Op een onchristelijk uur( 4 o'clock) worden we naar de luchthaven van Darwin gebracht voor onze vlucht naar Cairns.
De morgenstond heeft goud in de mond.................
We vliegen van het subtropische Darwin in het topje van Australië naar het Noord Oostelijke Cairns.
Het is er ook zeer warm, zelfs op dit vroege uur maar de hitte is draagbaar, het is hier niet zo vochtig en er is lucht, dat voel je dadelijk.
Een gloednieuwe autocar staat ons op te wachten.

Ontbijt hebben we dubbel gehad, de ontbijtbox die we meekregen uit hotel in Darwin en dan nog eens ontbijt in vliegtuig.

We rijden niet dadelijk naar het hotel maar gaan eerst t'een en t'ander bekijken zoals Bengi springen.  We komen net op tijd om een moedige dame te zien springen.
De eerste sprong kost 135 AUD en de tweede maar 35 AUD, t'shirt krijg je cadeau.  Geen liefhebbers uit onze groep, dus rijden we maar verder.  Veel plantages van suikkerriet onderweg en een schitterende rit over the great scenic Highway.
In Palm Cove gaan we middagmaal gebruiken.
Schitterende badplaats voor gepensioneerde Aussies hier, een bounty strand met palmbomen en waarschuwingsborden voor de krododillen, de gevreesde Salties, de zoutwaterkrokodillen.
We maken een reddingsoefening van de Rescue Life Gard mee, knappe heren en dames in strakzittende suits, plezant om door gered te worden als je het mij vraagt.  We wandelen  langs de promenade en daarvan hebben we behoorlijk honger gekregen.  Ook al omdat we vanmorgen aangewezen waren op maaltijd in vliegtuig en niet gebruikelijke ontbijtbuffet gelijk we gewoon zijn op de hele reis.  We zijn rotverwend.  Tijd dus voor njam njam.
En wat voor maaltijd , prima was het in dat beach restaurant.  We zaten buiten met zicht op de oceaan.  Het voorgerecht was zo copieus dat we dachten dat het een hoofdgerecht was, superverse calamares zo uit de oceaan.    Dan het hoofdgerecht, de meesten kozen voor vis, we zitten toch aan de kust hier.
De Barramundi, een plaatselijke vissoort was super,  zelden zo lekkere vis gegeten.  Kwam daarna nog versgedraaid vanille  ijs met aardbeien, we kunnen er weer effe tegen.

Als toetje kwam de bazin ons vertellen dat ze nooit zo een toffe groep over haar vloer kreeg, tja wat wil je he, de blauwe vogeltjes zoals ze ons overal noemen bestond uit sympathieke bereisde mensen, die allemaal enorm genieten van deze prachtige reis.

Tijd om verder te rijden dan naar Port Douglas, een knappe plek waar we helaas maar half uurtje vrij kregen om terraske te doen.  Een heerlijke cappucino met weer dat gekke systeem van bestellen.  Je gaat eerst binnen bestellen en krijgt dan een stok met daaraan een kaartje met nummer op mee.  De bediening brengt dan alles na lang wachten.  No worries, ze zijn zo op hun gemak de Aussies en gelijk hebben ze.

Verder dan langs de prachtige kust met veel verlaten stranden naar Cairns, een moderne stad en belangrijkste uitvalsbasis naar het Great Barrier Reaf.

Ons hotel ligt net aan einde van de promenade.
Bay Village Tropical Resort bestaat uit ruime kamers die rond het zwembad gelegen zijn.
Aangename verrassing als we onze kamer ontdekken, een heus appartement met woonkamer en aparte slaapkamer en grote badkamer.  Bloedheet is het binnen maar we creeëren snel een ideale temperatuur door de airco in de woonkamer op te zetten en in de slaapkamer de plafondventilator zijn werk te laten doen.
Bovendien is er overal een stenen vloer , ik haat vast tapijt in hotels, dat is erg onhygienisch.
De vensters kunnen overal open, nog een niet te versmaden voordeel.
De douche is zeer ruim,  ideaal om de was te doen. Hupsakee met de vuile was zelf de douche in en de klus is zo geklaard, met de Whipp Express in de aanslag.  Spoelen gaat snel onder stromend water en manlief is de droogkast van dienst.  Haha alles gewoon uitpersen tussen 2 badhanddoeken en morgenvroeg is alles droog.
In alle hotels zijn er trouwens wasmachines ter beschikking van de gasten en in iedere kamer is er een strijkplank en strijkijzer.

