The Stranglers - Golden Brown
Klik op de foto om hun te beluisteren
The Stranglers is een Britse rockgroep, ontstaan in het midden van de jaren zeventig in Guildford. Aanvankelijk noemden zij zich The Guildford Stranglers.
Hugh Cornwell (zang, gitaar) was biologieleraar, Jet Black (drums) had een ijs- en wijndistributiebedrijf, Jean-Jacques Burnel (zang, bas) was karateka en motorenfanaat en Dave Greenfield, de opvolger van Hans Warmling, (toetsen) was al jaren semiprofessioneel muzikant.
De sound van dit viertal had zijn roots in de pubrock en de Amerikaanse rock van eind jaren zestig. Door de power van de punkbeweging aan hun geluid toe te voegen raakte hun carrière in een stroomversnelling, en in 1977 speelden ze in bijna elke Engelse zaal en braken ze ook internationaal door met de albums Rattus Norvegicus en No More Heroes. Ook het titelnummer van No More Heroes werd een internationale hit en de groep plaatste zich in het rijtje groten der rock.
In de daaropvolgende jaren werd er door The Stranglers meer en meer geëxperimenteerd, met wisselend succes. Vooral The Raven en The Meninblack konden vooral critici behagen maar het grote publiek niet. Pas in 1982 had de groep weer een hit met het sfeervolle Golden Brown, een nummer in de exotische 13/8 maatsoort waarvan de obscure tekst over heroïnegebruik handelt. Ook nummers als Skin Deep (1985) en Always the Sun (1987) wisten het grote publiek te boeien.
Toen Hugh Cornwell de band in 1990 verliet om zich meer op acteren te richten werd hij vervangen door John Ellis op gitaar en Paul Roberts als zanger. In de nieuwe bezettiing werd een tiental jaren de wereld rond getourd en werden albums als Written in Red en Coup de Grace uitgebracht, echter met minimaal succes.
Pas in 2004 wisten The Stranglers (nu met Baz Warne in plaats van John Ellis) weer de aandacht te trekken met het album Norfolk Coast.
In juni 2006 verliet Roberts de band om zich op zijn project Soulsec te richten. De overige vier kondigden aan in september hun album Suite XIV uit te brengen. Burnel en Warne namen samen de zang voor hun rekening.
|
