Ida Boonen heeft een duidelijk levensmotto, zegt ze: "Wie niet steelt of erft, zal werken tot hij sterft." Al bijna 65 jaar verkoopt ze dameskleding in de Stationsstraat in het Noord-Limburgse Neerpelt. Een tijd geleden verkocht ze haar winkelpand aan een projectontwikkelaar en sindsdien houdt ze uitverkoop. Maar hoe dichter ze bij haar pensionering kwam, hoe harder Ida begon te twijfelen. En dus ging ze op zoek naar een ander pand om een nieuwe winkel te openen. Ze vond een perfecte ruimte op nauwelijks 100 meter van haar huidige zaak. "Volgende maand hoop ik de nieuwe boetiek te openen", zegt Ida. "Ik voel me veel te goed om te stoppen. Ik speel drie keer per week bridge, mijn geheugen is tiptop in orde. En fysiek kan ik het ook allemaal nog goed aan. Mijn leeftijdsgenoten zijn allemaal al dood of zitten in het rusthuis. Maar ik word niet oud doordat ik elke dag jonge mensen zie."

Met 'jonge mensen' bedoelt Ida haar cliënteel, stuk voor stuk vrouwen op respectabele leeftijd. "Ja, dat is eigenlijk wel waar", lacht ze. "De kledij die ik verkoop is klassiek en niet onderhevig aan mode. Mijn klanten zijn niet de jongste vrouwen hier in het dorp. Maar zelfs hun monden vallen open als ze beseffen dat ik hier al in de winkel stond toen zij nog naar school gingen."

Ida en haar man begonnen in 1949 met een stapeltje nieuwe kleren die Ida van haar ouders kreeg. "Zij hadden een kledingwinkel in Hamont-Achel, Boonen Textiel. Daarvan heb ik Botex afgeleid. In april zal mijn winkel 65 jaar bestaan, maar dat zullen we dus in een gloednieuw pand vieren."

In mei wordt Ida 90 jaar. Haar kinderen hadden liever gehad dat ze op die gezegende leeftijd niet meer dagelijks in haar winkel zou staan. "Ze zijn niet enthousiast over mijn plannen", zegt Ida. "'Wie doet dat nog op zijn negentigste?', vroegen ze. Ik had gehoopt dat mijn zoon of één van mijn vier dochters de zaak zou overnemen, maar ik denk dat ze tijdens hun jeugd gezien hebben hoe moeilijk de verkoop is. Ik ga binnenkort wel op zoek naar een jonge juffrouw die Botex na mij wil voortzetten."

Ida is niet van plan haar nieuwe boetiek te vullen met de niet-verkochte restjes van de vorige. "Vorige week ben ik nog in Brussel geweest om vijftig jassen te bestellen voor volgende winter. Normaal rij ik altijd zelf op een rustige zondag, maar deze keer heb ik een taxi gebeld. Om vijf uur 's morgens stond ik al klaar om te vertrekken. Het zijn allemaal mantels van Duitse topkwaliteit en de beste lamswol. 'Daar moogt ge gerust 350 euro voor vragen, mevrouwke', zei de verkoper. In Hasselt misschien, maar dat durf ik hier in Neerpelt toch niet hoor (lacht)."

Momenteel is 15% van de zelfstandigen 60 jaar of ouder, tien jaar geleden was dat nog maar 10%. "Over hoeveel 80-plussers daar nog bij zijn, hebben we geen gegevens", zegt Luc Ardies van Unizo. "Je hoort wel eens spreken over een 80'er die nog steeds achter de tapkraan van zijn café staat. Maar iemand die op die leeftijd nog een nieuwe zaak opent, is hoogst uitzonderlijk. Als deze vrouw het fysiek aankan, denk ik dat haar winkel een succes kan worden. Veel oudere vrouwen vinden hun gading niet meer in de meeste boetieks, want die mikken op een almaar jonger publiek. Marketingtechnisch lijkt een kledingwinkel voor mensen op leeftijd een veelbelovende niche." (br.hln)