Hotel mama leverde mij 4.500 euro op, maar het was een emotionele rollercoaster
Rijk worden zonder er hard voor te moeten werken, het klinkt ons als muziek in de oren. John Romain, directeur van Immotheker, omschrijft in zijn boek Rentenier Je Rijk hoe je geld kunt verdienen zonder er hard voor te moeten zwoegen. Eén van zijn tips: blijf tot je zelf een huis koopt bij je ouders wonen. Zo zou je makkelijk een spaarpot van 90.000 à 125.000 euro kunnen aanleggen. Redactrices Ellen en Sophie bespaarden ook op huur door weer bij hun ouders in te trekken, maar kwamen hierbij toch wat obstakels tegen.
Wie niets moet afgeven aan mama papa voor kost en inwoon, zal het rijkste worden door weer bij de ouders in te trekken. Op deze manier kunnen twintigers namelijk tot 1.035 euro per maand besparen. Maar ook wie wat huur betaalt om in het ouderlijke huis te wonen, is nog steeds 751 euro beter af. Romain heeft berekend dat wie van zijn 25ste tot zijn 35ste intrek neemt in Hotel mama een startbudget heeft van 90.000 à 125.000 euro voor de aankoop van een eigen huis.
Een onderzoek door de organisatie Eurofound heeft aangetoond dat door de economische crisis ook steeds meer jongeren in Europa de raad van John Romain opvolgen. De cijfers hebben aangetoond dat in de periode 2007-2011 het aantal gasten in Hotel mama is gestegen van 44 tot 48 procent, in heel Europa gaat het dus om 3,67 miljoen mensen. Zowel in de leeftijdscategorie van 18- tot 24-jarigen als in die van de 24- tot 29-jarigen gaan de cijfers omhoog.
Hoewel mannen vaker langer thuis blijven wonen, zijn er op de redactie twee vrouwen die hebben besloten beroep te doen op hotel mama om zo geld te besparen op huur en dat geld in een eigen stekje te investeren. Dat dat na jaren op kot te hebben gezeten en alleen te hebben gewoond niet zo evident is, verklaren Ellen en Sophie.
Hotel Mama leverde Ellen 4.500 euro op
"Ik was 26 jaar toen ik voor het eerst weer thuis ging wonen, ik had een snel alternatief nodig omdat ik na een relatiebreuk plots geen dak meer boven mijn hoofd had. Voor ik in mijn nieuw huurhuis kon trekken, had ik gedurende drie maanden een verblijfplaats nodig. Ik was vooral dankbaar dat ik zo snel ergens terecht kon. En mijn moeder was blij dat ze weer iemand kon betuttelen. Toch bleek het voor iedereen weer aanpassen te zijn. Ik had het met mijn gigantisch ochtendhumeur weer moeilijk met de vele vragen meteen na het ontwaken. Wanneer ben je thuis vanavond, heb je een drukke werkdag voor de boeg? Dat was voldoende om mij weer in een mopperende tiener te veranderen. Wat ook voor mijn ouders geen cadeau was. Hoewel ik ook wel kon genieten van mijn luilekkerleventje, ik hoefde geen cent af te geven en kreeg mijn lievelingsgerechten voorgeschoteld, vertrok ik na drie maanden opgelucht weer.
Tot ik 1,5 jaar later bij de aankoop van mijn eigen appartement weer bij mijn ouders moest gaan aankloppen, om huur te besparen en meer tijd te hebben om te kunnen verbouwen. Toen vertoefde ik voor ongeveer 9 maanden onder mama's vleugels. De extra stress en druk door de verbouwingen maakte van mijn tweede verblijf een emotionele rollercoaster met verschillende huilbuien en frustratie tot gevolg.
Ik zie mijn ouders doodgraag, maar het contact verloopt toch een beetje vlotter als ik niet elke dag hoef te antwoorden op een spervuur aan vragen over hoe mijn dag is geweest en wat ik heb gegeten. En hoe leuk het ook is dat je moeder je op je wenken bedient, voelde ik me schuldig omdat ik haar harde labeur naar binnen schrokte omdat ik ergens moest zijn. Soms werd de druk en de verantwoording die ik moest afleggen me toch te veel. Tel daarbij nog eens een schuldgevoel omdat ik mijn ouders tot last was en je begrijpt dat ik een tijdbom van opgekropte frustraties was.
Omdat ik dankzij Hotel Mama toch zeker 4.500 euro heb kunnen sparen, ben ik heel blij dat ik zo goed ben opgevangen door mijn mama en mijn papa, sinds mijn verhuis nu twee jaar geleden is onze relatie is nu toch iets beter en harmonieuzer."
Redactrice Sophie spaarde zo 3.000 euro uit
"Na vijf jaar op kot en één jaar samenwonen besloten mijn vriend een appartement te kopen. Een leuk plan in theorie, maar in praktijk kwam dat neer op een halfjaar overbruggen in Hotel Mama. Eerlijk is eerlijk, weer thuis gaan wonen heeft tal van voordelen. De was en de plas worden gedaan, je hoeft niet meer zelf te koken (halleluja) en je hebt ruimte om meer te sparen. We hebben afgesproken wel een klein bedrag te geven voor kost en inwoon, maar aan huur en vaste kosten waren we veel meer kwijt geweest. Dat betekent dat we op het einde van de rit 3.000 euro extra zullen hebben om in ons apaprtement te investeren."
"Maar het is ook niet evident, zeker niet als je eigenlijk al enkele jaren op jezelf woont. De grootste moeilijkheid voor mij was wonderwel niet mijn kamer die veel te klein was voor ons beide (lees: de rommel van mijn vriend), maar wel het aanpassen aan het leven van mijn ouders. Als je al zes jaar lang gewend bent om je eigen huishouden te runnen, late uren te kloppen, te eten en uit te gaan wanneer het je uitkomt, is het een hele aanpassing wanneer er plots weer alles samen gedaan moet worden. En dat heeft al vaker tot frustraties geleid. Ondertussen hebben we een minutieus uitgedacht weekschema waarin tot in de puntjes beschreven staat wie wanneer thuis is, mee eet en welke taakjes heeft, en dat werkt. Maar stiekem kijk ik er toch naar uit om binnen enkele maanden weer helemaal mijn eigen ding te kunnen doen. (br.hln)
|
