller die door velen ook wel wordt beschouwd als de de rijkste man aller tijden.

Inmiddels is zijn supermarkt Esselunga de derde supermarkt van Italië.

Tweede teleurstelling in familie wat betreft erfenis

De vijf kleinkinderen van Capriotti krijgen gezamenlijk ook 75 miljoen euro.

Tot 2005 zag hun erfenis er nog veel rooskleuriger uit. Hun grootvader was toen nog van plan om 92 procent van zijn vermogen aan zijn (klein)kinderen te schenken.

Maar in 2011 besloot hij dat terug te draaien. De familie probeerde de beslissing van opa nog aan te vechten bij de rechter, maar zonder resultaat. Op dit moment loopt er nog een zaak in hoger beroep. Dat nu bekend is geworden dat zijn secretaresse 75 miljoen euro erft, is de tweede teleurstelling in de familie wat betreft de erfenis van hun grootvader. 

De huidige vrouw van Capriotti en zijn drie kinderen (met twee van hen had hij een moeizame relatie) erven ieder een deel van de aandelen in onder meer de moedermaatschappij van het concern. Ook krijgen ze al het vastgoed en de kunstcollectie. Het is niet bekend of zij ook een geldbedrag krijgen.

Goede doelen

Germana Chiodi heeft in Italiaanse media te kennen gegeven dat zij de financiële steun die haar werkgever de afgelopen jaren aan goede doelen gaf, zal voortzetten. Ook zegt ze dat ze, indien de kinderen en kleinkinderen van Capriotti dat willen, haar functie binnen het bedrijf wil aanhouden. (br.hln)

Om hun te beluisteren klik op de foto en geniet

Chris Rea - Josephine

Klik op de foto om hem te beluisteren

Chris Rea (Middlesbrough (Engeland), 4 maart 1951) is een Britse zanger.

Chris Rea is met zijn krasse zangstem vooral bekend geworden met nummers als Fool (If you think it's over), Josephine en Driving home for Christmas, die nog altijd veel gedraaid worden op de radio.

Verder schreef hij een aantal nummers voor films, en een aantal van zijn bekendere nummers werden gebruikt als themamuziek. Hij speelde zelf in twee films, in 1985 in Willie and the Poor Boys en in 1999 in Parting Shots, waar hij tevens de muziek van deed. Hij schreef en produceerde de film La Passione, die in 1996 verscheen.

In 2005 heeft hij nog 11 nieuwe cd's uitgebracht (130 nummers), een dvd en een boek met schilderingen die hij gemaakt heeft tijdens zijn herstel van een ernstige ziekte rond het jaar 2000. Chris Rea heeft omstreeks 2005 bekend gemaakt dat hij stopt met touren. In 2006 deed hij zijn The Farewell Tour. Tijdens deze tour speelde hij oude klassiekers en nieuwe nummers.

Hoewel zijn gezondheid hem nog steeds parten speelt, maakt Rea in het najaar van 2007 zijn terugkeer naar het podium bekend. In het voorjaar van 2008 heeft hij met een nieuwe band, the Fabulous Hofner Blue Notes, een korte Europese tournee gedaan: "The Return of the Fabulous Hofner Blue Notes". De band speelt een mix van blues en instrumentale nummers, nieuwe songs en klassiekers. De muzikale invloeden gaan van de instrumentele platen uit de jaren 50 tot en met Miles Davis.

Kwart van Vlaamse holebi's deed al poging tot zelfdoding

Liefst een kwart van de Vlaamse holebi's en transgenders heeft al minstens één poging tot zelfdoding ondernomen. Dat blijkt uit onderzoek van de UGent en het Vlaams Expertisecentrum Suïcidepreventie (VLESP) dat De Morgen kon inkijken.

Uit een steekproef bij 656 holebi's en 248 transgenders blijkt dat 26,5 procent van de deelnemers uit de lgbt-gemeenschap al één of meerdere pogingen tot zelfdoding heeft ondernomen. Meer specifiek heeft 22 procent van de holebi's en 38,7 procent van de transgenders zich één of meerdere keren van het leven proberen te beroven.

Volgens het onderzoek zijn risicofactoren het in aanraking komen met homofoob en transfoob geweld, de reactie van ouders bij een coming-out en de bereidheid tot het zoeken van psychische hulp.

