Lianne Morgan kan niet meer praten, maar wel zingen

Het scheelde geen haar of ze zat in de Spice Girls, de inmiddels 41-jarige Welshe zangeres Lianne Morgan. Ze zingt nog altijd, geeft zelfs zanglessen, maar praten lukt haast niet meer. Lianne lijdt aan spasmodische dysfonie, een weinig voorkomende neurologische aandoening die de stembanden verlamt wanneer de hersenen het bevel geven te praten.

"Nu werkt mijn stem met horten en stoten, ik weet nooit wanneer ze volledig uitvalt. Daardoor is een telefoongesprek voeren een regelrechte nachtmerrie. Mijn mond beweegt, maar er komt geen geluid uit. Ik weet niet of er kans op genezing is".

Lianne deed op haar 23ste auditie voor The Spice Girls. Haar zangtalent viel niet te betwisten maar op het allerlaatste moment werd haar plaats ingenomen door Emma Bunton "omdat ik er te oud uitzag".

Maar muziek bleef haar grote passie. Momenteel werkt ze als zanglerares voor kinderen met een handicap, ze plant de release van haar eerste album.

Vier jaar geleden merkte de moeder van twee de eerste tekenen van spasmodische dysfonie, waardoor haar praatstem slechts een rauw gekwaak is maar haar wonderwel toelaat te zingen. Vlak voor Kerstmis vorig jaar kreeg ze de diagnose te horen.

"Toen het begon, beleefde ik een traumatische periode. Ik moest mijn zieke vader verzorgen. Mijn huisarts dacht dat mijn stemverlies aan stress te wijten was. De  neus-keel-oorspecialist die ik consulteerde, dacht dat het een neveneffect was van de operatie aan mijn galblaas. De hele tijd werd mijn stem zwakker en zwakker. Ik weet niet of het ooit nog betert, ik ben al blij dat ik er geen last van heb als ik zing".

De aandoening, die vaak door een virus wordt veroorzaakt, zorgt voor spasmen aan de stembanden en het strottenhoofd wanneer die van de hersenen het bevel krijgen te praten.

In wezen controleren we zelf onze stem: wanneer we praten, stuurt ons brein signalen naar de zenuwen in onze stembanden, mond en longen. Die neurologische kanalen treden niet in werking wanneer we geluiden produceren die met emoties te maken hebben, zoals lachen van plezier of schreeuwen van angst. Dat gebeurt wanneer Lianne zingt, want zingen heeft een sterk emotionele component. Stotteraars hebben een gelijkaardig probleem: Arno kan moeilijk praten zonder stotteren, wanneer hij zingt is daar niets van te merken.