Warren Zevon - Werewolves Of London
Klik op de foto om hem te beluisteren
Warren William Zevon (Chicago, 24 januari
1947 Los Angeles, 7 september 2003) was één van de meest scherpzinnige
en wild-satirische liedjesschrijvers uit zijn tijd. Hij was een zanger
die de zelfspot niet schuwde en iedere vorm van sentimentaliteit afwees.
Hij werd bekend met de liedjes Carmelita, Poor, Poor Pitiful Me, Hasten
Down The Wind, Mohammed's Radio, maar vooral met de hit Werewolves of
London.
Hij werd geboren in Chicago als kind van een mormoonse
moeder en vader die van joods-Russische komaf was. Omdat zijn vader een
beroepsgokker was moest het gezin regelmatig verhuizen.
Zevon
leerde in zijn jeugd piano spelen waarbij hij zich toelegde op klassieke
muziek van onder meer Stravinski, van wie hij ook lessen heeft gehad in
compositie en arrangement, en halverwege de jaren zestig werd hij sterk
beïnvloed door de rock 'n' roll.
Zijn eerste opnames kwamen er
als helft van het folk-duo Lyme & Cybelle. Daarna schreef hij
liedjes voor The Turtles en hij debuteerde in 1969 met de LP Wanted Dead
Or Alive. De plaat flopte echter.
Dankzij wat sessiewerk en het
maken van reclamejingles kon hij nog net in zijn levensonderhoud
voorzien. Vlak voordat de Everly Brothers uit elkaar gingen deed hij er
nog dienst als pianist, totdat zijn vriend Jackson Browne voor hem een
platencontract wist te bemachtigen.
Eerst verscheen in 1976 een
titelloze plaat en daarna de bestseller "Excitable Boy". Het van dit
album afkomstige "Werewolves of London" werd een grote hit. Op dat
nummer vervulde Mick Fleetwood en John McVie een gastrol. In totaal
bracht hij in drie decennia zo'n zestien langspelers uit.
Lange
tijd was Warren Zevon een zware drinker en leed bovendien aan
Hypochondrie. Toen hij vernam dat hij aan een ongeneeslijke vorm van
asbest gerelateerde longkanker leed werkte hij de laatste maanden van
zijn leven aan zijn muzikaal testament: de cd "The Wind".
|