Preventieve acties
Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) laat weten dat er een specifieke aanpak komt voor de lgbt-gemeenschap en wil de verschillende organisaties oproepen om de komende maanden samen na te denken over preventieve acties. Gerichte campagnes zijn essentieel, vinden de onderzoekers van de UGent, maar er moet ook aandacht worden besteed aan een veilig klimaat voor holebi's tout court.

Bij de koepel van Vlaamse en Brusselse holebi- en transgenderverenigingen Çavaria juichen ze de aandacht toe, al blijven ze op hun hoede. "Intentieverklaringen zijn één ding, concrete plannen een ander." (br.hln)

Tesla maakt dakpannen van zonnepanelen

Tesla, de Amerikaanse fabrikant van elektrische wagens, heeft vrijdag zijn nieuw product voorgesteld: zonnepanelen als dakpannen, gemaakt uit kwartsglas. De nieuwigheid past in de strategie van diversificatie.

"De opwarming van de aarde is een serieuze crisis, en we moeten iets doen", verklaarde Tesla-topman Elon Musk bij de voorstelling van het zonnepaneeldak. "Zonnepanelen moeten mooier en aantrekkelijker gemaakt worden, net als elektrische wagens". Musk wees erop dat de eerste elektrische auto's op een golfkarretje leken, terwijl heel wat Tesla's nu gekocht worden door de elite in Hollywood en Silicon Valley. "Hetzelfde moet gebeuren met zonnepanelen".

Het nieuwe product, dat samen met SolarCity werd gemaakt, ziet er in elk geval aantrekkelijk uit. De zonnepanelen zijn volledig geïntegreerd in de dakstructuur en dus amper zichtbaar.

Waar deze panelen zullen gebouwd worden, is nog niet bevestigd. Waarschijnlijk wordt het de fabriek van SolarCity in Buffalo, in de staat New York. Ook over de prijs bestaat nog onduidelijkheid.

De eerste panelen zouden al in de loop van volgend beschikbaar worden. Tesla mikt op een marktaandeel van zo'n 5 procent.

Musk stelde vrijdag ook een nieuwe versie van de Powerwall-batterij voor, waarmee zonne-energie in huis kan opgeslagen worden. (br.hln)

Kunstwerk Arne Quinze op zeedijk krijgt nieuwe laag verf

Het kunstwerk Rock Strangers van Arne Quinze, op de zeedijk in Oostende, krijgt in het voorjaar van 2017 een nieuwe verflaag. Het is nog niet duidelijk welke kleur.

De rode blokken hebben al een tijdje last van roest en ook de kleur is niet meer wat het moet zijn. Nu blijkt dat dit vooral te maken heeft met de fluobestanddelen in de verf die niet bestand zijn tegen UV-licht. Er werd nu een oplossing uitgewerkt samen met Multitech, een dochterbedrijf van de Oostendse haven dat instaat voor het onderhoud van de boeien op zee. De blokken zullen in het voorjaar van 2017 in stellingen gestoken worden om ze eerst te zandstralen. Daarna krijgen de blokken een nieuwe laag verf. Er is nog niet beslist in welke kleur. De stad denkt aan Ferrari-rood, maar moet nog goedkeuring krijgen van Arne Quinze. (br.hln)

Pieter Aspe na dood van zijn Bernadette: "Zonder haar gaat er even helemaal niks"

Zondagavond opent de 80ste Boekenbeurs de deuren. Voor het eerst in 22 jaar zal Pieter Aspe (63) daar niet gaan signeren. Deze zomer verloor de bestsellerauteur zijn vrouw Bernadette (53) aan longkanker. "Zonder haar gaat het niet. Zonder haar gaat nu efkes helemaal niks", vertelt hij.

Amper twee maanden zaten er tussen de diagnose en het afscheid. Hoe overleeft iemand die net geamputeerd is van zijn andere helft? Het is onkies om het te vragen, haast, het gebeurde nog zo recent. Maar in één regel - niet eens vetgedrukt, terwijl met hem anders zeer groot wordt uitgepakt - van een mailtje van de uitgeverij met richtlijnen over de 80ste Boekenbeurs stond dan toch, heel kleintjes, zijn naam. "Ik ga zondagavond, bij de vooropening, heel kort. En maandag, van twaalf tot één, voor de uitreiking van de tweede Aspe-award. Dat was een oude afspraak. Ik moet toch mijn eigen award uitreiken? En ik kan niet blijven vluchten. Ik kijk er niet naar uit, al die vragen die mensen gaan stellen. Ik ga ze niet kunnen beantwoorden. Wat kan ik zeggen? Dat ze er niet meer is?"