We maken een avondwandeling langs de houten promenade en hebben eerlijk gezegd weinig honger na die copieuze maaltijd van deze middag, dus houden we het bij terraske doen met weer overheerlijke cappucino.  Het moet gezegd de Aussies kennen,er wat van.

We zijn vanmorgen heel vroeg vertrokken en dat laat zich voelen nu.

Morgen wacht ons een van de mooiste dagen van de reis, per catamaran naar het Great Barrier Reef.

24-04-2010, 00:00 Geschreven door christiane
Reageren (1)

22-04-2010, 13:25 Geschreven door christiane
Reageren (1)

Ik heb serieus last van mijn luchtwegen, zelfs de medikatie helpt niet.
In de autocar is het een gehoest en gekuch van jewelste, de airco doet het nog steeds niet en onze sympathieke chauffeur heeft problemen met zijn ingewanden.  Hij moet 2 keer stoppen en de struiken induiken voor dringende behoefte.  Ik geef de brave man een Immodium Instant, heb die altijd bij me en al dikwijls iemand mee uit de nood kunnen helpen.  Het heeft geholpen en wel onmiddellijk.

Onderweg passeren we meerdere Road Trains, dit zijn gigantische vrachtwagens die voor niets of niemand stoppen en met een fameuse snelheid over de highway scheuren.  Gelukkig zijn er hier geen rotondes op de kruispunten en is het verkeer miniem.  Je kan heel lang rijden eer je iets of iemand tegenkomt in sommige delen van Australië.

Via Kakadu rijden we naar Cooinda waar we een onvergetelijke boottocht maken op Yellow Water.  Prachtige vogels, 275 soorten in dit park,  net een reusachtige volière waarvan de draad is doorgeknipt. Geen enkele krododil te bespeuren.  Als je andere blogs en reisverhalen leest over Kakadu National Park hebben we brute pech, tja.  Dit komt omdat het nu het natte seizoen is en de dieren zich overal bevinden.  In het droge seizoen trekken ze zich terug waar water is.

In het Crocodile Holiday Inn hotel (sic) genieten we van een heerlijk buffet.  Het grote hotel is gebouwd in de vorm van een krokodil. 
We ontmoeten er  enkele aborignals die de tekeningen maakten die in het hotel aanwezig zijn en achteraf horen we ook dat aboriginals eigenaar zijn van dit hotel.

Verder dan over de overstroomde weg  naar het uitzichtpunt Wet Lands Vieuw en aansluitend bezoeken we, per autocar weliswaar, de Ranger uranium mijn in volle werking.
Het zijn meestal avonturiers die hier op korte tijd heel hard werken in zware omstandigheden om veel geld te verdienen.  Het hele gebied is weer eigendom van de aboriginals.
We ontdekken zelfs een krokodillenval die er pas geplaatst is volgens onze reisleider.
Aan de uitgang van de uraniummijn krijgen we het gezelschap van een dingo die een tijdje de show steelt en langs de autocar meeloopt.  Van dat beest zijn veel fotos getrokken, heel veel.  Dingos zijn familie van de wolf.  Ze voeden zich met konijnen maar durven ook wel baby kangoeroes aan te vallen als ze in groep zijn.
Regelmatig ook klinkt de kreet '  skippys ' door de autocar als iemand kangoeroes gezien heeft.

In Nourlangie Rock gekend om zijn aboriginal muurschilderingen zien we zelfs een zeldzame zwarte kangoeroe.

Een les didgeridoo blijkt toch niet zo gemakkelijk.  De dame die het ons voordoet kent er wat van, maar owee, als we zelf probereren werkt het op onze lachspieren. Er komen  weinig fatsoenlijke klanken uit dit typische instrument uit dit onmetelijke land.

Bijna in Darwin toegekomen zien we massas vee in weides.  De dieren werden naar hier gebracht met speciale Road Trains en zullen van hier verder verscheept worden.

We komen weer toe in het Travelodge Mirambeena Hotel waar we reeds logeerden en krijgen dan te horen dat het (weer) een zeer korte nacht zal worden.
We vertrekken om 4.15u naar de luchthaven van Darwin voor onze vlucht naar Cairns.
Daar gaat onze pannenkoekenslag waar we ons op verlekkerd hadden haha.
We krijgen een ontbijtbox mee morgenvroeg.

19-04-2010, 00:00 Geschreven door christiane
Reageren (0)