Waarom muggen niet iedereen steken
Wie vaak het bed deelt, heeft het wel al meegemaakt: er zoemt een
mug door de slaapkamer en die landt keer op keer bij een van de slapers
en laat de andere met rust. Dat een mug, net als andere stekende
insecten, een doelwit kiest via de geur, wisten we al. Nu onthult de
Sunday Times hoe die ongenode gast dat doet: een vaak gestoken mens
zweet gewoon meer of heeft in dat zweet een hogere concentratie aan
chemische stoffen.
Volgens professor John Carlson, moleculair bioloog aan de Amerikaanse
universiteit van Yale, is een groot deel van het reuksysteem van
muskieten namelijk speciaal ontworpen om menselijke doelwitten te
ruiken.
Chemicaliën in zweet
Van
de 72 geurontvangers waarmee zo'n beest is uitgerust, zijn er 27
bedoeld om de chemicaliën op te sporen die in ons zweet zitten. De
ploeg van Carlson hoopt met deze analyse de basis te kunnen leggen voor
het ontwikkelen van nieuwe manieren om de muggen weg te houden of te
vangen.
Malaria
En dat heeft natuurlijk
veel belangrijkere gevolgen dan onze slapeloze nacht en ons jeukend
plekje. Muggen verspreiden immers ook een van de kwalijkste ziektes ter
wereld, malaria. Die ziekte treft in tropische streken honderden
miljoenen mensen met jaarlijks zo'n drie miljoen slachtoffers - vooral
jonge kinderen in zwart-Afrika - tot gevolg. In de woorden van
professor Carlson: "De wereld heeft grote behoefte aan doeltreffende,
goedkope en milieuvriendelijke middelen om muggen onder controle te
krijgen".
|