Dat ze er niet meer is. Bernadette. Zijn schaduw. Zijn tweede ik. Op de Boekenbeurs, hun jaarlijkse hoogmis, uren en uren geduldig naast hem wachten tot de laatste van het leger Aspe-fans was bediend - want de langste rijen, die waren toch nog altijd voor hem. En voor Bernadette, zo leek het haast. Op elke receptie, op elk feestje, bij elk interview: ze was erbij. Al veertien jaar. Al 28 Van Ins lang, a rato van twee per jaar. Lachend. Aanwezig en discreet tegelijk. Hartelijk. Lief. En zichtbaar verliefd. Zij op hem, hij op haar. Ook op onbewaakte momenten. Ze haakten altijd in elkaar. "Wat moet ik daar verder gaan doen zonder haar?" (schudt het hoofd)

Er is ook geen nieuw boek. "De 39ste Van In was half klaar toen het gebeurde. 'Exit' - stomme titel, dat had eens moeten verschijnen zo, tsss. De uitgave is verdaagd. Ik ga dus niet signeren. Ik ga enkel mijn kop laten zien, omdat ik moet van mezelf. We hebben, hadden, een appartement in Antwerpen, waar we regelmatig verbleven. Bernadette is in Antwerpen opgegroeid (ze was de dochter van de directeur van brouwerij De Koninck, van de bollekes, red.) Ze kwam er graag terug. Het was telkens als op vakantie gaan. Maar ik ga daar niet slapen zondag. Ik ga op hotel. Het appartement ga ik verkopen. Het is te emotioneel. Hier in Blankenberge is het ook te emotioneel. Maar ik moet érgens wonen."

Aspe vertelt honderduit over zijn leven met Bernadette. Over de fatale diagnose van de erg agressieve kanker, over hun laatste zomerweken samen. Over hoe gelukkig het onafscheidelijke duo daarvoor was, over zijn (schrijvers)toekomst. (br.hln)

Fascinerend: graftombe van Jezus voor het eerst blootgelegd

Wetenschappers vallen van de ene verbazing in de andere. Ze zijn er namelijk in geslaagd de graftombe bloot te leggen waarvan aangenomen wordt dat het de plek is waar Jezus Christus na zijn kruisiging in opgebaard werd. Het Heilige Graf zou sinds 1555 nooit meer geopend zijn.

Volgens het bijbelverhaal zou het lichaam van Jezus Christus na de kruisiging op een marmeren steen gelegd zijn in een grot. Die graftombe, uitgehouwen in de rotsen, bevindt zich in de Heilige Grafkerk in het ommuurde deel van Jeruzalem. Nog volgens het verhaal zou Jezus zijn opgestaan uit de dood - de vrouwen die zijn lichaam drie dagen later kwamen balsemen, troffen echter niets meer aan.

Het graf en de plaat die het afdekt, worden momenteel volledig opgeknapt door een team specialisten verbonden aan de technische universiteit van Athene, Griekenland. Deze week hebben ze voor het eerst in eeuwen (een deel van) de graftombe kunnen blootleggen. Wat ze aantroffen, was ook voor hen verrassend.

"Toen we de marmeren deksteen weghaalden, schrokken we van de hoeveelheid vulsel die onder de steen te vinden was", vertelt een van de archeologen, Frederik Hiebert, aan National Geographic, partner van de restauratiewerken. Na het wegschrapen van dat vulsel kwam een nieuwe marmeren plaat tevoorschijn die allicht dateert uit de 12de eeuw. "We moeten nog heel veel (onderzoeks)werk verrichten, maar we hopen de originele rots te vinden waar het lichaam van Christus, volgens de overlevering dan toch, op zou zijn gelegd", vervolgt Hiebert.  

Van de oorspronkelijke grotstructuur zou trouwens nog ontzettend veel bewaard zijn gebleven. Zo kwamen de wetenschappers onder meer platen uit de 19de eeuw tegen die de grot afschermen, maar ook uit de 15de en zelfs 12de eeuw.

Vier miljoen euro
De restauratie, die alles bij elkaar bijna meer dan 4 miljoen euro kost, is uitzonderlijk, want het Griekse team - zo'n vijftig archeologen - zou het eerste team ter wereld zijn dat het christelijke graf daadwerkelijk opent. Ze krijgen zestig uur de tijd om de tombe volledig uit te graven.

De restauratiewerken vinden trouwens vooral 's nachts plaats zodat pelgrims overdag nog de tijd hebben deze heilige plaats te komen bezoeken. (br.hln)

Deze stijl van handtassen is bijna uitgestorven

Steeds minder mensen kopen een handtas met een zichtbaar logo erop. Dat blijkt uit een recente studie van onderzoeksbureau NPD Group die werd gepubliceerd in Forbes Magazine. Subtiele designs blijken veel meer in trek te zijn: hoe minder schreeuwerig, hoe beter volgens de consument.

Maar liefst een derde van de handtassen die vorig jaar over de toonbank gingen in Amerika waren tassen zonder een logo op. Volgens Forbes gaat dit om het hoogste percentage ooit. Zo'n 81% van de millennials vinden dat een logo niet of amper zichtbaar moet zijn. Het magazine concludeert dan ook dat de tassen  met logo op hun retour zijn.

"Consumenten vinden hun imago steeds minder belangrijk, terwijl individualiteit alleen maar belangrijker wordt, zeker bij de jongere generatie", vertelt Marshal Cohen, analist bij The NPD Group. "Het cachet van designerlogo's blijft voor velen natuurlijk nog relevant, maar de tijden veranderen. Meer en meer mensen willen hun eigen stijl vinden die ook echt bij hun persoonlijkheid past. Bij een bepaalde groep mensen horen die dezelfde kleren als jou dragen, is minder in trek". (br.hln)

Wim Opbrouck verfilmt 'Het hout' van Jeroen Brouwers

'Het hout' van de Nederlandse auteur Jeroen Brouwers, over de misstanden in de Rooms-Katholieke Kerk, wordt verfilmd. Volgens de uitgever van het boek, Atlas, heeft productiehuis Koud in Alaska de rechten van het boek gekocht. Koud in Alaska is het productiehuis van Wim Opbrouck, die ook een aantal jaren artistiek leider was van NT Gent

Het verhaal gaat over een door kloosterlingen geleid jongenskosct in de jaren vijftig. Er gebeurt van alles wat niet door de beugel kan, maar waarover wordt gezwegen.

"Ook de verfilming moet net als de roman een beklemmende mokerslag zijn die de kijker confronteert met de onderdrukking en het huiveringwekkend seksueel misbruik binnen de kerk. Maar net als de roman zal de verfilming ook meer zijn dan een aanklacht alleen", zegt Wim Opbrouck.

Met 'Het hout' won Jeroen Brouwers de ECI Literatuur Prijs 2015. (br.hln)

Hoe groot is jouw slaaptekort?

Wrijf jij ook nog de slaap uit je ogen terwijl je al op je toetsenbord aan het tokkelen bent? Dan is de kans groot dat je de afgelopen nacht(en) niet al te best geslapen hebt. En wie weinig slaapt, heeft ook meer moeite om te functioneren. Benieuwd hoe erg het met jou gesteld is? Deze test vertelt het je, en alles wat je nodig hebt is een theelepeltje.

De test werd ontworpen door fysioloog en slaapexpert Nathaniel Kleitman van de universiteit van Chicago, en wordt de Sleep Onset Latency Test genoemd.

Wat houdt het in? Ga in de vroege namiddag in een donkere slaapkamer op bed liggen, waarbij je een lepel stevig vasthoudt in een hand die losjes over de rand van het bed bengelt. Zorg dat er ook een metalen schotel recht onder je hand staat. Vervolgens sluit je de ogen.

Het idee erachter is dat, wanneer je in slaap valt, de lepel naar beneden valt en een kletterend geluid maakt op de schaal, waardoor je weer wakker wordt. Kijk op je horloge: hoeveel tijd is er verlopen? Volgens professor Kleitman spreken we van een ernstig slaaptekort wanneer er slechts vijf minuten voorbij zijn. Viel je in slaap na 10 minuten? Dan is er ook werk aan de winkel. Duurde het langer dan een kwartier? Dan is er absoluut geen vuiltje aan de lucht. (br.hln)